Czy lepiej jest zastosować analizę fundamentalną, analizę techniczną lub analizę ilościową do oceny inwestycji długoterminowych?

Najczęstsze metody stosowane przez inwestorów do analizy korzyści i ryzyka związanego z długoterminowymi inwestycjami na rynku akcji obejmują analizę fundamentalną, analizę techniczną i analizę ilościową. Oto podsumowanie wszystkich trzech.

Analiza fundamentalna

Większość inwestorów, którzy chcą ocenić długoterminowe decyzje inwestycyjne, zaczyna od gruntownej analizy spółki, pojedynczych akcji lub całego rynku. Analiza fundamentalna to proces mierzenia wartości wewnętrznej papieru wartościowego poprzez ocenę wszystkich aspektów działalności gospodarczej lub rynku. Rzeczowe aktywa trwałe, w tym grunty, wyposażenie lub budynki będące własnością spółki, podlegają przeglądowi w połączeniu z wartościami niematerialnymi, takimi jak znaki towarowe, patenty, znaki firmowe lub własność intelektualna.

Oceniając szerszy zakres rynku akcji, inwestorzy wykorzystują fundamentalną analizę do przeglądu czynników ekonomicznych, w tym ogólnej siły gospodarki i specyficznych warunków w branży.

Analiza fundamentalna skutkuje wartością przypisaną do przeglądanego papieru wartościowego, który jest porównywany z bieżącą ceną papieru wartościowego. Inwestorzy wykorzystują to porównanie do ustalenia, czy inwestycja długoterminowa jest warta zakupu, ponieważ jest niedowartościowana, czy też warto ją sprzedać, ponieważ jest przeszacowana.

Analiza techniczna

Proces wyceny papierów wartościowych za pomocą statystyki jest znany jako analiza techniczna. Analitycy i inwestorzy wykorzystują dane dotyczące aktywności rynkowej, takie jak historyczne zwroty, ceny akcji i wolumen transakcji, aby sporządzić wykres wzorców ruchu papierów wartościowych. Podczas gdy fundamentalna analiza próbuje pokazać wewnętrzną wartość papieru wartościowego lub określonego rynku, dane techniczne mają zapewnić wgląd w przyszłą działalność papierów wartościowych lub całego rynku. Inwestorzy i analitycy korzystający z analizy technicznej są przekonani, że przyszłe wyniki można ustalić, przeglądając wzorce na podstawie danych z poprzednich wyników.

Analiza techniczna wykorzystuje dane z krótkich okresów do opracowania wzorców wykorzystywanych do przewidywania papierów wartościowych lub ruchu rynku, podczas gdy analiza fundamentalna opiera się na informacjach z lat. Ze względu na krótki czas gromadzenia danych w analizach technicznych inwestorzy częściej stosują tę metodę w handlu krótkoterminowym. Analiza techniczna może jednak być korzystnym narzędziem oceny inwestycji długoterminowych w połączeniu z analizą fundamentalną.

Analiza ilościowa

Oceny historycznych wyników firmy lub szerokiego rynku często dokonuje się za pomocą analizy ilościowej. Inwestorzy przeprowadzają analizę ilościową za pomocą prostych obliczeń wskaźników finansowych, takich jak zysk na akcję (EPS) lub bardziej złożonych obliczeń, takich jak zdyskontowane przepływy pieniężne (DCF).

Wyniki analizy ilościowej zapewniają wgląd w wycenę lub historyczne wyniki danego papieru wartościowego lub rynku. Jednak analiza ilościowa nie jest często stosowana jako samodzielna metoda oceny inwestycji długoterminowych. Zamiast tego stosuje się analizę ilościową w połączeniu z analizą fundamentalną i techniczną w celu określenia potencjalnych korzyści i ryzyka decyzji inwestycyjnych.

Dolna linia

Analiza fundamentalna jest najczęściej wykorzystywana przy określaniu jakości inwestycji długoterminowych na szerokiej gamie papierów wartościowych i rynków, podczas gdy analiza techniczna jest bardziej wykorzystywana w przeglądzie krótkoterminowych decyzji inwestycyjnych, takich jak aktywny obrót akcjami. Inwestorzy wykorzystują analizę ilościową do oceny stabilności finansowej firmy.

Podczas gdy niektórzy inwestorzy preferują zastosowanie jednej metody analizy do oceny inwestycji długoterminowych, połączenie analizy fundamentalnej, technicznej i ilościowej jest najbardziej korzystne.