Wprowadzenie do obligacji rynków wschodzących

Obligacje rynków wschodzących - zadłużenie o stałym dochodzie emitowane przez kraje o gospodarkach rozwijających się, a także przez korporacje w tych krajach - stały się w ostatnich latach coraz bardziej popularne w portfelach inwestorów. Ich trakcja została przypisana rosnącej jakości kredytowej obligacji i ich wyższej rentowności w porównaniu z amerykańskimi obligacjami korporacyjnymi i skarbowymi.

Jednak, jak to często bywa w świecie inwestycyjnym, wyższe zwroty często wiążą się ze zwiększonym poziomem ryzyka, a problemy rynków wschodzących zwykle niosą ze sobą wyższe ryzyko niż te związane z krajowymi instrumentami dłużnymi.

Ewolucja obligacji rynków wschodzących

Przez większość XX wieku kraje o gospodarkach wschodzących emitowały obligacje tylko sporadycznie. Jednak w latach 80. ówczesny sekretarz skarbu Nicholas Brady rozpoczął program mający na celu pomoc globalnej gospodarce w restrukturyzacji zadłużenia poprzez emisje obligacji, głównie denominowanych w dolarach amerykańskich. Wiele krajów Ameryki Łacińskiej wyemitowało te tak zwane obligacje Brady'ego w ciągu następnych dwóch dekad, co oznacza wzrost emisji długu z rynków wschodzących.

W miarę wzrostu rynku wschodzących długów i dojrzewania kolejnych rynków zagranicznych kraje rozwijające się zaczęły częściej emitować obligacje, zarówno w dolarach amerykańskich, jak i we własnej walucie; ten ostatni stał się znany jako „obligacje rynku lokalnego”. Ponadto zagraniczne korporacje zaczęły emitować i sprzedawać obligacje, co wzmocniło globalny rynek kredytów korporacyjnych.

Polityka makroekonomiczna Pave the Way

Ekspansja obligacji rynków wschodzących zbiegła się w czasie z rosnącym zaawansowaniem polityki makroekonomicznej ze strony tych rozwijających się krajów, takimi jak wdrożenie spójnej polityki fiskalnej i monetarnej, która dała inwestorom zagranicznym zaufanie do długoterminowej stabilności tych krajów. Gdy inwestorzy zaczęli działać w oparciu o zwiększoną wiarygodność gospodarek krajów rozwijających się i rosnącą różnorodność emisji obligacji, obligacje rynków wschodzących wzrosły jako główna klasa aktywów o stałym dochodzie.

Dziś obligacje emitowane są przez kraje rozwijające się i korporacje na całym świecie, w tym w Azji, Ameryce Łacińskiej, Europie Wschodniej, Afryce i na Bliskim Wschodzie. Rodzaje instrumentów o stałym dochodzie, oprócz obligacji Brady i obligacji rynku lokalnego, obejmują euroobligacje i obligacje Yankee. Dług rynków wschodzących jest również oferowany w szerokim zakresie instrumentów pochodnych, a także obligacji krótko- i długoterminowych.

Ryzyko obligacji EM

Ryzyko inwestowania w obligacje rynków wschodzących obejmuje standardowe ryzyko towarzyszące wszystkim emisjom dłużnym, takie jak zmienne wyniki ekonomiczne lub finansowe emitenta oraz zdolność emitenta do wywiązania się ze zobowiązań płatniczych. Ryzyko to jest jednak zwiększone ze względu na potencjalną niestabilność polityczną i gospodarczą krajów rozwijających się. Chociaż ogólnie kraje wschodzące poczyniły znaczne postępy w ograniczaniu ryzyka kraju lub ryzyka suwerennego, nie można zaprzeczyć, że szansa niestabilności społeczno-ekonomicznej jest większa w tych krajach niż w krajach rozwiniętych, w szczególności w USA

Rynki wschodzące stwarzają również inne ryzyko transgraniczne, w tym wahania kursów walutowych i dewaluacje walut. Jeśli obligacja jest emitowana w lokalnej walucie, kurs dolara w stosunku do tej waluty może pozytywnie lub negatywnie wpłynąć na rentowność. Kiedy lokalna waluta jest silna w porównaniu do dolara, zyski będą miały pozytywny wpływ, a słaba waluta lokalna niekorzystnie wpłynie na kurs wymiany i negatywnie wpłynie na rentowność. Jeśli jednak nie chcesz brać udziału w ryzyku walutowym, możesz po prostu inwestować w obligacje denominowane w dolarach lub emitowane tylko w dolarach amerykańskich.

Ryzyko zadłużenia rynków wschodzących jest oceniane przez agencje ratingowe, które mierzą zdolność każdego kraju rozwijającego się do wywiązania się ze swoich zobowiązań związanych z zadłużeniem. Ratingi Standard & Poor's i Moody's są najczęściej obserwowanymi agencjami ratingowymi. Kraje, które mają ocenę „BBB” (lub „Baa3”) lub wyższą, są ogólnie uważane za rating inwestycyjny, co oznacza, że ​​można bezpiecznie założyć, że kraj będzie w stanie terminowo dokonywać płatności. Jednak niższe oceny wskazują na inwestycje o charakterze spekulacyjnym, co sugeruje, że ryzyko jest stosunkowo wyższe i że naród może nie być w stanie wywiązać się ze swoich zobowiązań dłużnych.

