Czas handlu

Handel zawsze sprowadza się do czasu. Aby naprawdę to docenić, musimy po prostu zauważyć, że jeden z największych wzrostów w historii giełdy nastąpił 19 października 1987 r., W dniu największej krachu. Tego dnia akcje straciły wstrząsające 23% do końca dnia, ale około 13:30 zorganizowały ogromny wzrost, w którym indeksy Dow Jones i S&P 500 pionowo spadły z dołu, wzrastając o ponad 10% przed wyczerpaniem się pary i odejściem, aby zakończyć dzień na niskich.

Podczas gdy większość traderów tego dnia straciła pieniądze, ci, którzy kupili to dno o 13:30 i sprzedali swoje pozycje godzinę później, zostali nagrodzeni jednymi z najlepszych krótkoterminowych zysków w historii giełdy. I odwrotnie, inwestorzy na tyle niefortunni, że skrócili się o 13:30 tylko po to, aby godzinę później opanować panikę, w wątpliwy sposób tracili pieniądze na swoich szortach w dzień największego spadku na giełdzie.

Co więcej, krach na giełdzie w 1987 r. Udowodnił, że w handlu chodzi o wyczucie czasu. Czas jest trudny do opanowania, ale nadal możesz uzyskać znaczące korzyści z handlu w złym czasie, jeśli przestrzegasz kilku prostych zasad.

Zaleta unikania marży

Co dzieje się z traderami, którzy są strasznymi licznikami czasu? Czy inwestorzy, którzy mają złe czasy, mogą kiedykolwiek odnieść sukces - szczególnie na rynku walutowym, na którym bardzo wysoka dźwignia i akcja cenowa oparta na stopie często wymuszają wezwania do uzupełnienia depozytu zabezpieczającego?

Odpowiedź brzmi tak.

Niektórzy z najlepszych handlowców na świecie, w tym czarodziej rynku Jim Jim Rogers, nadal mogą odnieść sukces. Rogers - i jego słynny krótki handel złotem - jest wart bardziej szczegółowego zbadania. W 1980 roku, kiedy złoto wzrosło do rekordowych poziomów w wyniku dwucyfrowej inflacji i niepokojów geopolitycznych, Rogers przekonał się, że rynek żółtego metalu staje się szalony. Wiedział, że podobnie jak wszystkie rynki paraboliczne, wzrost złota nie może trwać w nieskończoność. Niestety, jak to często bywa w przypadku Rogersa, był na początku handlu. Krótko stracił złoto na poziomie około 675 USD za uncję, podczas gdy metal szlachetny wzrósł aż do 800 USD. Większość traderów nie byłaby w stanie wytrzymać tak niekorzystnego ruchu cen na swojej pozycji, ale Rogers - bystry student rynków - wiedział, że historia jest po jego stronie i udało mu się nie tylko zatrzymać, ale także zarobić, ostatecznie pokrywając krótko blisko 400 $ za uncję.

Oprócz jego wnikliwej analizy i zdecydowanego rozwiązania, jaki był klucz do sukcesu Rogersa? Nie używał dźwigni w swoim handlu. Nie wykorzystując depozytu zabezpieczającego, Rogers nigdy nie stawiał się na łasce rynku i dlatego mógł zlikwidować swoją pozycję, gdy zdecydował się to zrobić, a nie gdy wezwanie do uzupełnienia depozytu zmusiło go do wycofania się z handlu. Nie wykorzystując dźwigni finansowej na swojej pozycji, Rogers był nie tylko w stanie utrzymać się w handlu, ale był także w stanie dodać go do wyższych poziomów, tworząc lepszą ogólną cenę mieszaną.

