Co to jest Racketeering
Racketeering odnosi się do przestępstw popełnionych przez wymuszenie lub przymus. Łotr próbuje zdobyć pieniądze lub mienie od innej osoby, zwykle przez zastraszanie lub przemoc. Termin ten jest zwykle kojarzony z przestępczością zorganizowaną. Prawo określa 35 różnych przestępstw stanowiących wymuszanie haraczy w USA. Lista obejmuje hazard, porwanie, morderstwo, podpalenie, handel narkotykami i przekupstwo. Skazani oszuści mogą odbywać do 20 lat więzienia, oprócz grzywny w wysokości do 25 000 USD.
Co to jest Racketeering?
W popularnym filmie z 2013 roku „Wilk z Wall Street” postać Jordan Belfort prosi o pokój pełen sprzedawców, by sprzedał mu długopis. Po tym, jak wszyscy w pokoju próbują podrzucić mu pióro, jeden z nich prosi Jordana o napisanie jego imienia, zmuszając go do poproszenia o pióro. Krótkie ćwiczenie kończy się przytoczeniem znaczenia „tworzenia potrzeby, gdy nie ma potrzeby prowadzenia sprzedaży i zarabiania”.
Racketeering działa podobnie. Racketeerzy oferują zwodniczą usługę w celu rozwiązania problemu, który inaczej nie istniałby. Termin ten pochodzi od słowa „rakieta”, działalność przestępcza, która oszukuje osoby z ich pieniędzy.
Kluczowe dania na wynos
- Racketeering odnosi się do przestępstw popełnionych przez wymuszenie lub przymus.
- Racketeering przybiera różne formy, takie jak wymuszenie cybernetyczne lub rakieta ochronna, w której podmiot przestępczy grozi wyrządzeniem szkody na czyjejś własności prywatnej, jeśli właściciel nie uiści opłaty ochronnej.
- W październiku 1970 r. Rząd Stanów Zjednoczonych wprowadził ustawę o organizacjach wpływających na korupcję i skorumpowanych organizacjach w celu powstrzymania jej.
- Za pośrednictwem RICO prokuratorzy mogą obciążyć osobę, jeśli popełniły co najmniej dwa akty haraczy w ciągu 10 lat.
Jakie są przykłady Racketeeringu?
Racketeering przybiera wiele form. Ostatnio cyber wymuszenia na komputerze użytkownika stały się bardziej powszechne. W takim przypadku haker może nielegalnie pchnąć złośliwe oprogramowanie na komputer użytkownika, który blokuje cały dostęp do komputera i przechowywanych na nim danych. Haker (lub ich partner) żąda następnie pieniędzy, aby przywrócić dostęp użytkownika.
Racketeering może również przybrać formę rakiety ochronnej. W rakietach ochronnych podmiot przestępczy może zagrozić wyrządzeniem szkody przedsiębiorstwu lub prywatnej własności osoby, jeżeli właściciel nie uiści opłaty za ochronę. W obu przykładach podmiot przestępczy stworzył konkretny problem w celu zaoferowania rozwiązania problemu i nielegalnego zarabiania pieniędzy.
Inne popularne przykłady haraczy to:
- Porwanie: osoba zostaje nielegalnie zatrzymana, a porywacze zgadzają się na uwolnienie porwanej osoby po zapłaceniu okupu.
- Rakieta do szermierki: osoby fizyczne działają jako pośrednicy, aby kupować skradzione towary po niskich stawkach i odsprzedawać je z zyskiem nieświadomym nabywcom.
- Rakieta liczbowa : forma nielegalnego hazardu, w której skorumpowany krupier zmawia się ze swoimi współpracownikami przebranymi za hazardzistów, aby oszukać innych niczego niepodejrzewających graczy.
Oprócz tradycyjnych przykładów popełnianych przez przestępcze przedsiębiorstwa, korporacje mogą również angażować się w haraczy. Na przykład producent narkotyków może przekupić lekarzy za zawyżenie przepisu na lek, popełniając w ten sposób oszustwo w towarzystwie ubezpieczeniowym w celu zwiększenia zysków.
Ustawa RICO z 1970 r
Aby powstrzymać nielegalną zmowę i spekulacje poprzez wyłudzanie pieniędzy, rząd USA wprowadził ustawę Racketeer Influposed and Corrupt Organizations (RICO) w październiku 1970 r. Ustawa została uchwalona jako tytuł IX Ustawy o kontroli przestępczości zorganizowanej z 1970 r., Podpisanej przez prezydenta Richarda Nixona . Prawo zezwala organom ścigania na obciążanie osób lub grup biorących udział w różnych aktach oszukańczych. Ustawa „ma na celu wyeliminowanie infiltracji przestępczości zorganizowanej i wyłudzania pieniędzy w legalne organizacje działające w handlu międzystanowym”.
