Dywersyfikacja
Dywersyfikacja to strategia zarządzania ryzykiem, która łączy różnorodne inwestycje w ramach portfela. Zdywersyfikowany portfel zawiera kombinację różnych rodzajów aktywów i instrumentów inwestycyjnych w celu ograniczenia ekspozycji na pojedynczy składnik aktywów lub ryzyko. Uzasadnieniem tej techniki jest to, że portfel zbudowany z różnych rodzajów aktywów przyniesie średnio wyższe długoterminowe zwroty i obniży ryzyko pojedynczego pakietu akcji lub papieru wartościowego.
Podstawy dywersyfikacji
Dywersyfikacja dąży do wyeliminowania niesystematycznych zdarzeń ryzyka w portfelu, więc pozytywne wyniki niektórych inwestycji neutralizują negatywne wyniki innych. Korzyści z dywersyfikacji zachodzą tylko wtedy, gdy papiery wartościowe w portfelu nie są idealnie skorelowane - to znaczy reagują inaczej, często w odmienny sposób, na wpływy rynkowe.
Badania i modele matematyczne wykazały, że utrzymanie dobrze zdywersyfikowanego portfela od 25 do 30 akcji daje najbardziej opłacalny poziom redukcji ryzyka. Inwestowanie w większą liczbę papierów wartościowych generuje dalsze korzyści z dywersyfikacji, choć w znacznie mniejszym stopniu.
Kluczowe dania na wynos
- Dywersyfikacja to strategia łącząca różnorodne inwestycje w ramach portfela.
- Zasoby portfela można różnicować w zależności od klas aktywów i klas, a także geograficznie - inwestując zarówno na rynku krajowym, jak i zagranicznym.
- Dywersyfikacja ogranicza ryzyko portfela, ale może również ograniczać wyniki, przynajmniej w krótkim okresie.
Dywersyfikacja według klasy aktywów
Zarządzający funduszami i inwestorzy często różnicują swoje inwestycje według klas aktywów i określają, jaki procent portfela należy przydzielić do każdej z nich. Zajęcia mogą obejmować:
- Akcje - akcje lub udziały w spółce publicznej
- Obligacje - rządowe i korporacyjne instrumenty dłużne o stałym dochodzie
- Nieruchomości - grunty, budynki, zasoby naturalne, rolnictwo, zwierzęta gospodarskie oraz zasoby wody i minerałów
- Fundusze będące przedmiotem obrotu giełdowego (ETF) - zbywalny koszyk papierów wartościowych zgodny z indeksem, towarem lub sektorem
- Towary - podstawowe towary niezbędne do produkcji innych produktów lub usług
- Środki pieniężne i krótkoterminowe ekwiwalenty środków pieniężnych (CCE) - bony skarbowe, certyfikat depozytowy (CD), instrumenty rynku pieniężnego i inne krótkoterminowe inwestycje o niskim ryzyku
Następnie dywersyfikują się między inwestycjami w ramach klas aktywów, na przykład poprzez wybór akcji z różnych sektorów, które mają tendencję do niskiej korelacji, lub poprzez wybór akcji o różnych kapitalizacjach rynkowych. W przypadku obligacji inwestorzy mogą wybierać spośród obligacji korporacyjnych o ratingu inwestycyjnym, amerykańskich obligacji skarbowych, obligacji państwowych i komunalnych, obligacji o wysokiej stopie zwrotu i innych.
Zagraniczna dywersyfikacja
Inwestorzy mogą czerpać dalsze korzyści z dywersyfikacji, inwestując w zagraniczne papiery wartościowe, ponieważ są one zwykle mniej skorelowane z krajowymi. Na przykład siły przygnębiające gospodarkę USA mogą nie wpływać na gospodarkę Japonii w ten sam sposób. Dlatego utrzymywanie japońskich akcji daje inwestorowi niewielką ochronę przed stratami podczas amerykańskiego spowolnienia gospodarczego.
