Kluczowi gracze w Brexicie

Brytyjski plan opuszczenia Unii Europejskiej (UE) komplikuje brak porozumienia między kluczowymi negocjatorami.

Czas ucieka, aby zapobiec Brexitowi bez porozumienia w sprawie przyszłych stosunków. Ekonomiści ostrzegają, że wyjście bez porozumienia wpłynie na całą światową gospodarkę, ale brytyjscy politycy nadal walczą między sobą o to, jaką formę powinien przyjąć Brexit. Wydaje się, że główni przywódcy UE są podzieleni co do tego, jakie ułatwienia ułatwiliby, niektórzy okazują współczucie, a inni twardszą linię, wykluczając jakiekolwiek kompromisy.

Oto lista kluczowych graczy wpływających na rozmowy w tej fazie kryzysu:

Theresa May

Brytyjska premier została upokorzona na początku roku, kiedy jej Umowa o wystąpieniu, złożona po miesiącach napiętych negocjacji z UE, została odrzucona w parlamencie 230 głosami, co jest największą porażką siedzącego rządu w demokratycznej historii Wielkiej Brytanii.

May, poprzednio „Remainer”, przetrwała wotum nieufności, a teraz stoi przed trudnym zadaniem, by zawrzeć łatwiejszą umowę, zanim Wielka Brytania opuści UE 29 marca. Jej rówieśnicy chcą poważnych zmian, szczególnie jeśli chodzi o do spornej kwestii irlandzkiego mechanizmu ochronnego, ale przywódcy UE twierdzą, że nie ruszą się dalej.

Powiedziała, że ​​drugie referendum spowodowałoby „nieodwracalne szkody dla integralności naszej polityki”.

Stephen Barclay

Na wysiłki May mające na celu zapewnienie sprawnego wyjścia wpłynęli ministrowie Brexitu, krytykujący jej umiejętności negocjacyjne. W listopadzie 2018 r. Barclay, były dyrektor bankowy w Barclays Plc, został mianowany trzecim sekretarzem Brexitu w zaledwie sześć miesięcy po tym, jak David Davis i Dominic Raab odeszli z roli.

Barclay była lojalna wobec May, popierając jej umowę o wystąpieniu i twierdząc, że nadal jest najpopularniejszą opcją w parlamencie, mimo że została pokonana. Aby zaangażować posłów na pokład, ostrzegł, że dalsze odrzucenie propozycji May doprowadzi do Brexitu bez porozumienia lub w ogóle Brexitu.

Jacob Rees-Mogg

Nie wszyscy członkowie centroprawicowej partii konserwatywnej popierają wybranego przez siebie lidera. Rees-Mogg kieruje Europejską Grupą Badawczą, organizacją eurosceptyków, która przyczyniła się do rekordowej porażki umowy May. Konsekwentnie wypowiada się przeciwko jej planom Brexitu.

Rees-Mogg odmówił poparcia alternatywnych propozycji od maja, chyba że zapewniono, że unijna propozycja zabezpieczenia, że ​​Irlandia Północna pozostanie na jednolitym rynku i unia celna zostanie usunięta. Wezwał także premiera, aby uniemożliwił ponadpartyjnej próbie uniknięcia, by Brexit stał się prawem.

Jeremy Corbyn

Corbyn jest liderem centrolewicowej Partii Pracy, największej partii opozycyjnej w kraju. Chociaż w przeszłości krytykował UE, Corbyn chce, by Wielka Brytania „pozostała i zreformowała”.

Jego głównym celem jest teraz zapobieganie Torys Brexit z umową May. Jego partia przedstawia własną miękką umowę w sprawie Brexitu w celu głosowania i poprze drugie referendum, jeśli zostanie odrzucone. Chciał, aby May wykluczył szanse na Brexit bez porozumienia i poprosił o przedłużenie członkostwa Wielkiej Brytanii w UE, gdyby porozumienie o Brexicie nie zostało uzgodnione na początku marca. Dopóki nie zaakceptuje tych próśb, wyjaśnił, że w żaden sposób jej nie poprze.

Dziewięciu deputowanych opuściło Partię Pracy w lutym, tworząc Niezależną Grupę. Obwiniali za to, że Corbyn nie zajął się antysemityzmem w partii i nie przedstawił spójnej polityki Brexitu.

