Zdefiniowano nadużycie komputera
Nadużycie komputera to użycie komputera do robienia czegoś niewłaściwego lub nielegalnego. Przykłady nadużyć komputerowych obejmują wykorzystanie komputera do ujawnienia danych osobowych (PII), takich jak numery ubezpieczenia społecznego, użycie komputera do zmiany treści strony internetowej należącej do kogoś innego, celowe zainfekowanie jednego komputera robakiem, który rozprzestrzeni się na inne komputery, za pomocą komputera do nielegalnego udostępniania elementów chronionych prawem autorskim oraz za pomocą jednego komputera w celu uzyskania nieautoryzowanego dostępu do drugiego. Inne przykłady nadużyć komputerowych obejmują cyberprzemoc i używanie komputera roboczego do osobistych zadań w czasie pracy w firmie.
Osoby, które popełniają nadużycia komputerowe, mogą naruszać zasady uniwersyteckie, zasady firmy lub prawo federalne. Reagowanie na nadużycia komputerowe polega na zidentyfikowaniu komputera (-ów) naruszającego (-ych), a następnie próbie zidentyfikowania indywidualnego sprawcy (-ów).
Rozkładanie nadużyć komputerowych
Niektóre definicje nadużyć komputerowych uznają przestępstwa komputerowe za rodzaj nadużyć komputerowych. Inne definicje uznają te dwie rzeczy za całkowicie odrębne, nazywając nadużycia komputerowe czymś nieuczciwym lub nieetycznym, a przestępstwa komputerowe czymś nielegalnym. Opinie te są nieistotne; jednak jeśli chodzi o prawo federalne regulujące nadużycia komputerowe: The Computer Fraud and Abuse Act of 1984 (CFAA).
Ustawa o oszustwach i nadużyciach komputerowych z 1984 r
CFAA kryminalizuje niektóre rodzaje nadużyć komputerowych, zakazując „nieautoryzowanego dostępu” komputerom i sieciom. Prawo zostało wykorzystane do skutecznego ścigania zarówno hakerów wysokiego, jak i niskiego poziomu w sprawach cywilnych i karnych. Na przykład na początku ustawa została wykorzystana do skazania człowieka, który wypuścił pierwszego robaka komputerowego w 1988 r. Jednak z biegiem lat niejasność prawa skutkowała karami tak surowymi jak dziesięciolecia więzienia za drobne nadużycia, które nie spowodowały skutków ekonomicznych lub krzywda fizyczna.
Chociaż prawo miało na celu ściganie hakerów popełniających nadużycia komputerowe poprzez kradzież cennych informacji lub powodowanie szkód po włamaniu do systemu komputerowego. Kongres pięciokrotnie rozszerzył CFAA, aby działania, które niegdyś były wykroczeniami, są obecnie przestępstwami federalnymi, a codzienni użytkownicy mogą zostać ukarani za drobne naruszenia warunków korzystania z aplikacji.
Ten czyn sprawia, że białe kłamstwa, takie jak zaniżanie wieku lub wagi w serwisie randkowym, są przestępstwem. Sprawia to również, że naruszenie zasad firmy dotyczących korzystania z komputera służbowego do użytku osobistego jest przestępstwem. Gdyby prawo było powszechnie egzekwowane, prawie każdy pracownik umysłowy w Ameryce byłby więziony za nadużycia komputerowe. Ponieważ jest to arbitralnie, a czasem nadmiernie egzekwowane, sędziowie federalni i uczeni opowiadali się za zmianą prawa w celu dekryminalizacji warunków naruszenia warunków świadczenia usług. Jedną z przeszkód dla rozluźnienia prawa jest opór korporacji, które z niego korzystają. Jedna ze zmian w CFAA w 1994 r. Zmieniła prawo, aby umożliwić działania cywilne, dając korporacjom możliwość pozwania pracowników, którzy kradną tajemnice firmowe.
Przykłady nadużyć komputerowych
Incydent, którego wiele osób może nie uważać za nadużycie komputera, tworzy fałszywe konto w mediach społecznościowych. Jeśli warunki korzystania z serwisu społecznościowego wymagają od użytkowników podania dokładnych informacji o ich tożsamości podczas zakładania konta, mogą być ścigani na podstawie CFAA. Ten wynik jest mało prawdopodobny, chyba że dana osoba korzysta z fałszywego konta do szkodliwych celów, takich jak cyberprzemoc, ale jest taka możliwość - i ta możliwość bycia ściganym za coś tak drobnego jak samo utworzenie fałszywego konta jest poważnym problemem w przypadku CFAA . Adwokaci byli w stanie wykorzystać słabości prawa do obrony klientów, którzy być może powinni zostać ukarani, a prokuratorzy byli w stanie wykorzystać prawo do uzyskania wyroków skazujących za drobne incydenty.
Najbardziej znanym przykładem niezamierzonych konsekwencji rozszerzenia Ustawy o oszustwach i nadużyciach komputerowych była groźba 35-letniego wyroku więzienia dla działacza internetu Aarona Swartz za rzekome pobranie milionów artykułów naukowych, do których dostęp był ograniczony przez usługę subskrypcji, prawdopodobnie z zamiarem ich swobodnego rozpowszechniania. Prawdopodobnie rzekome działania Swartz zostałyby uznane za kradzież, ale czy proponowana kara pasuje do domniemanego przestępstwa? Swartz nie wydawał się tak sądzić - odebrał sobie życie, zanim sprawa trafiła na rozprawę.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.