Wprowadzenie do indyjskiego rynku akcji

Mark Twain kiedyś podzielił świat na dwa rodzaje ludzi: tych, którzy widzieli słynny indyjski pomnik, Taj Mahal i tych, którzy tego nie widzieli. To samo można powiedzieć o inwestorach.

Istnieją dwa rodzaje inwestorów: ci, którzy wiedzą o możliwościach inwestycyjnych w Indiach i ci, którzy tego nie wiedzą. Indie mogą wyglądać jak mała kropka dla kogoś w USA, ale po bliższym przyjrzeniu się znajdziesz te same rzeczy, których można oczekiwać od każdego obiecującego rynku.

Tutaj przedstawimy przegląd indyjskiego rynku akcji i tego, jak zainteresowani inwestorzy mogą uzyskać ekspozycję.

(W celu zapoznania się z treścią zapoznaj się z podstawami tego, jak Indie zarabiają pieniądze .)

BSE i NSE

Większość transakcji na indyjskim rynku akcji odbywa się na dwóch giełdach: Bombay Stock Exchange (BSE) i National Stock Exchange (NSE). BSE istnieje od 1875 r. Z drugiej strony NSE została założona w 1992 r. I rozpoczęła działalność w 1994 r. Obie giełdy postępują zgodnie z tym samym mechanizmem handlowym, godzinami handlu, procesem rozliczeniowym itp. BSE miało ponad 5000 spółek giełdowych, podczas gdy konkurencyjny NSE miał około 1600. Spośród wszystkich spółek notowanych na giełdzie BSE tylko około 500 firm stanowi ponad 90% jej kapitalizacji rynkowej; reszta tłumu składa się z bardzo niepłynnych akcji.

Prawie wszystkie znaczące firmy z Indii są notowane na obu giełdach. NSE ma dominujący udział w handlu spot, z około 70% udziałem w rynku, od 2009 r. I prawie całkowitym monopolem w handlu instrumentami pochodnymi, z około 98% udziałem w tym rynku, również od 2009 r. Obie giełdy konkurują o przepływ zamówień, który prowadzi do obniżenia kosztów, efektywności rynku i innowacji. Obecność arbitrów utrzymuje ceny na dwóch giełdach w bardzo wąskim przedziale.

(Aby dowiedzieć się więcej, zobacz Narodziny giełd ).

Wprowadzenie do indyjskiego rynku akcji

Mechanizm transakcyjny

Handel na obu giełdach odbywa się za pośrednictwem otwartego elektronicznego portfela zleceń z limitem, w którym dopasowywanie zleceń odbywa się przez komputer handlowy. Nie ma animatorów rynku ani specjalistów, a cały proces jest sterowany zleceniami, co oznacza, że ​​zamówienia rynkowe składane przez inwestorów są automatycznie dopasowywane do zamówień z najlepszym limitem. W rezultacie kupujący i sprzedający pozostają anonimowi. Zaletą rynku kierowanego zleceniami jest to, że zapewnia większą przejrzystość, wyświetlając wszystkie zamówienia kupna i sprzedaży w systemie handlowym. Jednak przy braku animatorów rynku nie ma gwarancji, że zamówienia zostaną zrealizowane.

Wszystkie zamówienia w systemie handlowym muszą być składane za pośrednictwem brokerów, z których wielu zapewnia klientom handlowym możliwość handlu online. Inwestorzy instytucjonalni mogą również skorzystać z opcji bezpośredniego dostępu do rynku (DMA), w której używają terminali handlowych oferowanych przez brokerów do składania zamówień bezpośrednio w systemie obrotu giełdowego.

Godziny rozliczenia i handlu

Rynkowe rynki akcji są rozliczane w sposób ciągły T + 2. Oznacza to, że wszelkie transakcje odbywające się w poniedziałek są rozliczane do środy. Wszystkie transakcje na giełdach odbywają się między 9:55 a 15:30 czasu indyjskiego (+ 5, 5 godziny GMT), od poniedziałku do piątku. Dostawa akcji musi odbywać się w formie zdematerializowanej, a każda giełda ma własną izbę rozliczeniową, która przejmuje całe ryzyko rozliczeniowe, pełniąc rolę centralnego kontrahenta.