Yvette Cooper

Poseł Partii Pracy Yvette Cooper jest postrzegany jako potencjalny następca Corbyna, a niektórzy nazywają ją „prawdziwym przywódcą opozycji”. Były minister gabinetu złożył poprawkę do Olivera Letwina z partii konserwatywnej, którą Partia Pracy ma poprzeć. Poprawka wyklucza możliwość opuszczenia Unii przez Wielką Brytanię bez zawarcia umowy i daje parlamentowi szansę na głosowanie nad tym, czy należy rozszerzyć procedurę z art. 50.

„Mam też dość premier i jej gabinetu, którzy wiedzą, że nie możemy wykluczyć żadnej umowy, ale są zbyt słabi, aby to zrobić, i zamiast tego powstrzymują się w nadziei, że parlament wykona za nich pracę. nie przywództwo ”- napisała w artykule.

Michel Barnier

Jako główny negocjator Komisji Europejskiej Barnier otrzymał uprawnienia do negocjacji w sprawie bloku. Były francuski minister spraw zagranicznych powiedział, że irlandzki przepis ochronny w umowie o wystąpieniu nie może być ograniczony w czasie i nie będzie renegocjowany.

Ostrzegł, że istnieje wysokie ryzyko, że Wielka Brytania wyjdzie bez porozumienia, i powiedział, że opóźnienie Brexitu będzie wymagało zgody przywódców UE.

Jean-Claude Juncker

Juncker jest przewodniczącym Komisji Europejskiej, która jest politycznie niezależnym organem wykonawczym UE. Czasami dokonuje interwencji, ale przeważnie pozostawia Brexit Barnierowi. Juncker

Po odrzuceniu propozycji Maya były premier Luksemburga powiedział: „Wzrosło ryzyko nieuporządkowanego wycofania się Zjednoczonego Królestwa.” Powiedział, że UE nie renegocjuje umowy o wystąpieniu w odpowiedzi na żądania May i że przedłużenie okresu negocjacji na podstawie art. 50 nie jest przeciwne w Europie.

Donald Tusk

Tusk jest przewodniczący Rady Europejskiej, a jego praca polega na wspólnym reprezentowaniu szefów państw lub rządów w kwestiach zagranicznych i bezpieczeństwa oraz ustalaniu ogólnego kierunku politycznego i priorytetów UE z Komisją.

Prowadził kampanię na rzecz przyszłego związku „tak bliskie i wyjątkowe, jak to możliwe” i powiedział, że Wielka Brytania powinna odwołać Brexit, ponieważ umowa premiera została odrzucona, a „nikt nie chce umowy”. Były premier Polski powiedział „racjonalne rozwiązanie” w obecna sytuacja opóźnia Brexit.

Guy Verhofstadt

Verhofstadt jest koordynatorem Brexitu w wybranym Parlamencie Europejskim. Odpowiada za reprezentowanie swojego stanowiska podczas negocjacji i składanie sprawozdań. Chociaż rola Parlamentu Europejskiego w negocjacjach w sprawie Brexitu jest ograniczona, będzie głosować nad umową o wystąpieniu z Radą.

Angela Merkel

Jako kanclerz największej gospodarki Europy, Niemcy, Merkel ma pewien wpływ na negocjacje w sprawie Brexitu. Przywódca centroprawicowej Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej przywiązuje dużą wagę do stabilności w Europie i postrzega Wielką Brytanię jako jej kluczową część.

Na Światowym Forum Ekonomicznym w Davos w Szwajcarii mówiła o swoich obawach dotyczących wzrostu myślenia nacjonalistycznego. Merkel często nie mówi o Brexicie, a kiedy to robi, zwykle mówi, jak wszystkie strony muszą pracować nad umową, aby uniknąć scenariusza braku umowy, nawet jeśli oznacza to kompromis. Powiedziała, że ​​negocjatorzy muszą wykazać się kreatywnością, aby dowiedzieć się, jak zachować integralność jednolitego rynku UE, unikając jednocześnie umieszczania punktów kontrolnych wzdłuż granicy z Irlandią.