Shogun Bond
Obligacja Shogun to rodzaj obligacji emitowanej w Japonii przez podmioty zagraniczne, w tym korporacje, instytucje finansowe i rządy, i denominowany w walucie innej niż jen. Na przykład, jeśli chińska firma wyemituje obligację denominowaną w renminbi w Japonii, będzie to uważane za obligację Shogun. Obligacje Shogun w walucie obcej emitowane w Japonii są dostępne zarówno dla inwestorów japońskich, jak i zagranicznych.
ZŁAMANIE Shogun Bond
Obligacje Shogun zostały nazwane po japońskim słowie tradycyjnego przywódcy wojskowego japońskiej armii. Obligacja samurajska jest podobna do obligacji szoguna, ale obligacje samurajskie są denominowane w jenach, natomiast obligacje szogunańskie są emitowane w walucie obcej.
Pierwsza obligacja Shogun została wyemitowana w 1985 r. Przez Bank Światowy, biorąc pod uwagę starania rządu japońskiego o szeroką internacjonalizację japońskiego jena i liberalizację rynków kapitałowych kraju. Obligacja została wyrażona w dolarach amerykańskich. Edison z Południowej Kalifornii stało się pierwszą amerykańską korporacją, która sprzedała denominowane w dolarach obligacje Shogun, również w 1985 roku. Na początku swojej historii rynek obligacji Shogun był ograniczony do organizacji ponadnarodowych i obcych rządów. Korekty podatkowe dokonane przez USA w 1986 r. Wzbudziły pewne wczesne zainteresowanie obligacjami, ponieważ późniejsze złagodzenie przepisów dotyczących obligacji dało większą elastyczność prywatnym przedsiębiorstwom na rynku obligacji w Shogun.
Wczesne wyzwania dla obligacji Shogun
Po osiągnięciu maksymalnego poziomu w 1996 r. Obligacje Shogun z wielu powodów walczyły o zdobycie trakcji w Japonii. Wśród nich Japonia chciała skoncentrować się na wysokiej jakości obligacjach denominowanych w jenach zamiast na emitowanych w obcym kraju. Ponadto japońscy inwestorzy w tym czasie mieli niewielką wiedzę na temat funkcjonowania rynków międzynarodowych i byli szczególnie niechętni do podejmowania ryzyka, dlatego unikali inwestycji, których jeszcze nie rozumieli. Ponadto okres rejestracji emisji obligacji Shogun był wyjątkowo długi, a wymogi dotyczące dokumentacji były niezwykle trudne, zwłaszcza w porównaniu z obligacjami samurajskimi. W rezultacie emisja obligacji Shogun wahała się przez wiele lat na poziomie zbliżonym do zera, a następnie osiągnęła nowy poziom w 2010 r.
Motywacje do emisji obligacji Shogun
Korporacje, rządy i instytucje podają wiele powodów emisji obligacji Shogun. Oto cztery ostatnie historyczne przykłady, które opisują konkretne powody, dla których używają obligacji Shogun jako źródła pożyczki:
- W 2011 roku Daewoo wyemitowało pierwsze koreańskie obligacje Shogun, pobrane przez niższe koszty finansowania zewnętrznego w Japonii w związku z zawirowaniami na rynku w Europie i Stanach Zjednoczonych. Firma stwierdziła również, że emisja Shogun pomoże zdywersyfikować źródła finansowania. Daewoo planowało również wykorzystać te wpływy na inwestycje w projekty związane z poszukiwaniem zasobów i ogólne cele korporacyjne.
- W 2012 r. Hitachi Capital wyemitował pierwszą obligację Shogun w dolarach Hongkongu. Firma wykorzystała tę sprzedaż do sfinansowania ekspansji biznesowej, w tym kredytów hipotecznych, a także do ogólnych celów korporacyjnych.
- W 2016 r. Bank Światowy w 2016 r. Wyemitował pierwszą zieloną obligację Shogun, wykorzystując fundusze na wsparcie pożyczek na rzecz kwalifikujących się projektów, które mają na celu łagodzenie zmian klimatu lub pomoc dotkniętym krajom w dostosowaniu się do nich.
- W 2017 r. Południowokoreański producent kart kredytowych Woori pozyskał 50 mln USD poprzez sprzedaż obligacji Shogun, wykorzystując wpływy ze sprzedaży między innymi do spłaty zadłużenia.