Departament Sprawiedliwości Stanów Zjednoczonych (DoJ) przedstawia obszerny pogląd na temat opłat RICO. Według DoJ, aby zostać uznanym za winnego naruszenia statutu RICO, rząd musi udowodnić ponad wszelką wątpliwość, że:
- Przedsiębiorstwo istniało
- Przedsiębiorstwo wpłynęło na handel międzystanowy
- Pozwany był związany z przedsiębiorstwem lub przez niego zatrudniony
- Oskarżony wziął udział w haraczy
- Oskarżony przeprowadził lub wziął udział w prowadzeniu przedsiębiorstwa poprzez ten wzorzec działalności związanej z haraczowaniem poprzez popełnienie co najmniej dwóch aktów o charakterze haraczy, jak określono w akcie oskarżenia.
W momencie uchwalenia RICO prokuratorzy rządowi wykorzystywali go przede wszystkim do zwalczania przestępczości zorganizowanej. Przed wprowadzeniem prawa prokuratorzy dysponowali niewielu legalnymi metodami ścigania całej organizacji przestępczej. Zamiast tego prokuratorzy zostali zmuszeni do indywidualnego osądzania przestępstw związanych z wymuszaniem haraczy, mimo że duża liczba osób mogła być zaangażowana w popełnienie przestępstwa.
RICO umożliwia organom ścigania składanie spraw przeciwko całej rakiecie. Prawo daje prokuratorom możliwość zajęcia majątku strony oskarżonej, zapobiegając w ten sposób przekazywaniu funduszy i mienia przez spółki-muszle. Zapewniając organom ścigania więcej narzędzi do walki z wymuszaniem haraczy, prawo pozwala prokuratorom obciążać organizacje lub grupę osób za okres do 20 lat ciągłej działalności przestępczej za każdą liczbę działań wymuszonych. Prawo zezwala również prokuratorom na oskarżanie liderów takich organizacji o działania, które zlecili innym.
Ustawa RICO z 1970 r. Zezwala organom ścigania na oskarżanie osób lub grup biorących udział w różnych aktach haraczy w ramach grupy, a nie jednego przestępstwa na raz.
Przestępstwa federalne a stanowe
Za pośrednictwem RICO prokuratorzy mogą obciążyć osobę, jeśli popełniły co najmniej dwa akty haraczy w ciągu 10 lat. W sumie 35 przestępstw można nazwać aktami haraczy, z których 27 sklasyfikowano jako przestępstwa federalne, a pozostałe osiem zaliczono do przestępstw państwowych.
Przestępstwa federalne prowadzą do ścigania zarówno na szczeblu federalnym, jak i stanowym. Obejmują handel narkotykami, przestępstwa związane z imigracją, zarzuty dotyczące broni, przestępstwa umysłowe i oszustwa związane z komputerem. Dochodzenie w sprawie przestępstw federalnych obejmuje agencje krajowe, takie jak Federalne Biuro Śledcze (FBI), Agencja Egzekwowania Narkotyków (DEA), Patrol Graniczny, Departament Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Służba Skarbowa (IRS), Biuro Alkoholu, Tytoniu i Broni Palnej (ATF) oraz Secret Service.
Przestępstwa państwowe naruszają prawo danego stanu i są badane przez policję lokalną, stanową lub okręgową. Porwanie, napad i napaść - o ile mają miejsce w granicach określonego państwa - są przestępstwami państwowymi.
Wyroki za przestępstwa federalne są zazwyczaj dłuższe i surowsze niż w przypadku przestępstw państwowych.
Historyczne przypadki rakietowania
W czerwcu 2018 r. Dwa hrabstwa Kansas i dwa hrabstwa Missouri wniosły federalne sprawy dotyczące haraczy przeciwko kilkunastu producentom opioidowych środków przeciwbólowych. Oskarżonym podmiotom gospodarczym postawiono zarzut „fałszywego, oszukańczego i nieuczciwego marketingu i / lub niezgodnego z prawem przekierowywania i dystrybucji opioidów na receptę”. Prokuratura stwierdziła, że pozwane firmy fałszywie reprezentują niebezpieczeństwo uzależnienia i zamieniły „pacjentów w narkomanów dla [spółek „] własny zysk korporacyjny”. Pozwy RICO zostały również wniesione przeciwko producentom opioidów w Alabamie, Massachusetts, Mississippi i Pensylwanii.