Indeksy rynkowe

Dwa najważniejsze indeksy rynku indyjskiego to Sensex i Nifty. Sensex to najstarszy indeks rynku akcji; obejmuje akcje 30 firm notowanych na giełdzie BSE, które stanowią około 45% kapitalizacji rynkowej indeksu w wolnym obrocie. Został on utworzony w 1986 r. I udostępnia dane szeregów czasowych od kwietnia 1979 r.

Innym indeksem jest CNX Nifty Standard and Poor's; obejmuje 50 akcji notowanych na NSE, co stanowi około 62% kapitalizacji rynkowej w wolnym obrocie. Został utworzony w 1996 r. I udostępnia dane szeregów czasowych od lipca 1990 r.

(Aby dowiedzieć się więcej o indyjskich giełdach, przejdź do //www.bseindia.com/ i //www.nse-india.com/.)

Regulacja rynku

Ogólna odpowiedzialność za rozwój, regulację i nadzór nad giełdą spoczywa na Securities and Exchange Board of India (SEBI), który został utworzony w 1992 roku jako niezależny organ. Od tego czasu SEBI konsekwentnie próbuje ustanowić reguły rynkowe zgodnie z najlepszymi praktykami rynkowymi. Ma rozległe uprawnienia do nakładania kar na uczestników rynku w przypadku naruszenia.

(Aby uzyskać więcej informacji, zobacz //www.sebi.gov.in/.)

Kto może inwestować w Indiach?

Indie zaczęły zezwalać na inwestycje zewnętrzne dopiero w latach 90. Inwestycje zagraniczne dzielą się na dwie kategorie: bezpośrednie inwestycje zagraniczne (FDI) i zagraniczne inwestycje portfelowe (FPI). Wszystkie inwestycje, w których inwestor bierze udział w bieżącym zarządzaniu i działalności spółki, traktowane są jak bezpośrednie inwestycje zagraniczne, natomiast inwestycje w akcje nieposiadające żadnej kontroli nad zarządem i operacjami traktowane są jako FPI.

Aby dokonywać inwestycji portfelowych w Indiach, należy zarejestrować się jako zagraniczny inwestor instytucjonalny (FII) lub jako jeden z subkont jednego z zarejestrowanych FII. Obie rejestracje są udzielane przez organ nadzoru rynku, SEBI. Zagraniczni inwestorzy instytucjonalni to głównie fundusze wspólnego inwestowania, fundusze emerytalne, fundusze, państwowe fundusze majątkowe, firmy ubezpieczeniowe, banki i firmy zarządzające aktywami. Obecnie Indie nie zezwalają osobom zagranicznym na bezpośrednie inwestowanie na giełdzie. Jednak osoby o wysokiej wartości netto (o wartości netto co najmniej 50 milionów USD) mogą zostać zarejestrowane jako subkonta FII.

Zagraniczni inwestorzy instytucjonalni i ich subkonta mogą inwestować bezpośrednio w dowolne akcje notowane na dowolnej giełdzie papierów wartościowych. Większość inwestycji portfelowych obejmuje inwestycje w papiery wartościowe na rynku pierwotnym i wtórnym, w tym akcje, obligacje i warranty spółek notowanych lub notowanych na uznanej giełdzie w Indiach. FII mogą również inwestować w nienotowane papiery wartościowe poza giełdami papierów wartościowych, pod warunkiem zatwierdzenia ceny przez Bank Rezerw Indii. Wreszcie mogą inwestować w jednostki funduszy inwestycyjnych i instrumenty pochodne będące przedmiotem obrotu na dowolnej giełdzie.

FII zarejestrowana jako FII posiadająca wyłącznie dług może inwestować 100% swoich inwestycji w instrumenty dłużne. Inne FII muszą zainwestować co najmniej 70% swoich inwestycji w kapitał własny. Saldo 30% można zainwestować w dług. FII muszą korzystać ze specjalnych rachunków bankowych rupii nierezydentów, aby przenosić pieniądze do Indii i z nich. Salda na takim rachunku można w całości repatriować.

Ograniczenia i pułapy inwestycyjne

Rząd Indii określa limit bezpośrednich inwestycji zagranicznych i dla różnych sektorów określono różne pułapy. Przez pewien czas rząd stopniowo podwyższał pułapy. Pułapy BIZ w większości mieszczą się w przedziale 26–100%.

