Kwalifikowana dywidenda
Dywidenda kwalifikowana to dywidenda objęta stawkami podatku od zysków kapitałowych, które są niższe niż stawki podatku dochodowego od dywidend niekwalifikowanych lub zwykłych. Stawki podatku od dywidend dla zwykłych dywidend (zwykle wypłacanych z większości zwykłych lub preferowanych akcji) są takie same jak standardowe federalne stawki podatku dochodowego lub od 10% do 37% w ostatnim roku podatkowym. Dla porównania, kwalifikowane dywidendy są opodatkowane jako zyski kapitałowe według stawek 20%, 15% lub 0% w zależności od grupy podatkowej. Z powodu tej rozbieżności w stawce różnica między dywidendami zwykłymi a kwalifikowanymi może być znaczna, jeśli chodzi o czas na zapłacenie podatków.
Aby kwalifikować się do maksymalnych stawek podatkowych w wysokości 0%, 15% lub 20%, które mają zastosowanie do długoterminowych zysków kapitałowych, kwalifikowane dywidendy muszą spełniać następujące wymagania określone przez Internal Revenue Service (IRS):
- Dywidenda musiała zostać wypłacona przez spółkę amerykańską lub kwalifikującą się spółkę zagraniczną.
- Dywidendy nie są wymienione w IRS jako te, które się nie kwalifikują.
- Wymagany okres utrzymywania dywidendy został spełniony.
Zrozumienie kwalifikowanych dywidend
Regularne dywidendy są klasyfikowane jako kwalifikowane lub zwykłe, z których każda ma inne implikacje podatkowe, które wpływają na zysk netto inwestora. Stawka podatku od dywidend kwalifikowanych dla inwestorów, którzy mają zwykły dochód opodatkowany w wysokości 10% lub 12%, wynosi 0%. Ci, którzy płacą stawki podatku dochodowego większe niż 12% i do 35% (w przypadku zwykłych dochodów do 425, 800 USD) mają 15% stawkę podatku od dywidend kwalifikowanych. Stawka podatku od dywidend kwalifikowanych jest ograniczona do 20%, co dotyczy osób w przedziale podatkowym 35% lub 37% i ze zwykłym dochodem przekraczającym 425, 800 USD. Te stawki podatkowe od długoterminowych zysków kapitałowych obowiązują w roku kalendarzowym 2019. Należy również zauważyć, że istnieje dodatkowy 3, 8% podatek od dochodu z inwestycji netto (NIIT), który ma zastosowanie do osób o zmodyfikowanym skorygowanym dochodzie brutto przekraczającym 200 000 USD lub 250 000 USD w przypadku podatników pozostających w związku małżeńskim, którzy wspólnie płacą podatki.
Kwalifikowane dywidendy są wymienione w polu 1b w formularzu IRS 1099-DIV, formularzu podatkowym wysyłanym do inwestorów, którzy otrzymują dywidendy w ciągu roku kalendarzowego z dowolnego rodzaju inwestycji. Pole 1a w formularzu jest zarezerwowane dla zwykłych dywidend, które są najczęstszym rodzajem dywidendy wypłacanej inwestorom z korporacji lub funduszu wspólnego inwestowania, zgodnie z IRS.
Kluczowe dania na wynos
- Dywidenda kwalifikowana jest opodatkowana według stawki podatku od zysków kapitałowych, a dywidendy zwykłe według standardowych federalnych stawek podatku dochodowego.
- Kwalifikowane dywidendy muszą spełniać specjalne wymagania wprowadzone przez IRS.
- Maksymalna stawka podatku od dywidend kwalifikowanych wynosi 20%; w przypadku zwykłych dywidend za rok kalendarzowy 2019 wynosi 37%.
Zwykłe vs. Kwalifikowane dywidendy
Kwalifikowane i niekwalifikowane dywidendy mogą mieć różnice, które wydają się niewielkie, ale mają znaczący wpływ na ogólne zwroty. Ogólnie rzecz biorąc, większość regularnych dywidend wypłacanych przez spółki w USA jest kwalifikowana. Największą różnicą między dywidendami kwalifikowanymi a nieuwarunkowanymi, o ile wpływają one na czas podatkowy, jest stawka opodatkowania dywidend. Dywidendy nieuwzględnione są opodatkowane według normalnej stawki podatku dochodowego od osób fizycznych, w przeciwieństwie do stawki preferowanej dla dywidend kwalifikowanych wymienionych powyżej. Oznacza to, że osoby zajmujące dowolne przedziały podatkowe zobaczą różnicę w stawkach podatkowych w zależności od tego, czy posiadają kwalifikowane czy zwykłe dywidendy.
Wymagania dotyczące kwalifikowanych dywidend
Kwalifikujące się firmy zagraniczne
Zagraniczna korporacja kwalifikuje się do specjalnego traktowania pod względem podatkowym, jeżeli spełnia jeden z następujących trzech warunków: spółka jest zarejestrowana w Stanach Zjednoczonych, korporacja kwalifikuje się do skorzystania z kompleksowej umowy o podatku dochodowym ze Stanami Zjednoczonymi lub akcje są gotowe zbywalny na ustalonym rynku papierów wartościowych w Stanach Zjednoczonych. Zagraniczna korporacja nie jest kwalifikowana, jeżeli jest uważana za pasywną zagraniczną spółkę inwestycyjną.
