Muhammad Yunus
Muhammad Yunus jest profesorem ekonomii, który w 2006 r. Otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie nauk ekonomicznych za swoje wysiłki na rzecz rozwoju ulepszeń społecznych i ekonomicznych poprzez operacje mikrokredytów i mikrokredytów. Co najważniejsze, Yunus założył Grameen Bank, który znany jest z pożyczania miliardów dolarów zubożałym ludziom na całym świecie.
Kluczowe dania na wynos
- Muhammad Yunus jest ekonomistą, pionierem mikrofinansowania i założycielem oddolnego Grameen Bank, znanego z pożyczania miliardów zubożałym ludziom na całym świecie.
- Nauczając ekonomii w swoim rodzinnym Bangladeszu, Yunus zdał sobie sprawę z skrajnego ubóstwa w kraju i odmowy udzielenia kredytu przez biednych ludzi.
- Odpowiedział sam, pożyczając im pieniądze, przekonany, że najbiedniejsi mogą założyć własną działalność gospodarczą i stację z bardzo małymi pożyczkami.
Zrozumienie Muhammada Yunusa
Muhammad Yunus jest ekonomistą z Bangladeszu, najlepiej znanym jako założyciel oddolnego banku Grameen Bank, instytucji finansowej (FI), która udziela biednym ludziom niewielkich pożyczek bez żadnych zabezpieczeń.
Yunus, który odtąd zdobył wiele prestiżowych nagród i wyróżnień za swoją pracę, uważa, że kredyt jest podstawowym prawem człowieka. Po latach studiów i nauczania nauk ekonomicznych aktywnie interesował się ubóstwem. Jego celem była pomoc ludziom w uniknięciu trudności ekonomicznych poprzez zapewnienie im przystępnych pożyczek i prostego przewodnika po zarządzaniu finansami.
Przez lata Yunus napisał także kilka książek, w tym: Budowanie biznesu społecznego: nowy rodzaj kapitalizmu, który zaspokaja najpilniejsze potrzeby ludzkości, Bankier dla biednych: mikropożyczki i walka z ubóstwem na świecie, świat trzech zer: nowa ekonomia zerowego ubóstwa, zerowego bezrobocia i zerowej emisji dwutlenku węgla netto oraz tworzenie świata bez ubóstwa: biznes społeczny i przyszłość kapitalizmu .
Historia Mahometa Yunusa
Lata formacyjne
Urodzony w Bangladeszu 28 czerwca 1940 r., Yunus ukończył studia licencjackie i magisterskie na uniwersytecie Dhaka w Bangladeszu. Po ukończeniu studiów wykładał ekonomię na Uniwersytecie Chittagong, a następnie otrzymał stypendium Fulbrighta na studia w Stanach Zjednoczonych.
Na początku lat siedemdziesiątych Yunus ukończył doktorat z ekonomii na Uniwersytecie Vanderbilt. Po studiach Yunus powrócił do Bangladeszu, aby zostać kierownikiem wydziału ekonomii Uniwersytetu Chittagong.
Bankier do biednych
W czasie powrotu Yunusa do Bangladeszu przez kraj ogarnął głód. Uświadomił sobie, że biedni potrzebują dostępu do kapitału, aby założyć małe firmy i że banki na ogół nie były w stanie im pomóc, albo odrzucając wnioski wprost, albo pobierając nadmierne stopy procentowe.
W 1976 r. Yunus wziął sprawy w swoje ręce, pożyczając bardzo małe sumy pieniędzy, rzekomo 27 USD, 42 lokalnym kobietom, które musiały kupować materiały do produkcji swoich produktów. Tradycyjne banki nie oferowałyby pożyczek ani linii kredytowych osobom bez zabezpieczeń, jednak Yunus uważał, że najbiedniejsi ludzie kultury mogą prowadzić własną działalność gospodarczą i stawiać mikrokredyty i mikrokredyty.
To właśnie „odkrycie” mikrokredytu doprowadziło go do początków tworzenia banku Grameen i jego przyszłej Nagrody Nobla. Yunus zaczął pożyczać pieniądze od innych banków, aby udzielać pożyczek biednym, początkowo w ramach programu pilotażowego, który trwał od 1976 do 1983 roku.
W 1983 r. Yunus oficjalnie otworzył bank Grameen (Village), który służył jako sposób oferowania mikrokredytu przedsiębiorcom na poziomie podstawowym i na utrzymanie. W połowie 2000 roku oszacowano, że Yunus udzielił pożyczek wartych miliardy dolarów niektórym najbiedniejszym ludziom na świecie. Być może, co ważniejsze, program Yunusa i jego promocja mikrokredytu doprowadziły do powstania setek podobnych projektów w narodach na całym świecie.
Grameen Bank ma dziś około dziewięciu milionów pożyczkobiorców, z czego 97% to kobiety, z prawie idealną stopą spłaty.
Nagrody
W 2006 r. Yunus został pierwszym Bangladeszem, który otrzymał Nagrodę Nobla w dowolnej dyscyplinie. Jego kraj otrzymał pamiątkową pieczęć, aby mu pogratulować. Yunus następnie zobowiązał się do nagrody pieniężnej w wysokości 1, 4 miliona dolarów firmie, która chciała produkować tanie jedzenie dla biednych, a resztę wykorzystał do założenia szpitala okulistycznego w swojej rodzimej społeczności.
W miarę rozprzestrzeniania się osiągnięć Yunusa pojawiły się kolejne pochwały. W 2008 roku został wymieniony jako drugi najważniejszy światowy myśliciel w czasopiśmie dotyczącym polityki zagranicznej. Następnie w 2009 i 2010 roku otrzymał odpowiednio Prezydencki Medal Wolności i Złoty Medal Kongresowy.
Od tego czasu Yunus został kanclerzem Glasgow Caledonian University of Scotland. Został również zaproszony do zasiadania w zarządzie (B of D) w Fundacji Narodów Zjednoczonych, operacji charytatywnej finansowanej z darowizny w wysokości 1 miliarda dolarów od Teda Turnera.
Krytyka Mahometa Yunusa
Bankowość Yunusa dla biednego przedsięwzięcia została zaatakowana z kilku stron. Mówi się, że kredyty mikrofinansowe mają niezwykle wysokie stopy procentowe z powodu braku zabezpieczeń i kosztów ogólnych związanych z zarządzaniem małymi pożyczkami.
Sam Yunus przyznał nawet, że niektóre organizacje mogły nadużywać system mikrokredytów dla zysku. Innym problemem, który został oznaczony, jest ogromny skok skali mikrokredytu. W miarę rozszerzania się na cały świat, prawdopodobieństwo, że pożyczkobiorcy będą monitorowane i chronione przed głębokim zadłużeniem, stało się mniej prawdopodobne.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.