Po rozwoju rynków

Jednym z instrumentów inwestycyjnych, który może chronić posiadaczy obligacji przed ryzykiem niewypłacalności krajów rozwijających się lub spółek zagranicznych, jest swap ryzyka kredytowego (CDS). CDS mają zdolność ochrony inwestorów poprzez zagwarantowanie wartości nominalnej długu w zamian za bazowe papiery wartościowe lub ich ekwiwalent w gotówce, jeśli kraj lub korporacja nie dotrzymają długu.

Chociaż swapy ryzyka kredytowego chronią inwestorów przed potencjalną stratą, gwałtowny wzrost rynku swapów ryzyka kredytowego dla konkretnego kraju rozwijającego się może często wskazywać na rosnące obawy, że kraj (lub korporacje w tym kraju) może nie być w stanie spłacić swojego długu . Tak więc zarówno niższe oceny agencji, jak i wzrost punktu bazowego krajowych swapów ryzyka kredytowego są uważane za czerwone flagi w odniesieniu do konkretnego rynku wschodzącego i jego zdolności do spłaty zadłużenia wobec inwestorów.

Zalety obligacji rynków wschodzących

Pomimo tego ryzyka obligacje rynków wschodzących oferują wiele potencjalnych korzyści. Być może co najważniejsze, zapewniają różnorodność portfela, ponieważ ich zwroty nie są ściśle skorelowane z tradycyjnymi klasami aktywów. Ponadto wielu inwestorów, którzy chcą zrównoważyć ryzyko walutowe występujące w pozostałych portfelach, inwestuje w obligacje rynków wschodzących emitowane w lokalnych walutach jako cenne narzędzie w zabezpieczaniu tego ryzyka.

Także kraje rozwijające się mają tendencję do szybkiego wzrostu, co często może zwiększyć zwroty. Z tego powodu między innymi stopy zwrotu z wschodzącego długu były historycznie wyższe niż w przypadku amerykańskich obligacji skarbowych.

Inwestorzy często śledzą rentowność amerykańskich obligacji skarbowych w porównaniu z obligacjami rynków wschodzących i szukają poszerzenia spreadu lub dodatkowego dochodu, który obligacje rynków wschodzących mogą zaoferować w dowolnym momencie. Im wyższy jest punkt bazowy spreadu tej rentowności (tj. Im wyższa jest rentowność rynku wschodzącego w stosunku do Treasuries), tym bardziej atrakcyjne obligacje rynku wschodzącego są w stosunku do Treasuries jako narzędzia inwestycyjnego i tym bardziej chętni inwestorzy przyjmą drugą nieodłączne ryzyko związane z obligacjami rynków wschodzących.

Jak inwestować w obligacje EM

Jeśli zdecydujesz, że potencjalne korzyści równoważą potencjalne ryzyko związane z inwestowaniem w obligacje rynków wschodzących, istnieje wiele opcji, choć istnieją pewne ograniczenia. Inwestowanie na rynkach wschodzących w wielu przypadkach nie jest możliwe ani wysoce nieprawdopodobne, aby inwestor inwestował bezpośrednio w obligacje lub zadłużenie kraju rozwijającego się wyemitowane przez zagraniczne korporacje. Większość amerykańskich towarzystw funduszy inwestycyjnych ma jednak do wyboru różnorodne fundusze o stałym dochodzie z rynków wschodzących.

Fundusze te mają opcje emisji obligacji z krajów rozwijających się i korporacji denominowanych w dolarach amerykańskich i / lub lokalnych walutach. Niektóre fundusze inwestują w zróżnicowaną kombinację obligacji rynków wschodzących z całego świata, a niektóre koncentrują się na regionach, takich jak Azja, Europa Wschodnia lub Ameryka Łacińska. Ponadto niektóre fundusze koncentrują się wyłącznie na emisjach rządowych lub obligacjach korporacyjnych, a niektóre mają zróżnicowaną kombinację.

Niektóre fundusze śledzą jeden z wielu indeksów śledzących wyniki obligacji rynków wschodzących, w szczególności JP Morgan Emerging Markets Bond Index Global (EMBI Global) i JP Morgan Corporate Emerging Markets Bond Index (CEMBI). EMBI Global obejmuje dług wyemitowany z ponad 25 krajów, w tym z Chin, Rosji, Afryki Południowej, Brazylii i Polski, podczas gdy CEMBI śledzi emisje korporacyjne około 80 obligacji z ponad 50 korporacji w 15 krajach.

Dolna linia

Rynki wschodzące stały się obecnie stałym elementem globalnego świata inwestycji o stałym dochodzie. W miarę wzrostu krajów rozwijających się możliwości inwestycyjne będą się zwiększać. Podczas gdy istnieje ryzyko nieodłącznie związane z inwestowaniem w rozwijające się gospodarki, wystarczające nagrody mogą być dostępne dla wymagających inwestorów, którzy poświęcają czas na edukację na temat obligacji rynków wschodzących.