Koszt definicji kapitału
Koszt kapitału to wymagany zwrot niezbędny do wykonania projektu budżetowania kapitału, takiego jak budowa nowej fabryki. Kiedy analitycy i inwestorzy dyskutują o koszcie kapitału, zwykle mają na myśli średnią ważoną kosztu zadłużenia firmy i kosztu kapitału własnego.
Metryka kosztu kapitału jest wykorzystywana przez firmy wewnętrznie do oceny, czy projekt kapitałowy jest wart wydatkowania zasobów, oraz przez inwestorów, którzy wykorzystują go do ustalenia, czy inwestycja jest warta ryzyka w porównaniu do zwrotu. Koszt kapitału zależy od zastosowanego sposobu finansowania. Odnosi się do kosztu kapitału własnego, jeżeli przedsiębiorstwo jest finansowane wyłącznie z kapitału własnego, lub do kosztu długu, jeśli jest finansowany wyłącznie z długu.
Wiele firm wykorzystuje kombinację zadłużenia i kapitału własnego do finansowania swojej działalności, a dla takich firm całkowity koszt kapitału pochodzi ze średniego ważonego kosztu wszystkich źródeł kapitału, powszechnie znanego jako średni ważony koszt kapitału (WACC).
1:34Koszt kapitału
Co mówi ci koszt kapitału?
Koszt kapitału stanowi przeszkodę, którą firma musi pokonać, zanim będzie w stanie wygenerować wartość, i jest szeroko stosowana w procesie budżetowania kapitału w celu ustalenia, czy firma powinna kontynuować projekt.
Pojęcie kosztu kapitału jest również szeroko stosowane w ekonomii i rachunkowości. Innym sposobem opisania kosztu kapitału jest koszt alternatywny dokonania inwestycji w firmę. Mądre kierownictwo firmy będzie inwestować wyłącznie w inicjatywy i projekty, które zapewnią zwrot przekraczający koszt ich kapitału.
Koszt kapitału, z perspektywy inwestora, to zwrot oczekiwany przez każdego, kto zapewnia kapitał dla firmy. Innymi słowy, jest to ocena ryzyka kapitału własnego spółki. Czyniąc to, inwestor może spojrzeć na zmienność (beta) wyników finansowych spółki, aby ustalić, czy pewne akcje są zbyt ryzykowne lub czy dokonałyby dobrej inwestycji.
Kluczowe dania na wynos
- Koszt kapitału reprezentuje zwrot, jaki firma potrzebuje, aby zrealizować projekt inwestycyjny, taki jak zakup nowego sprzętu lub budowa nowego budynku.
- Koszt kapitału zazwyczaj obejmuje zarówno koszt kapitału własnego, jak i długu, ważony zgodnie z preferowaną lub istniejącą strukturą kapitałową spółki, znaną jako średni ważony koszt kapitału (WACC).
- Decyzje inwestycyjne firmy w przypadku nowych projektów powinny zawsze generować zwrot przekraczający koszt kapitału zainwestowanego w finansowanie projektu - w przeciwnym razie projekt nie wygeneruje zwrotu dla inwestorów.
Średni ważony koszt kapitału
Koszt kapitału firmy jest zazwyczaj obliczany przy użyciu średniej ważonej formuły kosztu kapitału, która uwzględnia koszt zarówno kapitału własnego, jak i dłużnego. Każda kategoria kapitału firmy jest ważona proporcjonalnie, aby uzyskać stopę mieszaną, a formuła uwzględnia każdy rodzaj długu i kapitału własnego w bilansie firmy, w tym akcje zwykłe i uprzywilejowane, obligacje i inne formy długu.
Znalezienie kosztu długu
Każda firma musi opracować strategię finansowania na wczesnym etapie. Koszt kapitału staje się kluczowym czynnikiem decydującym o wyborze ścieżki finansowania - długu, kapitału własnego lub ich kombinacji.
Firmy na wczesnym etapie rzadko mają spore aktywa, które mogą zastawić jako zabezpieczenie finansowania dłużnego, dlatego finansowanie kapitałowe staje się domyślnym sposobem finansowania większości z nich. Mniej rozwinięte spółki z ograniczoną historią działalności będą płacić wyższe koszty kapitału niż starsze firmy z solidnymi osiągnięciami, ponieważ pożyczkodawcy i inwestorzy będą żądać wyższej premii za ryzyko w przypadku tych pierwszych.
Kosztem zadłużenia jest jedynie stopa procentowa płacona przez przedsiębiorstwo od jego zadłużenia. Ponieważ jednak koszty odsetek podlegają odliczeniu od podatku, dług oblicza się po opodatkowaniu w następujący sposób:
Koszt długu = koszt odsetek Całkowity dług × (1 − T) gdzie: Koszt odsetek = Int. zapłacone od bieżącego zadłużenia firmy T = krańcowa stawka podatkowa firmy \ początek {wyrównany} i \ text {Koszt długu} = \ frac {\ text {Koszty odsetek}} {\ text {Całkowite zadłużenie}} \ razy (1 - T ) \\ & \ textbf {where:} \\ & \ text {Koszty odsetek} = \ text {Int. spłacone z tytułu bieżącego zadłużenia firmy} \\ & T = \ text {Krańcowa stawka podatkowa firmy} \\ \ end {wyrównane} Koszt długu = Zadłużenie ogółem Koszt odsetek × (1 − T) gdzie: Koszt odsetek = Int. zapłacone od bieżącego zadłużenia firmy T = krańcowa stopa podatkowa firmy
Koszt długu można również oszacować, dodając marżę kredytową do stopy wolnej od ryzyka i mnożąc wynik przez (1 - T).
