Koszt bezpośredni
Co to jest koszt bezpośredni?Koszt bezpośredni to cena, którą można bezpośrednio powiązać z produkcją określonych towarów lub usług. Koszt bezpośredni można prześledzić do obiektu kosztu, którym może być usługa, produkt lub dział. Koszty bezpośrednie i pośrednie to dwa główne rodzaje wydatków lub kosztów, które mogą ponieść firmy. Koszty bezpośrednie są często kosztami zmiennymi, co oznacza, że zmieniają się wraz z poziomami produkcji, takimi jak zapasy. Jednak niektóre koszty, takie jak koszty pośrednie, są trudniejsze do przypisania do konkretnego produktu. Przykłady kosztów pośrednich obejmują amortyzację i koszty administracyjne.
1:15Koszt bezpośredni
Zrozumienie kosztów bezpośrednich
Chociaż koszty bezpośrednie są zwykle kosztami zmiennymi, mogą również obejmować koszty stałe. Na przykład czynsz za fabrykę można powiązać bezpośrednio z zakładem produkcyjnym. Zazwyczaj czynsz uważany jest za koszt ogólny. Firmy mogą jednak czasami wiązać koszty stałe z jednostkami produkowanymi w konkretnym zakładzie.
Przykłady kosztów bezpośrednich
Wszelkie koszty związane z produkcją towaru, nawet jeśli jest to tylko część kosztu alokowanego na zakład produkcyjny, są ujmowane jako koszty bezpośrednie. Niektóre przykłady kosztów bezpośrednich są wymienione poniżej:
- Bezpośrednia robota
- Bezpośrednie materiały
- Materiały do produkcji
- Płace dla personelu produkcyjnego
- Zużycie paliwa lub mocy
Ponieważ koszty bezpośrednie można konkretnie przypisać do produktu, koszty bezpośrednie nie muszą być przypisywane do produktu, działu lub innych obiektów kosztów. Z kosztów bezpośrednich zwykle korzysta tylko jeden obiekt kosztowy. Pozycje niebędące kosztami bezpośrednimi są łączone i alokowane na podstawie czynników kosztowych.
Koszty bezpośrednie i pośrednie są głównymi kosztami związanymi z produkcją towaru lub usługi. Podczas gdy koszty bezpośrednie można łatwo powiązać z produktem, koszty pośrednie nie są.
Kluczowe dania na wynos
- Koszt bezpośredni to cena, którą można bezpośrednio powiązać z produkcją określonych towarów lub usług.
- Koszt bezpośredni można prześledzić do obiektu kosztu, którym może być usługa, produkt lub dział.
- Przykłady kosztów bezpośrednich obejmują bezpośrednią robociznę i bezpośrednie materiały.
- Chociaż koszty bezpośrednie są zazwyczaj kosztami zmiennymi, mogą być również kosztami stałymi. Na przykład czynsz za fabrykę można powiązać bezpośrednio z zakładem produkcyjnym.
Koszty bezpośrednie a koszty pośrednie
Koszty bezpośrednie są dość proste w określaniu ich przedmiotu kosztu. Na przykład Ford Motor Company (F) produkuje samochody i ciężarówki. Stal i śruby potrzebne do produkcji samochodu lub ciężarówki zostałyby zaklasyfikowane jako koszty bezpośrednie. Jednak kosztem pośrednim byłaby energia elektryczna dla zakładu produkcyjnego. Chociaż koszt energii elektrycznej można powiązać z obiektem, nie można go bezpośrednio powiązać z konkretną jednostką i dlatego jest klasyfikowany jako pośredni.
Naprawiono vs. Zmienna
Koszty bezpośrednie nie muszą być ustalane z natury, ponieważ ich koszt jednostkowy może się zmieniać w czasie lub w zależności od wykorzystywanej ilości. Przykładem jest wynagrodzenie osoby nadzorującej, która pracowała nad jednym projektem. Koszt ten może być bezpośrednio przypisany do projektu i dotyczy stałej kwoty w dolarach. Materiały użyte do budowy produktu, takie jak drewno lub benzyna, mogą być bezpośrednio śledzone, ale nie zawierają stałej kwoty w dolarach. Jest tak, ponieważ znana jest wysokość wynagrodzenia nadzorcy, a poziomy produkcji jednostkowej są zmienne w zależności od sprzedaży.
Pomiar wyceny zapasów
Korzystanie z kosztów bezpośrednich wymaga ścisłego zarządzania wyceną zapasów, gdy zapasy są kupowane za różne kwoty w dolarach. Na przykład koszt niezbędnego komponentu wytwarzanego przedmiotu może z czasem ulec zmianie. Podczas produkcji przedmiotu cena elementu musi być bezpośrednio powiązana z tym produktem.
Na przykład przy budowie budynku firma mogła kupić okno za 500 USD i kolejne okno za 600 USD. Jeśli tylko jedno okno ma zostać zainstalowane na budynku, a drugie ma pozostać w zapasach, musi nastąpić konsekwentne stosowanie wyceny księgowej.
Firmy zazwyczaj śledzą te koszty przy użyciu dwóch metod: pierwsze wejście, pierwsze wyjście (FIFO) lub ostatnie wejście, pierwsze wyjście (LIFO). FIFO obejmuje przypisanie kosztów, takich jak zakup zapasów, w oparciu o to, jakie przedmioty dotarły jako pierwsze. Ponieważ zapasy są wykorzystywane do produkcji towarów, pierwsze lub najstarsze przedmioty zapasów są używane jako pierwsze przy pomiarze kosztu towaru. I odwrotnie, LIFO przypisuje wartość pozycji kosztowej na podstawie ostatniej pozycji zakupionej lub dodanej do zapasów.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.