Zwolnienie z długów
Umorzenie długów to umorzenie długów z powodu bankructwa. W przypadku bankructwa rozdziału 7 (dla osób fizycznych) lub rozdziału 11 (dla przedsiębiorstw), jeżeli dłużnik spełnia wszystkie warunki określone przez sąd, może zostać spłacony przez sąd. Dłużnik zwykle musi uwzględnić spłatę zadłużenia w dochodzie brutto, zgodnie z wewnętrznym kodeksem przychodów.
Kiedy dług zostaje zwolniony, dłużnik nie ponosi już odpowiedzialności za dług, a pożyczkodawca nie może podejmować prób odzyskania długu. Zwykle sędzia decyduje, czy spłacić dług będący w stanie upadłości, i może odmówić spłaty długu, jeżeli:
- Dłużnik nie zastosował się do nakazów sądowych
- Dłużnik nie przeszedł doradztwa finansowego ani edukacji
- Dłużnik nie prowadził odpowiednich rejestrów
- Dłużnik nie wyjaśnił w sposób zadowalający utraty któregokolwiek ze swoich aktywów
- Dłużnik popełnił przestępstwo
- Dłużnik skłamał lub w inny sposób przedłożył fałszywe informacje podczas postępowania
Kluczowe dania na wynos
- Umorzenie długów następuje, gdy dłużnik kwalifikuje się do upadłości na podstawie rozdziału 7 lub rozdziału 11.
- Nie każdy kwalifikuje się do umorzenia długów.
- Dłużnik otrzymuje formularz 1099-C wykazujący kwotę długu, która została umorzona lub umorzona.
Zrozumienie umorzenia długów
Zwolnienie z długów często skutkuje dochodem podlegającym opodatkowaniu dla dłużnika, chyba że przebaczenie jest darem lub zapisem, ale niektóre zwolnienia z bankructwa mogą być zwolnione z opodatkowania, jeżeli dłużnik spełnia warunki złożenia formularza 982 w IRS.
Zadłużenie spłacane jest w wyniku ogłoszenia upadłości. Istnieje kilka sposobów na umorzenie dłużnikowi długu. Dwa najczęściej występują, gdy dług zostaje anulowany lub gdy dług zostaje zwolniony. W przypadku anulowania długu przez instytucję instytucja decyduje, że najprawdopodobniej nie odzyska długu, a pozostała należna kwota zostanie umorzona. Dłużnik zwykle otrzymuje formularz 1099-C, który pokazuje kwotę umorzonego długu. Dłużnik musi następnie zgłosić to jako dochód różny na 1040 i jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od kwoty umorzonego długu, ponieważ zwolnienie go jest równoznaczne z zatrzymaniem pieniędzy, co czyni je źródłem dochodu.
Instytucja może otrzymać odpis z tytułu nieściągalnego długu na kwotę nieodebranego długu, co daje im ulgę w podatkach. Gdy dług zostaje zwolniony przez sąd upadłościowy, pożyczkodawca nie może już podejmować prób odzyskania długu, a dłużnik nie jest już odpowiedzialny za spłatę długu. Dłużnik musi złożyć do urzędu skarbowego formularz 982, który może negować opodatkowanie wywiązanego długu, jeżeli zostaną spełnione określone warunki.
Dłużnicy, którzy nie kwalifikują się do umorzenia długów
Jednak nie wszyscy dłużnicy kwalifikują się do bankructwa na podstawie rozdziału 7. Ci, którzy zarabiają wysokie miesięczne wynagrodzenie lub mają duże kwoty długów konsumenckich, mogą zostać zobowiązani do złożenia wniosku o ogłoszenie bankructwa na mocy rozdziału 13, w którym długi nie są spłacane, ale restrukturyzowane, aby dłużnik mógł odzyskać kontrolę nad swoimi finansami i spłacić długi. W ten sposób prawo ustanawia bariery uniemożliwiające konsumentom zaciąganie długów, a następnie ogłaszanie bankructwa w celu uniknięcia spłacania go.
Długy, których nie można spłacić
Nie wszystkie długi można spłacić w upadłości. Do długów, których nie można spłacić w upadłości, należą alimenty, pożyczki studenckie, alimenty, zobowiązania podatkowe, opłaty stowarzyszeniowe właścicieli domów i wyroki z tytułu obrażeń ciała.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.