Wojna Taryfowa
Wojna taryfowa to bitwa gospodarcza między dwoma krajami, w których kraj A podnosi stawki podatkowe od eksportu kraju B, a następnie kraj B podnosi podatki od eksportu kraju A w odwecie. Podwyższona stawka podatkowa ma na celu ekonomiczne zranienie drugiego kraju, ponieważ taryfy zniechęcają ludzi do kupowania produktów ze źródeł zewnętrznych, podnosząc całkowity koszt tych produktów.
Kluczowe dania na wynos
- Wojna celna często zaczyna się, gdy jeden kraj chce zmienić zachowanie innego kraju.
- Kraj A podnosi stawki podatkowe od eksportu kraju B, a następnie kraj B odwzajemnia eksport kraju hrabstwa A.
- Obywatele każdego kraju ponoszą dodatkowe koszty produktów, które producenci niezmiennie przenoszą na konsumentów.
Jak działa wojna taryfowa
Kraj może zainicjować wojnę taryfową, ponieważ jest niezadowolony z decyzji politycznych jednego z partnerów handlowych. Wywierając wystarczającą presję gospodarczą na kraj, ma on nadzieję wymusić zmianę w zachowaniu rządu przeciwnego. Ten rodzaj wojny taryfowej jest również znany jako „wojna celna”.
Donald Trump jest pierwszym amerykańskim prezydentem, który prowadził wojnę celną od czasu Herberta Hoovera.
Historia wojen taryfowych
USA nie nakładały wysokich ceł na partnerów handlowych od lat dwudziestych i wczesnych trzydziestych. Z powodu ceł w tamtych czasach ogólny handel światowy spadł o około 66% między 1929 a 1934 rokiem. Ustawa o taryfach Smoota-Hawleya z 1930 roku jest ogólnie uznawana za poważnie zaostrzającą Wielki Kryzys i doprowadziła do wyboru prezydenta Franklina D. Roosevelta, który w 1934 r. podpisał ustawę o wzajemnych umowach handlowych, która obniżyła poziomy taryf i zliberalizowała handel z zagranicznymi rządami.
W okresie po II wojnie światowej Donald Trump był jednym z niewielu kandydatów na prezydenta, którzy mówili o nierównościach handlowych i taryfach. Przyrzekł, że będzie stanowczo sprzeciwiał się międzynarodowym partnerom handlowym, zwłaszcza Chinom, aby pomóc amerykańskim pracownikom fizycznym przesiedlonym przez to, co określił jako nieuczciwe praktyki handlowe.
W grudniu 2016 r. Rozeszły się pogłoski, że ekipa prezydenta-elekta Donalda Trumpa chce zaproponować taryfy, ale prezydent Trump działał dopiero w styczniu 2018 r., Kiedy celem były panele słoneczne i pralki. W marcu 2018 r. Do importowanej stali dodano 25% taryf i 10% na importowane aluminium. Kilka krajów zostało zwolnionych, ale Trump ogłosił, że rząd USA zastosuje taryfy za import chiński o wartości 50 miliardów dolarów. Doprowadziło to do ogłoszenia taryf w obie strony, gdy rząd chiński zemścił się na początku kwietnia 2018 r. Z 15% taryfą na 120 produktów amerykańskich sprzedawanych w Chinach i 25% na osiem produktów, takich jak wieprzowina. W odpowiedzi prezydent Trump dodał do listy chińskie produkty o wartości 100 miliardów dolarów.
360 miliardów dolarów
Wartość chińskich towarów, na które prezydent Donald Trump nałożył taryfy od początku września 2019 r.
Na początku września 2019 r. Prezydent Trump nałożył taryfy celne na chińskie towary o wartości 360 miliardów dolarów, przy czym Chiny ograniczyły produkcję produktów amerykańskich o wartości 110 miliardów dolarów. Trump obiecuje, że przyjdzie 1 października, choć opóźnił niektóre z tych nowych taryf do 15 grudnia, aby uniknąć zepsucia świątecznych zakupów. W wyniku wojny taryfowej sektor produkcyjny amerykańskiej gospodarki odnotował spadek produkcji w sierpniu 2019 r., Co doprowadziło do recesji. Taryfy tak bardzo zraniły amerykańskich chowańców, że prezydent Trump, we współpracy z Kongresem, musiał udzielić im pomocy w formie subwencji gospodarczych, aby złagodzić ich straty. Od połowy września 2019 r. Żadna ze stron nie wydaje się chętna i / lub zdolna do poruszenia się.
Wielu ekonomistów i organizacji handlowych reprezentujących duże amerykańskie firmy od samego początku było przeciwnych wojnie taryfowej, ale zwolennikami byli AFL-CIO, który jest największym związkiem amerykańskim, i senator Ohio, Sherrod Brown (D), ponieważ stwierdził, że zapewni impuls do hut stali w Ohio. Republikanie na ogół byli bardziej ostrożni, a były marszałek domu Paul Ryan, gdy jeszcze pełnił funkcję, oraz lider większości Senatu Mitch McConnell wzywali Trumpa do przemyślenia swojej propozycji lub zawężenia taryf.
Laureat Nagrody Nobla, ekonomista Robert Shiller z Yale University, ostrzegł w marcu 2018 r., Że wojna handlowa może doprowadzić gospodarkę USA do recesji. Niemniej jednak, ponieważ amerykański prezydent ma nieograniczoną władzę nad nakładaniem taryf, jedyną osobą, której opinia ostatecznie ma znaczenie w sprawie wojny taryfowej, pozostaje sam Trump. W marcu 2018 r. Napisał na Twitterze, że „wojny handlowe są dobre i łatwe do wygrania”. Tylko czas pokaże, czy miał rację.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.