Jak Carlos Slim zbudował swoją fortunę

Wyobraź sobie, że sklep spożywczy, dostawca telefonu komórkowego i największy krajowy sprzęt budowlany były własnością tej samej firmy. Możesz kupić prawie wszystko i nigdy nie musisz wzbogacać konkurencji. Taka jest w zasadzie sytuacja w Meksyku, gdzie mieszka jeden z najbogatszych ludzi na świecie, Carlos Slim Helú.

Sposób, w jaki zgromadził swoje bogactwo - według Forbesa - 65 miliardów dolarów w 2017 roku - jest studium zarówno pod kątem przedsiębiorczości, jak i powiązań politycznych.

(Zobacz także: „Wartość netto Carlosa Slima”.)

Jak Carlos Slim zbudował swoją fortunę

Wczesne życie

Carlos Slim urodził się 28 stycznia 1940 r. W Mexico City w Meksyku. Jego rodzice, Julián Slim Haddad i Linda Helú Atta, byli maronickimi katolikami pochodzenia libańskiego. Ojciec Carlosa, urodzony Khalil Salim Haddad Aglamaz, został wysłany do Meksyku w 1902 roku, aby uniknąć wcielenia do armii osmańskiej. Po przyjeździe do Meksyku ojciec Carlosa zmienił nazwisko na Julián Slim Haddad.

Rodzina była częścią niewielkiej, ale dobrze prosperującej społeczności libańskich chrześcijan, którzy przelali się do Meksyku na przełomie XIX i XX wieku.

W społeczności zajmującej się handlem, Julian Slim był naturalny, otwierając sklep z suchymi towarami w 1911 roku, który urósł do oferowania towarów o wartości ponad 100 000 $ zaledwie 10 lat później. Z wpływów ze sklepu poszedłby kupić najlepszą nieruchomość w Meksyku za grosze podczas rewolucji meksykańskiej 1910–1917.

Dzięki swoim sprytnym inwestycjom w nieruchomości, a także ciągłemu sukcesowi zarówno sprzedawcy detalicznego, jak i hurtownika, Julián stał się bogatym człowiekiem o wartości netto ponad 1 mln pesos.

Od najmłodszych lat Carlos interesował się działalnością ojca. A jego ojciec chętnie udzielał lekcji biznesowych na temat zarządzania, czytania sprawozdań finansowych i prowadzenia dokładnej dokumentacji finansowej.

W 1953 roku, kiedy Carlos miał zaledwie 13 lat, jego ojciec zmarł. Po śmierci ojca młody człowiek kontynuował pracę w firmie zmarłego ojca, która ostatecznie została mu przekazana. Kiedy Slim ukończył szkołę średnią, poszedł na National Autonomous University of Mexico, gdzie studiował inżynierię lądową, ucząc algebry i programowania liniowego.

Studiując inżynierię lądową, Slim zainteresował się także ekonomią, biorąc udział w serii kursów na ten temat w Chile po ukończeniu studiów w 1961 roku. Wkrótce potem zaczął finansować, pracując długie, wyczerpujące dni jako makler giełdowy w Mexico City.

W 1965 roku, w wieku 25 lat, jego handel przyniósł mu około 400 000 USD, ponad 3 miliony USD w obecnych dolarach. Pieniądze wykorzystał na otwarcie własnej firmy maklerskiej o nazwie Inversora Bursátil.

Jedną z jego największych szans był kryzys peso na początku lat 80., połączony z gwałtownym spadkiem cen ropy. Stolica uciekała z kraju, a Slim kupił szereg firm po obniżonych wycenach. Niektóre przykłady to Cigatam (drugi co do wielkości producent papierosów w kraju), Reynolds Aluminium, General Tire i sieć sklepów Sanborns.

Szeroki zasięg

Slim ma dosłownie setki innych firm, głównie poprzez Grupo Carso SAB, globalny konglomerat Slim. Grupo Carso ma lub ma udziały w tak różnych przedsiębiorstwach jak Elementia, jedna z największych firm cementowych w Meksyku, sprzedaż detaliczna, w tym Sears i Saks Fifth Avenue, energetyka i budownictwo (przez CICSA) oraz motoryzacja (przez Grupo Condumex). Ma nawet udziały w „ The New York Times” .

Być może największy kawałek bogactwa Slima pochodzi z telekomunikacji. Slim jest właścicielem América Movil, dawniej Teléfonos de Mexico lub Telmex. Telmex był starym monopolem telefonicznym w tym kraju, podobnym do amerykańskiego AT&T Inc. (T). W latach 90. rząd sprywatyzował spółkę, a Slim był jednym z pierwszych inwestorów, za pośrednictwem Grupo Carso (pozostałymi członkami konsorcjum byli France Télécom i Southwestern Bell Corporation). Cena: 1, 8 miliarda USD, z czego połowa została wystawiona przez Grupo Carso, za 20% udziałów. Carlos Slim był na czele Grupo Carso i jako taki przejął Telmex.

