Zwrot po opodatkowaniu
Zwrot po opodatkowaniu to każdy zysk z inwestycji po odjęciu kwoty należnej z tytułu podatków. Wiele firm i inwestorów o wysokich dochodach wykorzysta zeznanie po opodatkowaniu do ustalenia swoich zysków. Deklaracja po opodatkowaniu może być wyrażona nominalnie lub jako stosunek i może być wykorzystana do obliczenia stopy zwrotu przed opodatkowaniem.
Kluczowe dania na wynos
- Zwrot po opodatkowaniu to zysk osiągnięty z inwestycji po odliczeniu należnych podatków.
- Deklaracje po opodatkowaniu pomagają inwestorom ustalić ich prawdziwe zarobki.
- Wskaźniki po opodatkowaniu można wyrazić jako różnicę między wartością początkową i końcową rynku lub jako stosunek deklaracji podatkowych po opodatkowaniu do początkowej wartości rynkowej.
- Przy obliczaniu zeznania po opodatkowaniu ważne jest, aby uwzględniać tylko przychody uzyskane i koszty zapłacone w okresie sprawozdawczym.
Zrozumienie deklaracji po opodatkowaniu
Deklaracje po opodatkowaniu dzielą dane dotyczące wyników na „rzeczywistą” formę dla inwestorów indywidualnych. Inwestorzy z najwyższego przedziału podatkowego wykorzystują gminy i zasoby o wysokiej stopie zwrotu do zwiększenia swoich zwrotów po opodatkowaniu. Zyski kapitałowe z inwestycji krótkoterminowych wynikające z częstych transakcji podlegają wysokim stawkom podatkowym.
Firmy i inwestorzy z wysokim przedziałem podatkowym wykorzystują deklaracje po opodatkowaniu w celu ustalenia swoich zysków. Załóżmy na przykład, że inwestor płacący podatki w przedziale 30% posiadał obligację komunalną, która przyniosła odsetki w wysokości 100 USD. Gdy inwestor odlicza podatek od kwoty 30 USD należny od dochodu z inwestycji, jego faktyczne zarobki wynoszą jedynie 70 USD.
Inwestorzy z wysokim przedziałem podatkowym nie lubią, gdy ich zyski są odliczane od podatków. Różne stawki podatkowe zysków i strat mówią nam, że rentowność przed opodatkowaniem i po opodatkowaniu może się znacznie różnić dla tych inwestorów. Inwestorzy ci zrezygnują z inwestycji o wyższych zwrotach przed opodatkowaniem na rzecz inwestycji o niższych zwrotach przed opodatkowaniem, jeżeli niższe obowiązujące stawki podatkowe spowodują wyższe zwroty po opodatkowaniu. Z tego powodu inwestorzy o najwyższych przedziałach podatkowych często preferują inwestycje takie jak obligacje komunalne lub korporacyjne lub akcje, które są opodatkowane według zerowych lub niższych stawek podatku kapitałowego.
Zwrot po opodatkowaniu może być wyrażony nominalnie jako różnica między początkową wartością rynkową inwestycji a końcową wartością rynkową powiększoną o wszelkie otrzymane dywidendy, odsetki lub inne dochody, pomniejszone o wszelkie zapłacone koszty lub podatki. Po opodatkowaniu można przedstawić jako stosunek zwrotu po opodatkowaniu do początkowej wartości rynkowej, który mierzy wartość zysku po opodatkowaniu inwestycji w stosunku do jej kosztu.
Wymagania dotyczące deklaracji po opodatkowaniu
Konieczne jest prawidłowe obliczenie podatków, zanim zostaną one wprowadzone do formuły zwrotu po opodatkowaniu. Należy uwzględniać tylko przychody uzyskane i koszty zapłacone w okresie sprawozdawczym. Pamiętaj również, że wzrost wartości nie podlega opodatkowaniu, dopóki nie zostanie zmniejszony do przychodów uzyskanych ze sprzedaży lub zbycia inwestycji bazowej.
Stawkę podatku ustala się na podstawie zysku lub straty dla tej pozycji. Zyski z odsetek i dywidendy niekwalifikowane są opodatkowane według zwykłej stawki podatkowej. Zyski ze sprzedaży i zyski z dywidend kwalifikowanych mieszczą się w przedziale podatkowym stawek podatku od krótkoterminowych lub długoterminowych zysków kapitałowych.
Jeśli wymagane jest uwzględnienie kilku pojedynczych pozycji, pomnóż każdą pozycję przez prawidłową stawkę podatkową dla tej pozycji. Po skompletowaniu wszystkich pojedynczych liczb, dodaj je do siebie, aby uzyskać w sumie:
- Użyj najwyższych krańcowych federalnych i stanowych stawek podatkowych dla zwykłych zysków i strat.
- Długoterminowe zyski kapitałowe są opodatkowane według stopy długoterminowej.
- W stosownych przypadkach należy uwzględnić podatek od dochodu z inwestycji netto (NII), alternatywny podatek minimalny (AMT) lub kompensatę z przeniesieniem straty z tytułu utraty kapitału.