Poziom obciążenia
Poziom obciążenia roczna opłata odejmowana od aktywów funduszu wspólnego inwestora w celu pokrycia kosztów dystrybucji i marketingu, dopóki inwestor posiada fundusz. W większości ta opłata jest przekazywana pośrednikom, którzy sprzedają akcje funduszu odbiorcom detalicznym. Obciążenie poziomu obniży marżę zysku z inwestycji.
Poziom obciążenia jest również znany jako „opłata 12b-1”. Opłata jest wydatkiem, który inwestor płaci za posiadanie tego rodzaju zabezpieczenia. Wszystkie obciążenia, w tym obciążenia początkowe i wewnętrzne, są rodzajem opłaty za sprzedaż nałożonej na zakup funduszu wspólnego inwestowania.
Jak działają obciążenia poziomu
Ładowanie funduszy to opłata lub opłata za usługę naliczana od funduszu wspólnego inwestowania. Są trzy podstawowe sposoby, w jakie inwestor uiści te opłaty. Obciążenia są oddzielone od kosztów wydatków funduszu i stanowią dodatkową opłatę za posiadanie papieru wartościowego.
Udziały na poziomie obciążenia lub udziały klasy C objęte są rocznymi opłatami, ustalonymi na stały procent i przedłożonymi przez inwestora przez cały rok. Poziom obciążenia płaci za marketing, dystrybucję i obsługę funduszy. Dla porównania, obciążenie front-end niesie opłaty zapłacone przy zakupie akcji, a back-end ocenia opłaty, gdy inwestor sprzedaje akcje.
Obliczanie opłat za udział w obciążeniu poziomu wynika ze średnich aktywów netto funduszu wspólnego inwestowania. Kolejną różnicą między poziomem obciążenia a innymi obciążeniami jest obliczanie wskaźnika kosztów funduszu. Obciążenia przód i tył nie są częścią stosunku kosztów. Jednak wskaźnik kosztów obejmuje poziom obciążenia, opłaty 12b-1. Podczas gdy procent obciążenia nie zmienia się, jeśli wartość aktywów netto funduszu wzrośnie poprzez wzrost wartości kapitału, wartość dolara obciążenia będzie droższa i będzie stale obniżać zwrot funduszu.
Ustawa o spółkach inwestycyjnych z 1940 r. Określa maksymalną dopuszczalną kwotę opłat 12b-1. Opłaty te wynoszą od 0, 25 do 1%. Opłaty pokrywają koszty prowadzenia funduszu wspólnego inwestowania i obejmują koszty doradztwa, marketingu, dystrybucji i reklamy. Fundusze, które nie przekraczają poziomu opłaty 0, 25, mogą nazywać się funduszami bez obciążenia.
Ta odrobina magii, jak również wątpliwa konieczność 12b-1 w solidnym środowisku funduszy wspólnego inwestowania, sprawiły, że uzasadnione jest dalsze stosowanie poziomu obciążenia pod znaczną kontrolą konsumentów i organów nadzoru.
Kluczowe dania na wynos
- Poziomy obciążeń to opłaty uiszczane za sprzedaż udziałów w funduszach wspólnego inwestowania przez inwestorów jako stały procent w ciągu roku.
- Można to porównać z obciążeniami front-end lub back-end, które obciążają inwestorów albo w punkcie zakupu, albo sprzedaży.
- Udziały o poziomie obciążenia są oznaczone jako udziały klasy C.
- Opłaty obciążeniowe pokrywają koszty prowadzenia funduszu wspólnego inwestowania i obejmują koszty doradztwa, marketingu, dystrybucji i reklamy.
Korzyści z obciążeń poziomowych
Płatności z obciążeniem poziomowym umożliwiają inwestorom rozłożenie płatności prowizyjnych, a także umożliwiają zainwestowanie całej kwoty inwestycyjnej w fundusz od samego początku, ponieważ nie ma prowizji z tytułu obciążenia początkowego do zapłaty. Podobnie przy obciążeniu zaplecza inwestor otrzyma zysk przy sprzedaży bez odliczenia ostatecznych opłat prowizyjnych.
Obciążenia poziomu pojawiają się wśród innych opłat ujawnionych w prospekcie informacyjnym funduszu wspólnego inwestowania, ale jest to tylko jeden z kilku rodzajów wydatków, które inwestor może ponieść. Tak więc, badając inwestycje, inwestorzy powinni uważać, aby wziąć pod uwagę pełny zakres wszystkich powiązanych opłat z każdą inwestycją, a nie tylko kwotę dolara obciążenia poziomu.
Przykład ze świata rzeczywistego
Zastanów się nad inwestorem, który inwestuje 100 000 USD w fundusz inwestycyjny firmy XYZ. Obciążenie roczne wynosi 4%. W pierwszym roku inwestycja rośnie do 120 000 USD, ale celem jest utrzymanie funduszu.
Pod koniec pierwszego roku wydatek wynosi 4800 USD (120 000 USD x 0, 04) wypłacony z wpływów do towarzystwa funduszy, pozostawiając na koncie 115 200 USD. Inwestor utrzymuje fundusz przez kolejny rok i rośnie do 140 000 USD. Pod koniec drugiego roku byli oni winni 4% ze 140 000 USD (5 600 USD), pozostawiając inwestorowi saldo 134 400 USD.
Ta struktura płatności obowiązuje tak długo, jak długo inwestor jest właścicielem akcji funduszu. Stawka obciążenia jest stała, ale kwoty płatności rosną wraz ze wzrostem wartości inwestycji.
Powiedzmy, że inwestor zainwestował tę samą kwotę w ten sam fundusz wspólnego inwestowania XYZ, ale postanowił sprzedać akcje niecały rok później. Nadal muszą płacić według stawki obciążenia poziomowego. Gdyby 100 000 $ wzrosło do 105 000 $ pod koniec ośmiu miesięcy, nadal byliby winni 4% z 105 000 $. W ten sposób, gdy inwestor jest gotowy sprzedać inwestycję o strukturze płatności na poziomie, płatność końcowa jest podobna do obciążenia zaplecza, chociaż stawka jest zwykle niższa.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.