Warren Buffett: How On It It

Warren Buffett konsekwentnie zajmuje wysoką pozycję na liście miliarderów Forbesa. Nic dziwnego, że strategia inwestycyjna Warrena Buffetta osiągnęła mityczne rozmiary. Bufet jest zgodny z kilkoma ważnymi zasadami i filozofią inwestycyjną, która jest szeroko stosowana na całym świecie.

Krótkie tło

Założył firmę Buffett Partnership Ltd. w 1956 r. Mniej niż 10 lat później, w 1965 r., Kontrolował Berkshire Hathaway. W czerwcu 2006 r. Buffett ogłosił plany przekazania całej fortuny na cele charytatywne. Następnie w 2010 roku Buffett i Bill Gates ogłosili, że utworzyli kampanię The Giving Pledge, aby zachęcić inne zamożne osoby do kontynuowania działalności filantropijnej.

W 2012 roku Buffett powiedział, że zdiagnozowano u niego raka prostaty. Od tego czasu pomyślnie zakończył leczenie. Ostatnio Buffett rozpoczął współpracę z Jeffem Bezosem i Jamie Dimonem w celu opracowania nowej firmy medycznej zajmującej się opieką zdrowotną pracowników. Cała trójka skontaktowała się z doktorem Brigham i kobietą Atulem Gawande, aby służyć jako dyrektor generalny.

Warren Buffett: InvestoTrivia część 3

Filozofia Buffetta

Buffett podąża za szkołą inwestowania wartości Benjamina Grahama. Inwestorzy wartości szukają papierów wartościowych, których ceny są nieuzasadnione niskie w oparciu o ich wartość wewnętrzną. Nie ma powszechnie akceptowanego sposobu określania wartości wewnętrznej, ale najczęściej szacuje się ją, analizując podstawy firmy. Podobnie jak łowcy okazji, inwestor wartości szuka zapasów, które ich zdaniem są niedowartościowane przez rynek, lub zapasów, które są cenne, ale nie są rozpoznawane przez większość innych nabywców.

Buffett przenosi to podejście do inwestowania w wartości na inny poziom. Wielu inwestorów wartościowych nie popiera skutecznej hipotezy rynkowej, ale wierzą, że rynek w końcu zacznie faworyzować akcje wysokiej jakości, które były przez pewien czas niedoceniane. Buffett nie przejmuje się jednak zawiłościami podaży i popytu na giełdzie. W rzeczywistości wcale nie interesuje go działalność giełdy. Taka jest implikacja tego słynnego cytatu: „W krótkim okresie rynek jest konkursem popularności; w długim okresie jest to maszyna ważąca”.

Wybiera akcje wyłącznie na podstawie ich ogólnego potencjału jako firmy - patrzy na każdą z nich jako całość. Utrzymując te akcje jako długoterminową grę, Buffett nie szuka zysku kapitałowego, ale własności wysokiej jakości spółek, które są w stanie generować zyski. Kiedy Buffett inwestuje w firmę, nie przejmuje się tym, czy rynek w końcu uzna jej wartość. Martwi go, jak dobrze ta firma może zarabiać pieniądze jako firma.

Metodologia Buffetta

Warren Buffett znajduje niską cenę, zadając sobie kilka pytań, oceniając związek między poziomem doskonałości akcji a jej ceną. Pamiętaj, że nie są to jedyne rzeczy, które analizuje, ale krótkie podsumowanie tego, czego szuka w swoim podejściu inwestycyjnym.

1. Wyniki firmy

Czasami zwrot z kapitału (ROE) jest określany jako „zwrot z inwestycji akcjonariusza”. Ujawnia tempo, w jakim akcjonariusze zarabiają na swoich akcjach. Buffett zawsze patrzy na ROE, aby sprawdzić, czy firma osiąga dobre wyniki w porównaniu do innych firm z tej samej branży. ROE oblicza się w następujący sposób:

ROE = dochód netto / kapitał własny akcjonariusza

Spojrzenie na ROE w ostatnim roku nie wystarczy. Inwestor powinien sprawdzić ROE z ostatnich pięciu do 10 lat, aby przeanalizować wyniki historyczne.

2. Dług firmy

Wskaźnik zadłużenia do kapitału to kolejna kluczowa cecha, którą Buffett rozważa uważnie. Buffett woli widzieć niewielką kwotę długu, aby wzrost zysków był generowany z kapitału własnego, a nie z pożyczonych pieniędzy. Wskaźnik zadłużenia do kapitału własnego oblicza się w następujący sposób:

Wskaźnik dług / kapitał własny = zobowiązania ogółem / kapitał własny

Wskaźnik ten pokazuje proporcję kapitału własnego i zadłużenia, które firma wykorzystuje do finansowania swoich aktywów, a im wyższy wskaźnik, tym więcej zadłużenia - a nie kapitału - finansuje przedsiębiorstwo. Wysoki poziom zadłużenia w porównaniu do kapitału własnego może powodować niestabilne zyski i duże koszty odsetkowe. W celu bardziej rygorystycznego testu inwestorzy czasami wykorzystują wyłącznie dług długoterminowy zamiast zobowiązań ogółem w powyższym obliczeniu.

