Plan emerytalny ze zdefiniowanymi świadczeniami a plan określonych składek

Sponsorowane przez pracodawcę programy emerytalne dzielą się na dwie kategorie programów: programy emerytalne ze zdefiniowanymi świadczeniami i programy określonych składek. Jak sugerują te nazwy, program emerytalny ze zdefiniowanymi świadczeniami zapewnia określoną kwotę płatności na emeryturze, podczas gdy program określonych składek pozwala pracownikom i pracodawcom wnosić wkład i inwestować fundusze w celu oszczędzania na emeryturę. Te kluczowe różnice określają, która strona - pracodawca lub pracownik - ponosi ryzyko inwestycyjne i wpływa na koszt administracji każdego planu.

Tego rodzaju konta emerytalne są również znane jako emerytury.

Kluczowe dania na wynos

• Istnieją dwa rodzaje programów emerytalnych sponsorowanych przez pracodawców: Programy emerytalne ze zdefiniowanymi świadczeniami i programy określonych składek.
• Plany określonych składek są finansowane przede wszystkim przez pracownika, gdy uczestnik odracza część swojego wynagrodzenia brutto, a firma odpowiada składce.
• Pracodawcy gwarantują określoną kwotę świadczenia emerytalnego dla każdego uczestnika programu emerytalnego ze zdefiniowanymi świadczeniami.

Zdefiniowane plany składek

Plany określonych składek są finansowane przede wszystkim przez pracownika, zwanego uczestnikiem, a pracodawca dopasowuje składki do określonej kwoty. Najpopularniejszym rodzajem planu określonych składek, który jest znany wielu osobom, jest plan 401 (k). Uczestnik może zdecydować o odroczeniu części wynagrodzenia brutto poprzez potrącenie wynagrodzenia przed opodatkowaniem z planu, a firma dopasowuje się zgodnie z jego streszczonym opisem planu (SPD). Wkłady mogą być inwestowane, na polecenie uczestnika, w wybrane fundusze wspólnego inwestowania, fundusze rynku pieniężnego, renty lub akcje oferowane przez plan. Ponieważ pracodawca nie ma już żadnych zobowiązań dotyczących wyników konta po zdeponowaniu środków, plany te wymagają niewielkiej pracy i wiążą się z niskim ryzykiem dla pracodawcy. Pracownik musi kierować składki i inwestycje, aby zwiększyć aktywa odpowiednie do przejścia na emeryturę.

Plan emerytalny ze zdefiniowanymi świadczeniami

Plany określonych świadczeń

Pracodawcy gwarantują określoną kwotę świadczenia emerytalnego dla każdego uczestnika programu określonych świadczeń, która może być oparta na wynagrodzeniu pracownika, stażu pracy lub szeregu innych czynników. Pracownicy mają niewielką kontrolę nad funduszami, dopóki nie przejdą na emeryturę. Pracodawca ponosi ryzyko inwestycyjne związane z zapewnieniem wypłaty określonej kwoty świadczenia emerytalnemu pracownikowi. Ze względu na to ryzyko plany określonych świadczeń wymagają złożonych prognoz aktuarialnych i ubezpieczenia gwarancji, co powoduje, że koszty administracji są bardzo wysokie. To sprawiło, że programy określonych świadczeń są prawie przestarzałe.

Doradca Insight

Chris Chen, CFP®, CDFA®
Insight Financial Strategists LLC, Waltham, MA

Wszystko jest w nomenklaturze. Programy określonych świadczeń określają zasiłek z wyprzedzeniem: miesięczną wypłatę na emeryturze, na podstawie kadencji i wynagrodzenia pracownika, na całe życie. Zazwyczaj koszt finansowania przypada w całości firmie; pracownicy nie powinni wnosić wkładu w plan i nie mają indywidualnych kont. Ich prawo nie dotyczy rachunku, ale strumienia płatności.

W planach określonych składek korzyść nie jest znana, ale składka jest. Pochodzi w wyznaczonej wysokości od pracownika, który ma konto osobiste w ramach planu i wybiera dla niego inwestycje. Ponieważ wyniki inwestycyjne nie są przewidywalne, ostateczna korzyść w momencie przejścia na emeryturę jest niezdefiniowana. Ale pracownik jest właścicielem samego konta i może wypłacić lub przelać fundusz, zgodnie z zasadami planu.