Dywidendy, które się nie kwalifikują
Niektóre dywidendy są automatycznie zwolnione z opodatkowania jako dywidenda kwalifikowana. Należą do nich dywidendy wypłacane przez fundusze inwestycyjne w nieruchomościach (REIT), główne spółki komandytowe (MLP), te dotyczące opcji na akcje dla pracowników oraz te, które dotyczą spółek zwolnionych z podatku. Dywidendy wypłacane z rachunków rynku pieniężnego, takich jak depozyty w kasach oszczędnościowych, kasach oszczędnościowych lub innych instytucjach finansowych, nie kwalifikują się i powinny być zgłaszane jako dochód z odsetek. Specjalne jednorazowe dywidendy są również niekwalifikowane. Wreszcie, kwalifikowane dywidendy muszą pochodzić z akcji, które nie są związane z zabezpieczaniem, takich jak te wykorzystywane do krótkiej sprzedaży, opcji sprzedaży i opcji kupna. Wyżej wymienione inwestycje i wypłaty podlegają zwykłej stawce podatku dochodowego.
Okres utrzymywania
IRS wymaga od inwestorów posiadania akcji przez minimalny okres czasu, aby skorzystać z niższej stawki podatkowej od kwalifikowanych dywidend. Inwestorzy akcji zwykłych muszą posiadać akcje przez ponad 60 dni w okresie 121 dni, który rozpoczyna się 60 dni przed datą ex-dywidendy lub datą po wypłacie dywidendy i po której wszyscy nowi nabywcy będą wówczas uprawnieni do otrzymywać przyszłe dywidendy. W przypadku akcji uprzywilejowanych okres utrzymywania wynosi ponad 90 dni w okresie 181 dni, który rozpoczyna się 90 dni przed datą wypłaty dywidendy.
W przypadku funduszy wspólnego inwestowania wymogi dotyczące okresu posiadania są nieco inne. W takim przypadku fundusz wspólnego inwestowania musiał mieć zabezpieczenie niezabezpieczone przez co najmniej 61 dni z 121-dniowego okresu, który rozpoczął się co najmniej 60 dni przed datą wypłaty dywidendy. Inwestorzy musieli również posiadać odpowiednią część funduszu wspólnego inwestowania w tym samym okresie.
Przykład świata rzeczywistego
Ponieważ wymagania dotyczące okresu utrzymywania mogą być trudne do oszacowania, rozważ następujący hipotetyczny przykład:
Inwestor otrzymuje dywidendy jako kwalifikowane z udziałów w funduszu wspólnego inwestowania X. Inwestor kupił 1 maja 1 000 udziałów funduszu X w danym roku podatkowym. Inwestor sprzedał następnie 100 takich akcji 1 czerwca, ale nadal posiadał (niezabezpieczone) 900 pozostałych akcji. Datą ex-dywidendy dla przedmiotowego funduszu był 15 maja.
W ramach 121-dniowego okresu inwestor posiadał 100 akcji przez 31 dni (od 1 maja do 1 czerwca), a pozostałe 900 akcji przez co najmniej 61 dni (od 1 maja do 1 lipca). Oznacza to, że dochód z dywidendy uzyskany z 900 akcji posiadanych przez co najmniej 61 dni byłby uznawany za kwalifikowany dochód z dywidendy, podczas gdy dochód uzyskany ze 100 akcji posiadanych przez zaledwie 31 dni stanowiłby niekwalifikowany dochód z dywidendy. Inwestor mógłby następnie wykorzystać kwalifikowaną dywidendę na cenę akcji w celu obliczenia kwoty faktycznej kwalifikowanej dywidendy na potrzeby sprawozdawczości podatkowej.
Co to oznacza dla inwestorów
Dla większości codziennych inwestorów pytanie, czy dywidenda zostanie zakwalifikowana, czy nie, zazwyczaj nie jest kwestią emisyjną. Powodem tego jest to, że najbardziej regularne dywidendy od korporacji amerykańskich są uznawane za kwalifikowane. Niemniej jednak, szczególnie w przypadku inwestorów koncentrujących się na zagranicznych spółkach, REIT, MLP i innych rodzajach instrumentów inwestycyjnych wskazanych powyżej, różnica między kwalifikacją a alternatywą może być znacząca, jeśli chodzi o czas na obliczenie podatków.
Z drugiej strony inwestor niewiele może zrobić, aby mieć wpływ na to, czy dywidendy zostaną uznane za kwalifikowane. Najważniejszym działaniem, jakie może podjąć inwestor, jest utrzymywanie zapasów przez minimalny okres utrzymywania określony przez rodzaj zapasów, jak wyszczególniono powyżej.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.