Związki zawodowe były również częstym celem oskarżeń o wyłudzanie pieniędzy. W takich przypadkach zorganizowana grupa przestępcza wykorzystała jeden lub więcej związków zawodowych do wyłudzenia firmy lub kontrahentów - lub w inny sposób wykorzystała związek do kontroli pracowników. Włosko-amerykańskie społeczeństwo mafijne La Cosa Nostra było znane z kontroli nad związkami zawodowymi. La Cosa Nostra zyskała silną pozycję, tak że zarówno zarząd firmy, jak i związek zawodowy musieli polegać na gangsterach w zakresie ochrony.
W maju 2015 r. Wielu urzędników i dyrektorów korporacyjnych FIFA (Fédération Internationale de Football Association) zostało postawionych w stan oskarżenia za spiskowe wymuszanie haraczy i korupcję, w tym łapówki i łapówki wypłacane w celu zabezpieczenia dochodowych mediów i praw marketingowych na międzynarodowych turniejach piłki nożnej.
Inne przykłady to rakiety ochronne, które dobrze prosperują, oferując bezpieczeństwo firmom, które nie działają w pełni legalnie. Takie firmy mogą być zaangażowane w oferowanie niezabezpieczonych pożyczek, prowadzenie nielegalnych programów finansowych lub prowadzenie nielegalnych lombardów. Grupy zajmujące się racketingiem oferują takim firmom ochronę przed władzami, gwarantują ich monopol i pomagają w odzyskiwaniu aktywów od klientów, którzy nie są w stanie lub nie chcą zapłacić.
RICO Convictions in Real Life
W listopadzie 2013 r. Kevin Eleby, wieloletni przywódca gangu ulicznego Pueblo Bishop Bloods działającego w Los Angeles, został skazany na 25 lat więzienia federalnego w sprawie RICO. Gang używał przemocy i zastraszania, próbując kontrolować projekty mieszkaniowe Pueblo del Rio w południowym Los Angeles. Proces RICO wykazał, że przedsiębiorstwo przestępcze zajmowało się handlem narkotykami, handlem bronią palną, morderstwem, zastraszaniem świadków i rozbojami w ramach wysiłków gangu w celu kontrolowania i terroryzowania projektów mieszkaniowych.
W lipcu 2017 r. Dwóch byłych funkcjonariuszy policji w Baltimore przyznało się do winy za federalne zarzuty haraczy. Razem z kilkoma innymi członkami grupy zadaniowej Gun Trace w Baltimore zostali oskarżeni o kradzież pieniędzy, mienia i narkotyków poprzez zatrzymywanie osób, wjazd do rezydencji, zatrzymywanie ruchu i przeklinanie fałszywych nakazów przeszukania.
W czerwcu 2018 roku Cornel Dawson, lider brutalnego gangu ulicznego o nazwie Black Souls, został trafiony wieloma wyrokami dożywocia w sprawie o wyłudzanie pieniędzy. Pięciu kolejnych członków gangu otrzymało podobne wyroki. Gang został uznany za winnego nielegalnego kontrolowania sześcioblokowej części West Garfield Park w Chicago. Przekonanie o wymuszeniu haraczy obejmowało cztery morderstwa popełnione przez członków gangu podczas udziału w transakcjach narkotykowych.
Oprócz tradycyjnych przedsiębiorstw przestępczych znaleziono liczne przypadki korporacyjnego ściągania haraczy.
Jeden z największych amerykańskich ubezpieczycieli samochodowych, State Farm, został oskarżony o nielegalne finansowanie kampanii wyborczej sędziego Lloyda Karmeiera w 2004 r. Poprzez przekazywanie pieniędzy przez grupy rzecznicze, które nie ujawniły dawców. Sprawa dotyczy długotrwałych sporów ze strony klientów State Farm, którzy twierdzili, że przez ponad dekadę otrzymywali ogólne, niespełniające norm części samochodowe zamiast oryginalnego wyposażenia. Powodowie domagali się odszkodowania o wartości 1 miliarda dolarów plus 1, 8 miliarda dolarów odsetek, oprócz szkód, które mogłyby zostać potrojone na mocy federalnej ustawy RICO. Całkowita dochodzona kwota odszkodowania wyniosła 8, 5 miliarda dolarów. We wrześniu 2018 r. State Farm zgodził się zapłacić 250 milionów dolarów na rozstrzygnięcie sprawy o wyłudzanie pieniędzy tuż przed rozpoczęciem oświadczeń otwierających.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.