3. Marginesy zysków

Rentowność firmy zależy nie tylko od dobrej marży zysku, ale także od konsekwentnego jej zwiększania. Marża ta jest obliczana poprzez podzielenie dochodu netto przez sprzedaż netto. Aby dobrze wskazać historyczne marże zysku, inwestorzy powinni spojrzeć wstecz co najmniej pięć lat. Wysoka marża oznacza, że ​​firma dobrze wykonuje swoją działalność, ale wzrost marży oznacza, że ​​kierownictwo było niezwykle wydajne i skutecznie kontrolowało wydatki.

4. Czy firma jest publiczna?

Buffett zazwyczaj bierze pod uwagę tylko firmy, które istnieją od co najmniej 10 lat. W rezultacie większość firm technologicznych, które w ciągu ostatniej dekady miały swoje pierwsze oferty publiczne (IPO), nie dostałaby się do radaru Buffetta. Będzie inwestował tylko w biznes, który w pełni rozumie, i powiedział, że nie rozumie mechaniki wielu współczesnych firm technologicznych. Inwestowanie w wartości wymaga zidentyfikowania firm, które przetrwały próbę czasu, ale obecnie są niedoszacowane.

Nigdy nie lekceważ wartości historycznych wyników, które pokazują zdolność (lub niezdolność) firmy do zwiększania wartości dla akcjonariuszy. Należy jednak pamiętać, że wcześniejsze wyniki akcji nie gwarantują przyszłych wyników. Zadaniem inwestora wartościowego jest określenie, jak dobrze firma może sobie radzić, tak jak w przeszłości. Ustalenie tego jest z natury trudne. Ale najwyraźniej Buffett jest w tym bardzo dobry.

5. Reliance towarowe

Początkowo możesz myśleć o tym pytaniu jako radykalnym podejściu do zawężenia firmy. Buffett uważa jednak to pytanie za ważne. Ma tendencję do unikania (ale nie zawsze) firm, których produkty są nie do odróżnienia od produktów konkurencji i tych, które polegają wyłącznie na towarach takich jak ropa naftowa i gaz. Jeśli firma nie oferuje niczego innego niż inna firma z tej samej branży, Buffett niewiele widzi, co ją wyróżnia. Jakakolwiek cecha, która jest trudna do odtworzenia, to, co Buffett nazywa fosą gospodarczą firmy lub przewagą konkurencyjną. Im szersza fosa, tym trudniej jest konkurentowi zdobyć udział w rynku.

6. Czy to jest tanie?

To jest kicker. Znalezienie firm, które spełniają pozostałe pięć kryteriów, to jedno, ale ustalenie, czy są niedowartościowane, jest najtrudniejszą częścią inwestowania w wartość. I to jest najważniejsza umiejętność Buffetta. Aby to sprawdzić, inwestor musi określić wewnętrzną wartość firmy poprzez analizę szeregu podstawowych zasad biznesowych, w tym zysków, przychodów i aktywów. A wewnętrzna wartość firmy jest zwykle wyższa (i bardziej skomplikowana) niż jej wartość likwidacyjna, co byłoby warte firmy, gdyby dziś została rozbita i sprzedana. Wartość likwidacyjna nie obejmuje wartości niematerialnych, takich jak wartość marki, która nie jest bezpośrednio podana w sprawozdaniu finansowym.

Gdy Buffett określi wartość wewnętrzną firmy jako całości, porównuje ją z obecną kapitalizacją rynku - bieżącą wartością całkowitą (ceną). Jeśli jego miara wartości wewnętrznej jest co najmniej o 25% wyższa niż kapitalizacja rynkowa spółki, Buffett postrzega firmę jako taką, która ma wartość. Brzmi łatwo, prawda? Cóż, sukces Buffetta zależy jednak od jego niezrównanej umiejętności dokładnego określania tej wewnętrznej wartości. Chociaż możemy przedstawić niektóre z jego kryteriów, nie mamy możliwości dokładnego poznania, w jaki sposób zdobył on tak precyzyjne opanowanie obliczania wartości.

Dolna linia

Jak zapewne zauważyłeś, styl inwestowania Buffetta przypomina styl zakupów łowcy okazji. Odzwierciedla praktyczne, praktyczne podejście. Buffett utrzymuje to podejście w innych obszarach swojego życia: nie mieszka w wielkim domu, nie odbiera samochodów i nie jeździ limuzyną do pracy. Styl inwestowania wartości nie jest pozbawiony krytyków, ale niezależnie od tego, czy popierasz Buffetta, czy nie, dowodem jest pudding. Jest jednym z najbogatszych ludzi na świecie, o wartości netto 81, 7 miliarda dolarów według stanu na 2018 rok.