Domyślnie o maksymalnym limicie inwestycji portfelowych w konkretnej spółce giełdowej decyduje limit FDI przewidziany dla sektora, do którego należy firma. Istnieją jednak dwa dodatkowe ograniczenia dotyczące inwestycji portfelowych. Po pierwsze, łączny limit inwestycji wszystkich FII, w tym ich subkont w jakiejkolwiek konkretnej firmie, został ustalony na 24% wpłaconego kapitału. To samo można jednak podnieść do limitu sektora, za zgodą zarządów i akcjonariuszy spółki.

Po drugie, inwestycja jakiejkolwiek pojedynczej FII w jakąkolwiek konkretną firmę nie powinna przekraczać 10% opłaconego kapitału spółki. Przepisy zezwalają na osobny pułap 10% inwestycji dla każdego z subkont FII w każdej konkretnej firmie. Jednak w przypadku zagranicznych korporacji lub osób prywatnych inwestujących jako subkonto ten sam pułap wynosi tylko 5%. Przepisy nakładają również ograniczenia na inwestycje w instrumenty pochodne oparte na akcjach na giełdach.

(Aktualne ograniczenia i pułapy inwestycji znajdują się na stronie //rbi.org.in/)

Inwestycje dla podmiotów zagranicznych

Podmioty zagraniczne i osoby fizyczne mogą uzyskać ekspozycję na akcje indyjskie za pośrednictwem inwestorów instytucjonalnych. Wiele funduszy inwestycyjnych ukierunkowanych na Indie zyskuje popularność wśród inwestorów detalicznych. Inwestycji można również dokonywać za pośrednictwem niektórych instrumentów typu offshore, takich jak noty dla uczestników (PN) i kwity depozytowe, takie jak amerykańskie kwity depozytowe (ADR), globalne kwity depozytowe (GDR) oraz fundusze będące przedmiotem obrotu giełdowego (ETF) i będące przedmiotem obrotu giełdowego notatki (ETN).

Zgodnie z przepisami indyjskimi, papiery wartościowe reprezentujące bazowe akcje indyjskie mogą być wydawane za granicą przez FII, tylko podmiotom regulowanym. Jednak nawet mali inwestorzy mogą inwestować w amerykańskie kwity depozytowe reprezentujące akcje niektórych znanych indyjskich firm notowanych na nowojorskiej giełdzie papierów wartościowych i Nasdaq. ADR są denominowane w dolarach i podlegają przepisom amerykańskiej Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC). Podobnie globalne kwity depozytowe są notowane na europejskich giełdach papierów wartościowych. Jednak wiele obiecujących indyjskich firm nie korzysta jeszcze z ADR lub GDR w celu uzyskania dostępu do inwestorów zagranicznych.

Inwestorzy detaliczni mają również możliwość inwestowania w ETF i ETN, w oparciu o akcje indyjskie. Indyjskie fundusze ETF inwestują głównie w indeksy składające się z indyjskich akcji. Większość akcji uwzględnionych w indeksie to akcje już notowane na NYSE i Nasdaq. Od 2009 r. Dwoma najbardziej znaczącymi funduszami ETF opartymi na akcjach indyjskich są fundusz zysków Wisdom-Tree India (EPI) i fundusz portfeli PowerShares India (PIN). Najbardziej znanym ETN jest notatka giełdowa MSCI India Index Exchange (INP). Zarówno ETF, jak i ETN stanowią dobrą okazję do inwestowania dla inwestorów zewnętrznych.

Dolna linia

Rynki wschodzące, takie jak Indie, szybko stają się motorem przyszłego wzrostu. Obecnie tylko bardzo niski procent oszczędności gospodarstw domowych wśród Indian jest inwestowany na krajowym rynku akcji, ale przy wzroście PKB na poziomie 7-8% rocznie i stabilnym rynku finansowym możemy spodziewać się, że do wyścigu dołączy więcej pieniędzy. Być może jest to właściwy czas, aby inwestorzy zewnętrzni poważnie zastanowili się nad przyłączeniem się do modowego indyjskiego rynku.