Nadmiar rezerw
Nadwyżki rezerw to rezerwy kapitałowe utrzymywane przez bank lub instytucję finansową w nadmiarze w stosunku do wymogów organów regulacyjnych, wierzycieli lub kontroli wewnętrznej. W przypadku banków komercyjnych nadwyżki rezerw są mierzone względem standardowych kwot rezerw obowiązkowych ustalonych przez centralne władze bankowe. Te wymagane wskaźniki rezerw wyznaczają minimalne depozyty płynne (takie jak gotówka), które muszą znajdować się w rezerwie w banku; więcej uważa się za nadwyżkę.
Nadwyżki rezerw mogą być również nazywane rezerwami wtórnymi.
Zrozumienie nadmiernych rezerw
Nadwyżki rezerw są rodzajem bufora bezpieczeństwa. Firmy finansowe posiadające nadwyżki rezerw mają dodatkową miarę bezpieczeństwa w przypadku nagłej utraty pożyczki lub znacznych wypłat gotówki przez klientów. Bufor ten zwiększa bezpieczeństwo systemu bankowego, szczególnie w czasach niepewności gospodarczej. Zwiększenie poziomu nadwyżek rezerw może również poprawić rating kredytowy jednostki, mierzony przez agencje ratingowe, takie jak Standard & Poor's.
Rezerwa Federalna ma wiele narzędzi w swoim zestawie normalizacji monetarnej. Oprócz ustawiania stopy zasilanych funduszy ma teraz możliwość zmiany stopy procentowej, jaką banki będą płacić zgodnie z wymaganiami (odsetki od rezerw - IOR) i nadwyżek rezerw (odsetki od rezerw nadmiernych - IOER).
Kluczowe dania na wynos
- Nadwyżki rezerw to środki, które bank utrzymuje z dala od tego, co jest wymagane przepisami.
- Od 2008 r. Rezerwa Federalna płaci bankowi oprocentowanie tych nadwyżek rezerw.
- Oprocentowanie nadwyżek rezerw jest obecnie stosowane w koordynacji ze stopą funduszy Fed, aby zachęcić banki do zachowania, które wspiera cele Rezerwy Federalnej.
Zmiana reguł w 2008 r. Zwiększa nadwyżki rezerw
Przed 1 października 2008 r. Banki nie otrzymywały oprocentowania rezerw. Ustawa o ulgach regulacyjnych w zakresie usług finansowych z 2006 r. Upoważniła Rezerwę Federalną do wypłaty bankom odsetek po raz pierwszy. Zasada miała wejść w życie 1 października 2011 r. Jednak Wielka Recesja posunęła tę decyzję do przodu w drodze nadzwyczajnej Ustawy o stabilizacji gospodarczej z 2008 r. Nagle, po raz pierwszy w historii, banki otrzymały zachętę do utrzymywania nadwyżki rezerw Rezerwa Federalna.
Nadwyżki rezerw osiągnęły rekordowy poziom 2, 7 bln USD w sierpniu 2014 r. Z powodu programu luzowania ilościowego. W połowie czerwca 2016 r. Nadwyżki rezerw wyniosły 2, 3 bln USD. Wpływy z luzowania ilościowego były wypłacane bankom przez Rezerwę Federalną w formie rezerw, a nie gotówki. Jednak odsetki zapłacone od tych rezerw są wypłacane w gotówce i rejestrowane jako przychody odsetkowe dla banku otrzymującego. Odsetki wypłacane bankom z Rezerwy Federalnej to środki pieniężne, które w przeciwnym razie trafiłyby do skarbu USA.
Odsetki od nadwyżki rezerw i stopy funduszy Fed
Historycznie stopa zasilanych funduszy to stopa, według której banki pożyczają sobie pieniądze i często jest stosowana jako punkt odniesienia dla kredytów o zmiennej stopie procentowej. Zarówno IOR, jak i IOER są określane przez Rezerwę Federalną, w szczególności Federalny Komitet Otwartego Rynku (FOMC). W rezultacie banki miały motywację do utrzymywania nadwyżek rezerw, szczególnie gdy stopy rynkowe są niższe niż stopa funduszy zasilanych. W ten sposób stopa procentowa nadwyżek rezerw służyła jako wskaźnik zastępczy stopy funduszy zasilanych.
Sama Rezerwa Federalna jest w stanie zmienić tę stopę, która wzrosła do 0, 5% w dniu 17 grudnia 2015 r., Po prawie dekadzie niższych dolnych stóp procentowych. Od tego czasu Fed wykorzystuje odsetki od nadwyżki rezerw, aby utworzyć przedział między stopą funduszy Fed a IOER, ustawiając go celowo poniżej, aby utrzymać stopy docelowe na właściwym poziomie. Na przykład w grudniu 2018 r.FED podniósł stopę docelową o 25 punktów bazowych, ale zwiększył tylko IOER o 20 punktów bazowych. Ta luka sprawia, że nadwyżki rezerw są kolejnym narzędziem polityki Fed. Jeśli gospodarka nagrzewa się zbyt szybko, Fed może przesunąć swój IOER, aby zachęcić więcej kapitału do zaparkowania w Fed, spowalniając wzrost dostępnego kapitału i zwiększając odporność systemu bankowego. Na razie jednak to narzędzie polityki nie zostało przetestowane w trudnej gospodarce.