Wolna i niska to droga

Dla traderów walutowych handel złotem Rogersa zawiera wiele lekcji. Doświadczeni inwestorzy znają bycie zatrzymanym lub wezwanie do uzupełnienia depozytu zabezpieczającego z pozycji, która szła po ich myśli. To, co sprawia, że ​​handel jest tak trudnym powołaniem, polega na tym, że bardzo trudno jest opanować wyczucie czasu. Wykorzystując niewielką lub żadną dźwignię, Rogers zapewnił sobie znacznie większy margines błędu i dlatego nie musiał być poprawny w stosunku do grosza, aby zdobyć ogromne zyski. Inwestorzy walutowi, którzy nie są w stanie dokładnie określić czasu na rynku, powinni sami zastosować się do jego strategii i zmniejszyć zadłużenie. Podobnie jak w potocznym powiedzeniu o gotowaniu, sukces w handlu walutami opiera się na pomyśle, że „powoli i nisko to droga”. Mianowicie, handlowcy powinni wchodzić na swoje pozycje powoli, z bardzo małymi kawałkami kapitału i używać tylko najmniejszej dźwigni, aby zainicjować transakcję.

Aby lepiej zilustrować ten punkt, spójrzmy na dwóch traderów. Obaj inwestorzy zaczynają od 10 000 $ kapitału spekulacyjnego i oboje uważają, że EUR / USD jest zawyżony i decydują się go skrócić do 1, 3000. Inwestor A stosuje dźwignię 50: 1, sprzedając parę EUR / USD o wartości 500 000 USD w porównaniu z 10 000 USD kapitału własnego na swoim rachunku spekulacyjnym. Na standardowym koncie z depozytem 1% Trader A pozwala sobie tylko 100 punktów swobody, zanim zostanie wezwany do depozytu zabezpieczającego i wypchnięty z rynku. Jeśli EUR / USD wzrośnie do 1, 3100, Trader A traci ogromną stratę. Z drugiej strony Trader B stosuje znacznie bardziej konserwatywną dźwignię finansową w stosunku 5: 1, sprzedając jedynie 50 000 $ EUR / USD na poziomie 1, 3000. Kiedy para wznosi się do 1, 3100, Trader B wychodzi stosunkowo nietknięty, ponosząc jedynie niewielką stratę w wysokości 500 $. Ponadto, gdy para zbiera się do 1, 3300, jest on w stanie zwiększyć swoją krótką pozycję i osiągnąć lepszą cenę mieszaną 1, 3100. Jeśli następnie para ostatecznie odmówi i po prostu zacznie handlować z powrotem do swojego pierwotnego poziomu wejściowego, Trader B już staje się opłacalny. Obaj handlowcy dokonali tego samego handlu. Oba były całkowicie błędne co do czasu, ale wyniki nie mogły być bardziej różne.

Brak przystanków? Wielki problem!

Powolne i niskie podejście Rogersa do handlu, choć wyraźnie udane, ma jedną rażącą wadę: nie używa przystanków. Chociaż metoda kupowania wartości i histerii przez Rogersa sprawdziła się przez lata, może być bardzo podatna na katastrofalne wydarzenie, które może doprowadzić ceny do niewyobrażalnych ekstremów i zniszczyć nawet najbardziej konserwatywną strategię handlową. Dlatego inwestorzy walutowi mogą chcieć zbadać metody innego czarodzieja rynku, Gary Bielfeldta. Ten zwykły środkowo-zachodni zarabiał fortunę na obrocie skarbowym w latach 80., kiedy stopy procentowe wzrosły do ​​rekordowej rentowności 14%.

