Jak obliczany jest wskaźnik kosztów utrzymania?

Wskaźniki kosztów utrzymania mają na celu porównanie wydatków, jakie przeciętna osoba może ponieść w celu uzyskania żywności, schronienia, transportu, energii, odzieży, edukacji, opieki zdrowotnej, opieki nad dziećmi i rozrywki w różnych regionach. Wskaźnik kosztów utrzymania jest również wykorzystywany do śledzenia wzrostu kosztów podstawowych wydatków w danym okresie.

Chociaż nie ma oficjalnego wskaźnika kosztów utrzymania utworzonego lub zgłoszonego przez rząd Stanów Zjednoczonych, istnieje kilka ofert organizacji, które śledzą koszty życia w różnych regionach.

Co wchodzi w indeks kosztów utrzymania

Koszty towarów i usług konsumpcyjnych są różne w różnych miejskich i podmiejskich obszarach mieszkalnych. Wynagrodzenie osoby może zapewnić wysoki standard życia w małym mieście na Środkowym Zachodzie, ponieważ czynsz i usługi użyteczności publicznej byłyby prawdopodobnie tańsze niż w dużym mieście, takim jak Nowy Jork, LA lub Boston.

Innym sposobem interpretacji wskaźnika kosztów utrzymania jest postawienie pytania: „Ile dóbr i usług kupuje dana suma pieniędzy w określonej lokalizacji?” Na przykład 100 USD zwykle kupuje więcej towarów i usług w Denver niż w Nowym Jorku.

Koszt utrzymania może mieć wpływ na wybór osoby w pracy, wymaganą pensję oraz miejsce zamieszkania. Koszty utrzymania mają również bezpośredni wpływ na zdolność osoby do oszczędzania na mieszkanie, spłacania długów na studiach, posiadania dziecka lub przejścia na emeryturę.

Wydatki związane z potrzebami, takie jak mieszkanie, odzież, opieka zdrowotna, żywność i elektryczność, mogą z czasem wzrosnąć i stanowić większą część miesięcznego dochodu danej osoby. Wskaźnik kosztów utrzymania można wykorzystać do śledzenia zmian w podstawowych wydatkach, aby dana osoba mogła zobaczyć, o ile rosną koszty. Indeks może również wykazać, jak bardzo wydatki zależą od potrzeb w poszczególnych miastach.

Wskaźnik kosztów utrzymania może pomóc osobie ustalić, czy dochód lub wynagrodzenie są wystarczające na pokrycie podstawowych wydatków. Stamtąd osoba może ocenić, czy pozostało wystarczająco dużo dodatkowego dochodu, aby zaoszczędzić na emeryturę lub spłacić dług.

Jak działa wskaźnik kosztów utrzymania

Chociaż istnieją różne rodzaje wskaźników kosztów utrzymania, które wykorzystują różne zmienne i metryki, większość ustala podstawowy koszt życia, często reprezentowany przez 100. Podstawą może być albo koszt utrzymania w jednym regionie - na przykład Chicago można ustalić jako miasto podstawowe i koszt utrzymania ustalony na 100 - lub może być średnią z wielu regionów. Inne regiony są mierzone w stosunku do regionu bazowego i odpowiednio przypisywane koszty utrzymania. Jeśli średnio mieszka w Bostonie o 20% drożej niż w mieście podstawowym, koszt utrzymania Bostonu wyniósłby 120.

Ważne jest również wzięcie pod uwagę średniego dochodu dla obszaru geograficznego. Na przykład miasto na południu może mieć niższe koszty utrzymania niż większość miast na wschodnim lub zachodnim wybrzeżu. Jednak średni dochód miasta południowego może być niższy niż koszty utrzymania dla tego obszaru.

Kluczowe dania na wynos

• Wskaźniki kosztów utrzymania mają na celu porównanie wydatków z jednego miasta lub regionu geograficznego do drugiego.
• Wskaźniki kosztów utrzymania obejmują wydatki takie jak żywność, schronienie, transport, energia, odzież, opieka zdrowotna i opieka nad dziećmi.
• Wskaźnik kosztów utrzymania jest również wykorzystywany do śledzenia wzrostu kosztów podstawowych wydatków w danym okresie.

Przykłady wskaźników kosztów utrzymania

Jak wspomniano wcześniej, firmy i organizacje używają różnych wskaźników lub zmiennych w celu określenia kosztów utrzymania miasta lub obszaru. Poniżej znajdują się trzy przykłady.

