Kaucja
Depozyt zabezpieczający to pieniądze przekazywane właścicielowi, pożyczkodawcy lub sprzedawcy domu lub mieszkania jako dowód zamiaru przeprowadzki i opieki nad miejscem zamieszkania. Depozyty zabezpieczające mogą podlegać zwrotowi lub zwrotowi, w zależności od warunków transakcji. Kaucja ma służyć jako zabezpieczenie dla odbiorcy i może być również wykorzystana do pokrycia szkód lub utraconego mienia.
Depozyty zabezpieczające służą jako niematerialny środek bezpieczeństwa lub środek materialnego zabezpieczenia w przypadku szkód lub utraty mienia.
W poszczególnych stanach obowiązują różne przepisy dotyczące miejsca przechowywania depozytu zabezpieczającego, takie jak oddzielne konto bankowe lub depozytowe oraz to, czy musi on pobierać odsetki.
Jak działa depozyt zabezpieczający
Depozyty zabezpieczające są płacone przed wprowadzeniem się lub przejęciem nieruchomości, a depozyty te są zwykle równe miesięcznemu czynszowi. Depozyt zabezpieczający może zostać wykorzystany na wszelkie naprawy lub wymianę urządzeń w jednostce wynajmującej, jeżeli szkody wynikły z działań najemcy.
Na przykład, jeśli najemca wybije okno lub spowoduje trwałe uszkodzenie podłóg, ścian lub infrastruktury nieruchomości, wówczas wynajmujący może wykorzystać depozyt zabezpieczający do naprawy. Zazwyczaj, jeśli nieruchomość jest w dobrym stanie i bez potrzeby naprawy, gdy najemca się wyprowadza, kaucja może zostać mu zwrócona.
Kluczowe dania na wynos
- Kaucja służy jako środek do naprawy lub wymiany w wypożyczalni, która została uszkodzona, zagubiona lub skradziona przez najemcę.
- Depozyty zabezpieczające są zazwyczaj zwracane przy wyjeździe, jeśli nieruchomość pozostawiono w „rozsądnie” dobrym stanie - do punktu normalnej amortyzacji)
- Depozyty zabezpieczające zwykle należy wpłacić przed wprowadzeniem się, a przepisy stanowe określają sposób, w jaki depozyty zabezpieczające są stosowane, gdy są potrzebne.
Wymagania dotyczące depozytu zabezpieczającego
Kwota depozytu zabezpieczającego jest zwykle czynszem miesięcznym, ale może być wyższa. W przypadku wzrostu stawki czynszu za nieruchomość depozyt zabezpieczający przechowywany w depozycie może nie być wystarczający.
Depozyty zabezpieczające mogą naliczać odsetki podczas ich przechowywania, ale stopa wzrostu czynszu może przekraczać te odsetki. Najemca musiałby wówczas dodać więcej pieniędzy do przechowywanego depozytu zabezpieczającego.
Depozyty zabezpieczające nie są uważane za dochód podlegający opodatkowaniu, a lokalne przepisy często traktują depozyty zabezpieczające jako fundusze powiernicze. Depozyty zabezpieczające, które są wykorzystywane jako ostateczne opłaty za czynsz, muszą być zgłoszone jako zaliczka czynszowa i podlegają opodatkowaniu po zapłaceniu.
Uwagi specjalne
W niektórych stanach właściciele mogą stosować depozyty zabezpieczające jako czynsz od najemców, którzy w inny sposób nie mogą płacić ani wykorzystywać depozytów do naprawy szkód spowodowanych przez najemców. Każdy stan może określić, czy depozyt zabezpieczający może zostać wykorzystany na opłacenie czynszu za ostatni miesiąc po zakończeniu zajmowania nieruchomości. W zależności od lokalnych przepisów czynsz za ostatni miesiąc i kaucja mogą nie być takie same i należy je rozliczać osobno. Właściciel może nawet potrzebować pisemnej zgody wynajmującego na użycie kaucji jako ostatecznego czynszu.
Mogą wystąpić problemy z kwotą wymaganą do zabezpieczenia depozytów w poszczególnych miastach lub dzielnicach. Niektóre dzielnice mogą mieć właścicieli, którzy pobierają wyższe stawki depozytów zabezpieczających w porównaniu z otaczającymi obszarami. Może to skutkować zmuszeniem osób i rodzin o niższych dochodach do znalezienia miejsca zamieszkania na tych obszarach. Mogą zostać uchwalone lokalne przepisy określające ograniczenia wysokości kaucji w związku z czynszem pobieranym za nieruchomość.