Gdy stopy procentowe osiągnęły te poziomy, Bielfeldt zaczął długo utrzymywać kontrakty na obligacje skarbowe, wierząc, że tak wysokie stopy procentowe są niezrównoważone ekonomicznie i nie utrzymają się. Podobnie jak Rogers, Bielfeldt nie był świetnym zegarem. Zainicjował swój handel z obrotem obligacjami na poziomie 63, ale spadały, ostatecznie osiągając 56. Jednak Bielfeldt nie pozwolił, aby jego straty wymknęły się spod kontroli. Po prostu zatrzymywał się za każdym razem, gdy pozycja przesuwała się o pół lub jeden punkt przeciwko niemu. Został zatrzymany kilka razy, ponieważ więzy powoli i boleśnie wyryły dno. Mimo to nigdy nie wahał się w swojej analizie i nadal dokonywał tego samego handlu, mimo że wielokrotnie tracił pieniądze. Kiedy ceny obligacji w końcu się zmieniły, jego podejście się opłaciło, gdy jego długi wzrosły w wartości i był w stanie zebrać zyski znacznie przekraczające skumulowane straty.

Metoda handlu Bielfeldta zawiera wiele lekcji dla traderów walutowych. Podobnie jak Rogers, Bielfeldt jest odnoszącym sukcesy inwestorem, który miał trudności z wyczuciem rynku. Jednak zamiast strat pielęgnacyjnych metodycznie powstrzymywałby się. Tym, co uczyniło go wyjątkowym, było jego niezachwiane zaufanie do jego analizy, co pozwoliło mu wchodzić w tę samą transakcję w kółko, podczas gdy wielu mniejszych handlowców rezygnowało z możliwości zysku. Podejście próbne Bielfeldta służyło mu dobrze, pozwalając mu uczestniczyć w wymianie handlowej, jednocześnie ograniczając straty. Ta silna kombinacja dyscypliny i wytrwałości jest doskonałym przykładem dla traderów walutowych, którzy chcą odnieść sukces w handlu, ale nie są w stanie odpowiednio zaplanować swoich transakcji.

Trochę pomocy technicznej

Podczas gdy zarówno Rogers, jak i Bielfeldt wykorzystali fundamentalną analizę jako podstawę swoich transakcji, istnieją również techniczne wskaźniki, które handlowcy walutowi mogą wykorzystać, aby pomóc im skuteczniej handlować. Jednym z takich narzędzi jest wskaźnik siły względnej lub RSI. RSI porównuje wielkość ostatnich zysków pary walutowej z wielkością ostatnich strat i przekształca te informacje w liczbę od 0 do 100. Wartość 70 lub więcej uważa się za wykupioną i widać wartość 30 lub mniejszą jak wyprzedane. Inwestor, który ma zdecydowane zdanie na temat kierunku konkretnej pary walutowej, dobrze byłoby poczekać, aż jego teza zostanie potwierdzona odczytami RSI. Na przykład na poniższym wykresie inwestor, który chciał skrócić EUR / USD przy założeniu, że para została zawyżona, byłby znacznie dokładniejszy, gdyby czekał, aż odczyty RSI spadną poniżej 70, wskazując, że większość pęd kupujący zniknął z pary.

Rycina 1

Dolna linia

Czas jest istotnym składnikiem udanego handlu, ale inwestorzy nadal mogą osiągnąć rentowność, nawet jeśli są słabymi licznikami czasu. Na rynku walutowym kluczem do sukcesu jest zajmowanie niewielkich pozycji przy użyciu niskiej dźwigni, dzięki czemu transakcje w niewłaściwym czasie mogą mieć dużo miejsca na pochłonięcie wszelkich niekorzystnych działań cenowych. Z pewnością handel bez przestojów nigdy nie jest mądrą strategią. Dlatego nawet słabe liczniki czasu powinny przyjąć podejście dowodowe, które metodycznie ogranicza straty handlowe do minimum, umożliwiając traderowi ciągłe przywracanie pozycji. Wreszcie, zastosowanie nawet prostego wskaźnika technicznego, takiego jak RSI, może sprawić, że podstawowe strategie będą znacznie bardziej wydajne dzięki poprawie transakcji handlowych. Niektórzy z największych traderów na świecie udowodnili, że nie trzeba być świetnym zegarem, aby zarabiać pieniądze na rynkach, ale stosując techniki omówione powyżej, szanse na sukces dramatycznie się zwiększają.