Jaki jest główny model biznesowy dla firm ubezpieczeniowych?

Firmy ubezpieczeniowe opierają swoje modele biznesowe na przyjmowaniu i dywersyfikacji ryzyka. Podstawowy model ubezpieczenia obejmuje łączenie ryzyka poszczególnych płatników i redystrybucję go w większym portfelu. Większość firm ubezpieczeniowych generuje przychody na dwa sposoby: naliczanie składek w zamian za ochronę ubezpieczeniową, a następnie reinwestowanie tych składek w inne aktywa generujące odsetki. Podobnie jak wszystkie prywatne firmy, firmy ubezpieczeniowe starają się skutecznie sprzedawać i minimalizować koszty administracyjne.

Wycena i przejęcie ryzyka

Specyfika modelu dochodów jest różna w różnych zakładach ubezpieczeń zdrowotnych, zakładach ubezpieczeń majątkowych i poręczycielach finansowych. Pierwszym zadaniem każdego ubezpieczyciela jest jednak wycena ryzyka i naliczenie składki za jego przejęcie.

Załóżmy, że firma ubezpieczeniowa oferuje polisę z warunkową wypłatą 100 000 USD. Musi ocenić, jak prawdopodobne jest, że potencjalny nabywca uruchomi płatność warunkową i rozszerzy to ryzyko na podstawie długości polisy.

To właśnie tam ubezpieczenie ma kluczowe znaczenie. Bez dobrego ubezpieczenia firma ubezpieczeniowa obciążyłaby niektórych klientów zbyt dużymi kosztami, a inni zbyt małą, aby ponieść ryzyko. Może to wykluczyć najmniej ryzykownych klientów, ostatecznie powodując dalszy wzrost stawek. Jeżeli firma efektywnie wycenia ryzyko, powinna zwiększyć przychody ze składek, niż wydaje na wypłaty warunkowe.

W pewnym sensie prawdziwym produktem ubezpieczyciela są roszczenia ubezpieczeniowe. Gdy klient składa roszczenie, firma musi je przetworzyć, sprawdzić pod kątem dokładności i przesłać płatność. Ten proces dostosowywania jest konieczny, aby odfiltrować nieuczciwe roszczenia i zminimalizować ryzyko straty dla firmy.

Przychody z odsetek i przychody

Załóżmy, że firma ubezpieczeniowa otrzymuje 1 milion dolarów składek na swoje polisy. Może zatrzymać pieniądze w gotówce lub umieścić je na koncie oszczędnościowym, ale nie jest to bardzo wydajne: Oszczędności te będą przynajmniej narażone na ryzyko inflacyjne. Zamiast tego firma może znaleźć bezpieczne, krótkoterminowe aktywa do zainwestowania swoich środków. Generuje to dodatkowe przychody odsetkowe dla firmy, która oczekuje na możliwe wypłaty. Typowymi instrumentami tego typu są obligacje skarbowe, obligacje korporacyjne wysokiej jakości oraz oprocentowane ekwiwalenty środków pieniężnych.

Reasekuracja

Niektóre firmy angażują się w reasekurację w celu zmniejszenia ryzyka. Reasekuracja to ubezpieczenie, które firmy ubezpieczeniowe kupują w celu ochrony przed nadmiernymi stratami wynikającymi z wysokiej ekspozycji. Reasekuracja jest integralnym elementem starań towarzystw ubezpieczeniowych o zachowanie wypłacalności i uniknięcie niewywiązania się ze zobowiązań z powodu wypłat, a organy regulacyjne upoważniają to dla firm określonego rozmiaru i rodzaju.

Na przykład firma ubezpieczeniowa może napisać zbyt dużo ubezpieczenia od huraganu, w oparciu o modele, które pokazują niskie szanse, że huragan spowoduje obszar geograficzny. Gdyby to nie do pomyślenia zdarzyło się z huraganem uderzającym w ten region, ubezpieczyciel mógłby ponieść znaczne straty. Bez reasekuracji odejmującej część ryzyka, towarzystwa ubezpieczeniowe mogłyby przestać działać, gdy dojdzie do klęski żywiołowej.

Organy regulacyjne nakazują, aby firma ubezpieczeniowa wystawiała polisę z pułapem 10% jej wartości, chyba że jest reasekurowana. W ten sposób reasekuracja pozwala towarzystwom ubezpieczeniowym na bardziej agresywne zdobywanie udziałów w rynku, ponieważ mogą przenosić ryzyko. Dodatkowo reasekuracja wyrównuje naturalne wahania zakładów ubezpieczeń, które mogą zaobserwować znaczne odchylenia zysków i strat.

Dla wielu firm ubezpieczeniowych jest to jak arbitraż. Pobierają wyższą stawkę za ubezpieczenie od indywidualnych konsumentów, a następnie otrzymują tańsze stawki, reasekurując te polisy na masową skalę.

Ocena ubezpieczycieli

Poprzez wyrównanie wahań działalności reasekuracja sprawia, że ​​cały sektor ubezpieczeń jest bardziej odpowiedni dla inwestorów.

Firmy sektora ubezpieczeniowego, podobnie jak każda inna usługa niefinansowa, są oceniane na podstawie ich rentowności, oczekiwanego wzrostu, wypłaty i ryzyka. Ale są też kwestie specyficzne dla sektora. Ponieważ zakłady ubezpieczeń nie inwestują w środki trwałe, odnotowano niewielką amortyzację i bardzo małe nakłady inwestycyjne. Obliczanie kapitału obrotowego ubezpieczyciela jest również trudnym zadaniem, ponieważ nie ma typowych rachunków kapitału obrotowego. Analitycy nie używają wskaźników uwzględniających wartości firm i przedsiębiorstw; zamiast tego koncentrują się na wskaźnikach kapitału własnego, takich jak stosunek ceny do zysku (P / E) i ceny do księgowości (P / B). Analitycy przeprowadzają analizę wskaźników, obliczając współczynniki właściwe dla ubezpieczenia w celu oceny firm.

Wskaźnik P / E jest zwykle wyższy w przypadku firm ubezpieczeniowych, które wykazują wysoki oczekiwany wzrost, wysoką wypłatę i niskie ryzyko. Podobnie wskaźnik P / B jest wyższy w przypadku firm ubezpieczeniowych o wysokim oczekiwanym wzroście zysków, niskim profilu ryzyka, wysokiej wypłacie i wysokiej rentowności kapitału własnego. Utrzymując wszystko na stałym poziomie, zwrot z kapitału ma największy wpływ na wskaźnik P / B.

Porównując wskaźniki P / E i P / B w sektorze ubezpieczeń, analitycy muszą poradzić sobie z dodatkowymi czynnikami komplikującymi. Firmy ubezpieczeniowe dokonują szacunkowych rezerw na przyszłe wydatki związane z roszczeniami. Jeżeli ubezpieczyciel jest zbyt konserwatywny lub zbyt agresywny w szacowaniu takich rezerw, wskaźniki P / E i P / B mogą być zbyt wysokie lub zbyt niskie.

Stopień dywersyfikacji utrudnia również porównywalność w całym sektorze ubezpieczeń. Ubezpieczyciele są często zaangażowani w jedną lub więcej odrębnych firm ubezpieczeniowych, takich jak ubezpieczenia na życie, wypadki i nieruchomości. W zależności od stopnia dywersyfikacji firmy ubezpieczeniowe są narażone na różne ryzyko i zwroty, co powoduje, że ich wskaźniki P / E i P / B są różne w całym sektorze.