Do 2012 r. América Movil, firma telefonii komórkowej Slim, przejęła Telmex i przekształciła się w prywatną spółkę zależną. América Movil, poprzez spółkę zależną Telcel, ma udział w rynku zbliżający się do 70% rynku linii telefonii komórkowej i 80% telefonów stacjonarnych w Meksyku. Teraz firma jest gotowa sprzedać aktywa, aby obniżyć swój udział w rynku poniżej 50%, w następstwie nowych przepisów antymonopolowych w Meksyku. Ale Slim prawdopodobnie nie denerwuje się, że różne aktywa, takie jak wieże telefonów komórkowych, mogą z łatwością przynieść 8 miliardów dolarów lub więcej - całkiem niezły zysk z oryginalnej inwestycji.

Nie tylko Meksyk

América Movil, poprzez różne spółki zależne, jest nie tylko w Meksyku. W Stanach Zjednoczonych najbardziej widoczną marką jest TracFone, tani operator telefonii komórkowej. W Austrii firma posiada większościowy pakiet akcji Telekom Austria. Imperium telekomunikacyjne Slim dociera do prawie każdego kraju w Ameryce Łacińskiej.

Jednak niekoniecznie głęboka znajomość technologii lub telekomunikacji uczyniła firmę taką, jaka jest dzisiaj. Slim często powtarzał, że jego strategią jest reinwestowanie zysków w sam biznes i rozwój paliw. Na przykład Telmex zainwestował miliardy w ciągu kilku lat w instalację zaktualizowanej sieci światłowodowej w latach 90., co pozwoliło firmie na oferowanie szybkiego Internetu.

Ten wzór jest typowy dla transakcji biznesowych Slim'a w ciągu jego życia - kupuj aktywa, reinwestuj i sprzedawaj z zyskiem. Telekomunikacja jest tylko najbardziej widocznym elementem tej strategii.

(Aby uzyskać więcej informacji, zobacz: „6 zasad najlepszych inwestorów na świecie”).

Specjalista ds. Zmian

Strategią Slim jest wykupywanie czasami niespokojnych firm i próba ich odwrócenia. Zaletą tego modelu jest to, że niekoniecznie wymaga on konkretnej wiedzy o danym sektorze - po prostu wyczucie tego, co jest niedoceniane, a co nie.

(Aby uzyskać więcej informacji, zobacz „Inwestowanie w wartość”)

Ponadto struktura konglomeratu pozwala mu mieć udziały w tak różnych branżach, że jego bogactwo jest dobrze przygotowane do manewrowania globalnymi zawirowaniami finansowymi. Jego akcje mogą stracić na wartości w wyniku ogólnego pogorszenia koniunktury na rynku, który wpływa na całą gospodarkę, ale problem w branży telekomunikacyjnej nie zaszkodzi jego licznym liczbom, ponieważ niektóre inne sektory prawdopodobnie będą miały względnie dobrą sytuację.

Slim jest również mniej zainteresowany drobnymi szczegółami kupowanych przez siebie firm. Każda transakcja jest właśnie taka - celem jest sprzedaż jego udziałów z zyskiem później. Na przykład jego zakup udziałów w „ The New York Times” dotyczy mniej polityki redakcyjnej, a bardziej pomysłu, że gazeta może zyskać wartość jako atut, jak powiedział Eduardo Garcia, redaktor Sentido Común, witryny z wiadomościami finansowymi. Przegląd Dziennikarstwa w 2009 roku.

Carlos Slim wchodzi na rynek

Kolejną kwestią są praktyki monopolistyczne. Jednym z atutów, które Slim przejął za pomocą Telmexu, był jeden z największych meksykańskich producentów drutu miedzianego. Następnie powstrzymał Telmex przed kupowaniem drutu od konkurenta firmy. Od lat rząd meksykański walczy o ograniczenie dominacji Slim w sferze telekomunikacyjnej.

Jednak kiedy rząd meksykański próbował zwiększyć konkurencję w branży telefonicznej, nie uwzględnił faktu, że nowe firmy musiały płacić Telmexowi opłatę za połączenie. Telmex po prostu ustawił takie opłaty na bardzo wysokie, co utrudnia innym dostawcom obniżanie cen, szczególnie w przypadku połączeń międzystrefowych. W końcu praktyka zakończyła się po długich negocjacjach między rządem, Slimem i nowicjuszami.

(Aby uzyskać więcej informacji, zobacz „W jaki sposób monopolowe przepisy antymonopolowe wpływają na konsumentów”).