Dywersyfikacja i inwestor indywidualny
Ograniczenia czasowe i budżetowe mogą utrudnić inwestorom nieinstytucjonalnym - tj. Osobom fizycznym - stworzenie odpowiednio zdywersyfikowanego portfela. To wyzwanie jest kluczowym powodem, dla którego fundusze wspólnego inwestowania są tak popularne wśród inwestorów detalicznych. Kupowanie udziałów w funduszu wspólnego inwestowania stanowi niedrogi sposób na dywersyfikację inwestycji.
Podczas gdy fundusze wspólnego inwestowania zapewniają dywersyfikację w różnych klasach aktywów, fundusze typu ETF zapewniają inwestorom dostęp do wąskich rynków, takich jak towary i gry międzynarodowe, do których dostęp byłby zwykle trudny. Osoba z portfelem 100 000 USD może rozłożyć inwestycję na ETF bez nakładania się.
Wady dywersyfikacji
Zmniejszone ryzyko, bufor zmienności: Istnieje wiele zalet dywersyfikacji. Istnieją jednak również wady. Im więcej portfeli posiada portfel, tym bardziej czasochłonne może być zarządzanie - i tym droższe, ponieważ kupno i sprzedaż wielu różnych pakietów wiąże się z większymi opłatami transakcyjnymi i prowizjami maklerskimi. Mówiąc bardziej ogólnie, strategia dywersyfikacji dywersyfikacji działa w obie strony, zmniejszając zarówno ryzyko, jak i korzyści.
Powiedzmy, że zainwestowałeś 120 000 USD równo między sześć akcji, a jedna akcja podwaja wartość. Twoja pierwotna stawka 20 000 $ jest teraz warta 40 000 $. Zrobiłeś dużo, jasne, ale nie tak bardzo, jakby całe 120 000 $ zostało zainwestowane w tę jedną firmę. Dzięki ochronie przed wadami dywersyfikacja ogranicza ich zalety - przynajmniej w krótkim okresie. W dłuższej perspektywie zdywersyfikowane portfele zwykle osiągają wyższe zyski (patrz przykład poniżej).
Plusy
Zmniejsza ryzyko portfela
Zabezpiecza przed zmiennością rynku
Oferuje dłuższe zyski
Cons
Limity zyskują w krótkim okresie
Czasochłonne w zarządzaniu
Obejmuje więcej opłat transakcyjnych, prowizji
Dywersyfikacja i inteligentna beta
Inteligentne strategie beta oferują dywersyfikację poprzez śledzenie bazowych indeksów, ale niekoniecznie ważą akcje według ich kapitalizacji rynkowej. Menedżerowie ETF dodatkowo sprawdzają kwestie dotyczące kapitału podstawowego i portfeli bilansujących zgodnie z obiektywną analizą, a nie tylko wielkością firmy. Podczas gdy inteligentne portfele beta nie są zarządzane, głównym celem jest osiągnięcie lepszych wyników niż sam indeks.
Na przykład od marca 2019 r. W ETF iShares Edge MSCI USA Quality Factor znajduje się 125 dużych i średnich spółek amerykańskich. Koncentrując się na stopie zwrotu z kapitału własnego (ROE), relacji długu do kapitału własnego (D / E), a nie tylko kapitalizacji rynkowej, ETF zwrócił łącznie 90, 49% od momentu powstania w lipcu 2013 r. Podobna inwestycja w indeks S&P 500 wzrosła o 66, 33%.
Przykład świata rzeczywistego
Powiedz agresywnego inwestora, który może podjąć wyższy poziom ryzyka, chce zbudować portfel złożony z japońskich akcji, australijskich obligacji i kontraktów futures na bawełnę. Może na przykład kupować udziały w ETF iShares MSCI Japan, indeks ETF australijskich obligacji rządowych Vanguard oraz iPath Bloomberg Cotton Subindex Total Return ETN.
Dzięki takiemu połączeniu akcji ETF, ze względu na specyficzne cechy docelowych klas aktywów i przejrzystość pakietów, inwestor zapewnia prawdziwą dywersyfikację swoich pakietów. Ponadto dzięki różnym korelacjom lub reakcjom na siły zewnętrzne wśród papierów wartościowych mogą one nieznacznie zmniejszyć ekspozycję na ryzyko. (W celu zapoznania się z tym tematem zobacz „Znaczenie dywersyfikacji”)
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.