Instytut Polityki Gospodarczej

Instytut Polityki Gospodarczej zapewnia rodzinom zaktualizowane dane o kosztach utrzymania dla różnych miast i lokalizacji w całych Stanach Zjednoczonych. Instytut posiada również kalkulator budżetu rodzinnego dla osób rozważających konkretny region kraju. Kalkulator pomaga rodzinom mierzyć różnice w kosztach utrzymania w różnych lokalizacjach geograficznych. Ponadto w kalkulacji uwzględniane są różne wydatki, takie jak jedzenie, mieszkanie, opieka nad dziećmi, transport i opieka zdrowotna.

Na przykład kalkulator wykazał, że San Francisco było najdroższym miastem do życia dla rodziców z dwójką dzieci. Koszt utrzymania oszacowano na nieco ponad 148 000 USD rocznie, podczas gdy mediana dochodu w San Francisco wyniosła około 108 000 USD rocznie. Chociaż wynagrodzenie w wysokości 108 000 USD jest atrakcyjne, nie pokrywa kosztów utrzymania w mieście.

ACCRA COLA

Indeks kosztów utrzymania ACCRA lub ACCRA COLI służy do porównywania kosztów utrzymania w różnych regionach kraju. Indeks mierzy wydatki konsumentów na różne produkty, w tym na mieszkanie, media, artykuły spożywcze, opiekę zdrowotną i transport.

Kwartalna publikacja jest opracowywana i opracowywana przez Radę ds. Badań Wspólnotowych i Ekonomicznych. W pierwszym kwartale 2019 r. Raport wykazał, że Manhattan, Nowy Jork miał najwyższe koszty utrzymania, a następnie San Francisco, zaś Harlingen, Teksas, najniższe.

COLA Administracji Ubezpieczeń Społecznych

Koszty dostosowań lub COLA są dokonywane każdego roku dla emerytów otrzymujących świadczenia z zabezpieczenia społecznego. Dostosowanie opiera się na stopie inflacji, która odzwierciedla tempo wzrostu cen w gospodarce.

Jeśli na przykład emeryt jest wypłacany 20 000 rocznie, a inflacja wzrasta o 3% rocznie, dochód ma mniejszą siłę nabywczą z powodu rosnących cen. Stopa inflacji o 2% lub 3% może nie wydawać się znaczącym wzrostem kosztów, ale w ciągu pięciu do dziesięciu lat wartości procentowe mogą przyczynić się do znacznego zmniejszenia dochodów w ujęciu realnym lub uwzględnienia inflacji.

W rezultacie koszt dostosowania kosztów utrzymania lub COLA ma na celu zwiększenie świadczeń wypłacanych każdego roku, aby dotrzymać kroku inflacji mierzonej wskaźnikiem cen konsumpcyjnych (CPI). CPI to jedynie średnia cena koszyka podstawowych towarów i usług, które są wybrane do pomiaru rosnących cen w gospodarce. CPI obejmuje ceny mieszkań, odzieży, transportu, edukacji, żywności i napojów. Chociaż CPI jest niedoskonałą miarą, ponieważ nie obejmuje inwestycji ani dużych zakupów, takich jak nieruchomości, zapewnia migawkę trendów inflacyjnych w codziennych zakupach.

Poniżej znajduje się tabela z Urzędu Ubezpieczeń Społecznych, wyszczególniająca koszty dostosowań co roku od 1975 r.

• W większości lat nastąpiła korekta w górę dochodu, przy czym dwa największe wzrosty w ostatnich latach wyniosły 2, 8% w 2018 r. I 3, 6% w 2011 r.
• W niektórych latach stopa inflacji była znikoma i nie powodowała wzrostu świadczeń, takich jak 2009, 2010 i 2015.

Ograniczenia stosowania CPI jako wskaźnika kosztów utrzymania

Istnieją ograniczenia w stosowaniu CPI jako wskaźnika kosztów utrzymania, ponieważ nie ma on na celu pomiaru rzeczywistych kosztów utrzymania w danym obszarze lub regionie.

Typowy wskaźnik kosztów utrzymania mierzyłby zmiany kosztów w czasie, które są wymagane do utrzymania określonego poziomu życia. Ponadto wskaźnik kosztów utrzymania uwzględniałby zmiany w zakupach konsumenckich, które wynikają z warunków ekonomicznych, dostosowań wydatków i nawyków ludzi, takich jak stosowanie alternatywnych produktów, gdy produkt staje się zbyt drogi.

Proces przenoszenia wydatków jest powszechnie nazywany substytucją. Podstawienie oznacza, że ​​koszt utrzymania określonego poziomu życia jest prawdopodobnie nieco niższy niż samo obliczenie wzrostu cen, ponieważ konsumenci mogą złagodzić wzrost cen, stosując tańszy zamiennik.