Nawet jeśli przepisy antymonopolowe zmuszają firmy Slim do sprzedaży aktywów, wydaje się, że może to być ostateczny cel wokół prawa. Na przykład w styczniu 2014 r. Meksykański sąd nakazał Telmexowi zaprzestać sprzedaży działu, który posiada linie światłowodowe i słupy telefoniczne. Celem była sprzedaż dywizji, ponieważ gdy dywizja nie będzie już częścią Telmexu, firma prawdopodobnie nie będzie już podlegać pewnym regułom antymonopolistycznym, dając Slimowi swobodniejszą rękę.

Krytycy zauważyli, że ponieważ firmy Slim mają tak duże udziały w rynku i wypierają konkurentów, meksykańska gospodarka ucierpiała. Brak równych szans oznacza, że ​​nowi uczestnicy mają trudniejszy czas, stawiając wyzwanie dla aktualnego gracza.

Monopol Slima i jego wyzwania

W 2015 roku Slim był drugim najbogatszym człowiekiem na świecie według Forbesa, ale meksykański potentat spadł na czwarte miejsce i był największym przegranym dolarem na liście miliarderów Forbes 2016, w 2017 roku spadł na szóste miejsce.

Słabe peso i nowe przepisy meksykańskie ogromnie zaszkodziły ostatnio firmom Slim. Przez lata rząd meksykański wzmógł wysiłki, aby ograniczyć bliskie monopole Slim. W 2014 r. Prezydent Meksyku Enrique Pena Nieto podpisał ustawę mającą na celu zwiększenie konkurencji na arenie telekomunikacyjnej.

Zasadniczo prawo zmusiło główną firmę Slim, Américę Móvil, do przestrzegania specjalnych zasad, ponieważ jest głównym konkurentem w branży telekomunikacyjnej. América Móvil nie mogłaby pobierać opłat od swoich mniejszych konkurentów, gdyby korzystali z sieci firmy, a firma musi dzielić swoją infrastrukturę, taką jak wieże telefonów komórkowych, ze swoimi konkurentami. Slim powiedział, że przepisy te zasadniczo zmusiły Américę Móvil do subsydiowania konkurentów, aw sierpniu 2017 r. Sąd Najwyższy Meksyku orzekł, że zezwolenie konkurentom na korzystanie z sieci América Móvil było niekonstytucyjne, chociaż nie wymagało od konkurentów uiszczania spółce opłat z mocą wsteczną.

Według Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) América Móvil posiadała 72% meksykańskiego rynku łączności bezprzewodowej w 2016 r. Jednak AT&T wydaje miliardy na konkurowanie z Américą Móvil. W nadchodzących latach gigant telekomunikacyjny czeka nowe wyzwania.

Godne uwagi nieruchomości

Nie był to obszar, na którym Slim koncentrował się we wczesnych latach, w ciągu ostatnich dwóch dekad nieruchomości stały się znaczną częścią jego portfela. Częściowo było to naturalne przedsięwzięcie w ramach rozwijającego się konglomeratu, takie jak 20 centrów handlowych w Meksyku, 10 w Meksyku. Jednak w 2006 roku Slim kupił rezydencję Duke Semans za 44 miliony dolarów, uważaną za jedną z ostatnich wielkich prywatnych rezydencji na Fifth Avenue w Nowym Jorku. W 2015 r. Został wystawiony na sprzedaż za 80 mln USD, ale został wycofany z rynku w 2016 r., Kiedy nie mógł znaleźć nabywcy.

Slim zakupił również dwa budynki komercyjne w Stanach Zjednoczonych w 2015 r., W tym siedzibę PepsiCo Inc. (PEP) Americas Beverages na północ od Nowego Jorku oraz budynek Marquette w Detroit. Główna siedziba kompleksu Grupo Carso w Meksyku, o nazwie Plaza Carso, obejmuje Museo Soumaya, Museo Jumex, centrum handlowe Plaza Carso, trzy wieże mieszkalne i trzy komercyjne biurowce ukończone o szacowanym koszcie 1, 4 miliarda dolarów.

Wreszcie zmarła żona Slima była zapaloną kolekcjonerką dzieł sztuki i zbudował Museo Soumaya na jej cześć. Mieści prawie 70 000 dzieł sztuki, w tym największą kolekcję dzieł Rodina poza Francją, a także wiele arcydzieł Matisse, Van Gogha, Moneta i Dali, żeby wymienić tylko kilka.

Slim's Fortune: The Bottom Line

Szczęście Slim jest bardziej podobne do losu starej rodziny Rockefellerów niż Billa Gatesa. Zamiast budować imperium na kilku świetnych innowacjach w danej dziedzinie, zrobił to poprzez przejęcia i budując niemal nieosiągalny udział w rynku.

(Zobacz także „JD Rockefeller: Od Oil Barona do miliardera.”)