Moralnej perswazji
Moralne suasi to działanie polegające na przekonaniu osoby lub grupy do działania w określony sposób poprzez retoryczne apele, perswazję lub ukryte groźby, a nie bezpośrednie użycie przymusu lub siły; jest powszechnie stosowany w odniesieniu do banków centralnych.
PRZEŁAMANIE Moralnej Suazji
Zasadniczo każdy może użyć moralnej skłonności, aby przekonać drugą stronę do zmiany swojego nastawienia lub zachowania, ale w kontekście ekonomicznym ogólnie odnosi się do użycia przez persona- nów centralnych taktyk przekonywujących w miejscach publicznych lub prywatnych. Często nazywa się to po prostu „suasion”: motywy, które się za tym kryją, nie zawsze są altruistyczne, ale mają więcej wspólnego z realizacją określonych polityk. W Stanach Zjednoczonych jest to również znane jako „wyszczerbienie”, ponieważ sprowadza się do rozmowy, w przeciwieństwie do bardziej zdecydowanych metod, którymi dysponują Rezerwa Federalna i inni decydenci.
Mówiąc dokładniej, próby banków centralnych wywierania wpływu na stopę inflacji bez uciekania się do operacji otwartego rynku są czasami nazywane „operacjami otwartymi”.
Długoterminowe zarządzanie kapitałem
Słynny przykład użycia moralnej skłonności to interwencja Rezerwy Federalnej Nowego Jorku w ratowanie długoterminowego zarządzania kapitałem (LTCM) w 1998 r. LTCM był bardzo skutecznym funduszem hedgingowym, generującym ciąg dwucyfrowych rocznych zysków W latach dziewięćdziesiątych. Był jednak mocno lewarowany, z około 30 USD długu na dolara kapitału pod koniec 1997 r. Azjatycki kryzys finansowy spowodował, że wpadł w dziesiątkę, co doprowadziło do obaw, że gwałtowna sprzedaż jego aktywów obniży ceny i opuści wierzycieli - większość dużych banków na Wall Street - z ogromnymi niespłaconymi pożyczkami na swoje książki.
Zamiast bezpośrednio wpłacać publiczne pieniądze, nowojorski Fed zwołał spotkanie w swoich biurach trzech banków, które pożyczyły LTCM. Banki te postanowiły współpracować w ramach akcji ratunkowej, którą Fed pomagał koordynować, ale nie finansował. Ostatecznie konsorcjum 14 banków wypłaciło LTCM za 3, 6 miliarda dolarów. Fundusz został zlikwidowany dwa lata później, a banki osiągnęły niewielki zysk. Fed w Nowym Jorku został skrytykowany za wywołanie wrażenia, że LTCM był „zbyt duży, by upaść”, ale decyzję o zmuszeniu banków do zapewnienia funduszy ratunkowych postrzegano raczej jako alternatywę dla bardziej zdecydowanych - i potencjalnie szkodliwych - taktyk, niż do nic nie robić.
Fedspeak
Moralne suasi można stosować zarówno w miejscach publicznych, jak i za zamkniętymi drzwiami. Przewodnicząca Fedu Alan Greenspan krytykujący panujący nastrój gospodarczy jako „irracjonalny entuzjazm” w 1996 roku jest pamiętany jako klasyczny przykład użycia przez Fed suasi, ale kiedy ceny aktywów spadły w 2000 roku, krytycy zaatakowali Greenspan za to, że zrobił zbyt mało - czy to w ogóle ze stopami procentowymi, wymogami w zakresie udzielania depozytów zabezpieczających lub zastrzykami - aby sprawdzić entuzjazm lat 90.
W ostatnich latach Fed podjął wspólny wysiłek, aby bardziej zaangażować się z opinią publiczną, co może być postrzegane jako wysiłek na rzecz zwiększenia przejrzystości - lub wykorzystania siły moralnej skłonności. Greenspan opowiadał się za polityką „konstruktywnej dwuznaczności” - prawdopodobnie przeciwnej do moralnej suasy - słynnie mówiącemu senatorowi „jeśli zrozumiałeś to, co powiedziałem, to musiałem się nie mylić”. Ben Bernanke zerwał z tym podejściem i starał się wyraźniej komunikować politykę Fed; wprowadził konferencje prasowe w 2011 r. za sugestią jego ewentualnego następcy, Janet Yellen.
Zwiększona jawność może być uważana za konieczną, biorąc pod uwagę zmniejszoną zdolność Fedu do obniżania stóp procentowych - które były bliskie zeru od grudnia 2008 r. Do grudnia 2015 r. - lub znacznie zwiększania wielkości jego bilansu. Ponieważ tradycyjne narzędzia polityki pieniężnej są trudniejsze do zastosowania, Fed próbował przekonać rynki o swojej gotowości do wspierania trwałego ożywienia gospodarczego w miarę możliwości poprzez słowa, a nie czyny.
Taktyki te nie ograniczają się tylko do USA. W 2012 r. Prezes Europejskiego Banku Centralnego Mario Draghi powiedział, że bank zrobi wszystko, aby zachować euro.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.