Neutralność pieniędzy
Neutralność pieniądza, zwana także pieniądzem neutralnym, jest teorią ekonomiczną stwierdzając, że zmiany podaży pieniądza wpływają wyłącznie na zmienne nominalne, a nie na zmienne rzeczywiste. Innymi słowy, ilość pieniędzy wydrukowana przez Rezerwę Federalną (Fed) i banki centralne może wpływać na ceny i płace, ale nie na produkcję globalną lub strukturę gospodarki.
Nowoczesne wersje teorii przyjmują, że zmiany podaży pieniądza mogą wpłynąć na poziom produkcji lub bezrobocia w krótkim okresie. Jednak wielu dzisiejszych ekonomistów nadal uważa, że neutralność jest zakładana na dłuższą metę po tym, jak pieniądz krąży w całej gospodarce.
Zrozumienie neutralności pieniędzy
Teoria neutralności pieniądza opiera się na idei, że pieniądze są „neutralnym” czynnikiem, który nie ma rzeczywistego wpływu na równowagę ekonomiczną. Drukowanie większej ilości pieniędzy nie może zmienić podstawowego charakteru gospodarki, nawet jeśli powoduje wzrost popytu i prowadzi do wzrostu cen towarów, usług i płac.
Zgodnie z teorią wszystkie rynki wszystkich towarów są czyszczone w sposób ciągły. Ceny względne dostosowują się elastycznie i zawsze w kierunku równowagi. Zmiany podaży pieniądza nie wydają się zmieniać podstawowych warunków w gospodarce. Nowe pieniądze nie tworzą ani nie niszczą maszyn, nie wprowadzają nowych partnerów handlowych ani nie wpływają na istniejącą wiedzę i umiejętności. W rezultacie łączna podaż powinna pozostać stała.
Nie każdy ekonomista zgadza się z tym sposobem myślenia, a ci, którzy ogólnie wierzą, że neutralność teorii pieniądza ma zastosowanie tylko w perspektywie długoterminowej. W rzeczywistości założenie o długoterminowej neutralności pieniądza leży u podstaw prawie całej teorii makroekonomicznej. Ekonomiści matematyczni polegają na tej klasycznej dychotomii, aby przewidzieć skutki polityki gospodarczej.
Kluczowe dania na wynos
- Teoria neutralności pieniądza twierdzi, że zmiany w podaży pieniądza wpływają na ceny towarów, usług i płac, ale nie na ogólną produktywność ekonomiczną.
- Wielu dzisiejszych ekonomistów uważa, że teoria ma zastosowanie, przynajmniej w dłuższej perspektywie.
- Założenie długoterminowej neutralności pieniądza leży u podstaw prawie wszystkich teorii makroekonomicznych.
- Zwrot „neutralność pieniądza” został wprowadzony przez austriackiego ekonomistę Friedricha A. Hayeka w 1931 r.
Przykład neutralności pieniędzy
Załóżmy, że makroekonomista bada politykę pieniężną banku centralnego, takiego jak Rezerwa Federalna (Fed). Kiedy Fed angażuje się w operacje otwartego rynku, makroekonomista nie zakłada, że zmiany podaży pieniądza zmienią przyszłe wyposażenie kapitałowe, poziomy zatrudnienia lub realne bogactwo w długofalowej równowadze. Daje to ekonomistom znacznie bardziej stabilny zestaw parametrów predykcyjnych.
Historia neutralności pieniędzy
Koncepcyjnie neutralność pieniądza wyrosła z tradycji Cambridge w dziedzinie ekonomii w latach 1750–1870. W najwcześniejszej wersji stwierdzono, że poziom pieniądza nie może wpłynąć na produkcję ani zatrudnienie, nawet w krótkim okresie. Ponieważ zakłada się, że krzywa zagregowanej podaży jest pionowa, zmiana poziomu cen nie zmienia zagregowanej produkcji globalnej.
Zwolennicy uważali, że zmiany podaży pieniądza wpływają na wszystkie towary i usługi proporcjonalnie i prawie jednocześnie. Jednak wielu klasycznych ekonomistów odrzuciło to pojęcie i wierzyło, że czynniki krótkookresowe, takie jak kleistość cen lub obniżone zaufanie biznesu, były źródłami braku neutralności.
Zwrot „neutralność pieniądza” został ostatecznie ukuty przez austriackiego ekonomistę Friedricha A. Hayeka w 1931 r. Początkowo Hayek zdefiniował go jako rynkową stopę procentową, przy której błędne inwestycje - źle alokowane inwestycje biznesowe zgodnie z austriacką teorią cyklu koniunkturalnego - nie wystąpiły i nie spowodowały cykli koniunkturalnych. Później neoklasyczni i neok Keynesowscy ekonomiści przyjęli to wyrażenie i zastosowali je do swoich ogólnych ram równowagi, nadając mu aktualne znaczenie.
Neutralność pieniędzy vs. Superneutralność pieniędzy
Istnieje jeszcze silniejsza wersja postulatu neutralności pieniądza: superneutralność pieniądza. Superneutralność zakłada ponadto, że zmiany tempa wzrostu podaży pieniądza nie wpływają na produkcję gospodarczą. Wzrost pieniądza nie ma wpływu na rzeczywiste zmienne, z wyjątkiem sald prawdziwych pieniędzy. Teoria ta pomija tarcia krótkoterminowe i dotyczy gospodarki przyzwyczajonej do stałej stopy wzrostu pieniądza.
Krytyka neutralności pieniądza
The neutralność teorii pieniądza wzbudziła krytykę z niektórych stron. Wielu znaczących ekonomistów odrzuca tę koncepcję w krótkim i długim okresie, w tym John Maynard Keynes, Ludwig von Mises i Paul Davidson. Szkoła postneynesowska i austriacka szkoła ekonomiczna również ją odrzucają. Kilka badań ekonometrycznych sugeruje, że zmiany podaży pieniądza wpływają na ceny względne w dłuższych okresach czasu.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.