Znalezienie kosztu kapitału własnego
Koszt kapitału własnego jest bardziej skomplikowany, ponieważ stopa zwrotu, jakiej domagają się inwestorzy kapitałowi, nie jest tak jasno określona, jak w przypadku pożyczkodawców. Koszt kapitału własnego jest przybliżany przez model wyceny aktywów kapitałowych w następujący sposób:
CAPM (koszt kapitału własnego) = Rf + β (Rm-Rf) gdzie: Rf = stopa zwrotu wolna od ryzyka Rm = rynkowa stopa zwrotu \ begin {wyrównany} i CAPM (\ text {Koszt kapitału własnego)) = R_f + \ beta (R_m - R_f) \\ & \ textbf {gdzie:} \\ & R_f = \ text {stopa zwrotu wolna od ryzyka} \\ & R_m = \ text {rynkowa stopa zwrotu} \\ \ end {wyrównany} CAPM (Koszt kapitału własnego) = Rf + β (Rm −Rf) gdzie: Rf = stopa zwrotu wolna od ryzyka Rm = rynkowa stopa zwrotu
Beta jest używana w formule CAPM do oszacowania ryzyka, a formuła wymagałaby beta akcji spółki publicznej. W przypadku firm prywatnych wartość beta szacuje się na podstawie średniej wartości beta grupy podobnych firm publicznych. Analitycy mogą udoskonalić tę wersję beta, obliczając ją na podstawie niespłaconego podatku po opodatkowaniu. Zakłada się, że beta firmy prywatnej stanie się takie samo, jak średnia beta branży.
Całkowity koszt kapitału firmy opiera się na średniej ważonej tych kosztów. Rozważmy na przykład przedsiębiorstwo o strukturze kapitału składającej się z 70% kapitału własnego i 30% długu; jego koszt kapitału własnego wynosi 10%, a koszt długu po opodatkowaniu wynosi 7%.
Dlatego jego WACC będzie:
(0, 7 × 10%) + (0, 3 × 7%) = 9, 1% (0, 7 \ razy 10 \%) + (0, 3 \ razy 7 \%) = 9, 1 \% (0, 7 × 10%) + (0, 3 × 7% ) = 9, 1%
Jest to koszt kapitału, który zostałby wykorzystany do zdyskontowania przyszłych przepływów pieniężnych z potencjalnych projektów i innych możliwości oszacowania ich wartości bieżącej netto (NPV) i zdolności do generowania wartości.
Firmy dążą do osiągnięcia optymalnej kombinacji finansowania opartej na koszcie kapitału dla różnych źródeł finansowania. Zaletą finansowania dłużnego jest to, że jest bardziej efektywne podatkowo niż finansowanie kapitałem własnym, ponieważ koszty odsetek można odliczyć od podatku, a dywidendy od akcji zwykłych wypłacane są w dolarach po opodatkowaniu. Jednak zbyt duże zadłużenie może spowodować niebezpiecznie wysoką dźwignię finansową, czego skutkiem będą wyższe stopy procentowe, o które dążą pożyczkodawcy, aby zrównoważyć wyższe ryzyko niewykonania zobowiązania.
Koszt kapitału i uwagi podatkowe
Jednym z elementów, który należy wziąć pod uwagę przy podejmowaniu decyzji o finansowaniu projektów kapitałowych za pomocą kapitału własnego lub długu, jest możliwość zaciągnięcia długu przez jakiekolwiek oszczędności podatkowe, ponieważ koszty odsetek mogą obniżyć dochód podlegający opodatkowaniu, a tym samym zobowiązanie podatkowe.
Twierdzenie Modiglianiego-Millera (M&M) stwierdza jednak, że wartość rynkowa firmy jest niezależna od sposobu, w jaki się finansuje, i pokazuje, że przy pewnych założeniach wartość firm lewarowanych i nie lewarowanych jest równa, częściowo dlatego, że inne koszty zrekompensować wszelkie oszczędności podatkowe wynikające ze zwiększonego finansowania dłużnego.
Przykład kosztu kapitału w użyciu
Każda branża ma swój własny przeważający koszt kapitału. W przypadku niektórych firm koszt kapitału jest niższy niż ich stopa dyskontowa. Niektóre departamenty finansów mogą obniżyć stopę dyskontową, aby przyciągnąć kapitał, lub stopniowo go zwiększać, aby budować poduszkę w zależności od tego, z jakim ryzykiem czują się swobodnie.
Od stycznia 2019 r. Zróżnicowane firmy chemiczne mają najwyższy koszt kapitału na poziomie 10, 72%. O najniższy koszt kapitału mogą ubiegać się niebankowe i ubezpieczeniowe firmy świadczące usługi finansowe w wysokości 3, 44%. Koszt kapitału jest również wysoki zarówno wśród firm biotechnologicznych i farmaceutycznych, producentów stali, hurtowni żywności, firm internetowych (oprogramowania), jak i zintegrowanych firm naftowych i gazowych.
Branże te zwykle wymagają znacznych inwestycji kapitałowych w badania, rozwój, wyposażenie i fabryki. Wśród branż o niższych kosztach kapitałowych znajdują się banki centrów pieniężnych, szpitale i zakłady opieki zdrowotnej, przedsiębiorstwa energetyczne, fundusze inwestycyjne w nieruchomościach (REIT), reasekuratorzy, detaliczne przedsiębiorstwa spożywcze i spożywcze oraz zakłady użyteczności publicznej (zarówno ogólne, jak i wodne). Takie firmy mogą wymagać mniej sprzętu lub korzystać z bardzo stałych przepływów pieniężnych.
Różnica między kosztem kapitału a stopą dyskontową
Koszt kapitału i stopa dyskontowa są nieco podobne i są często stosowane zamiennie. Koszt kapitału jest często obliczany przez dział finansowy firmy i wykorzystywany przez kierownictwo do ustalenia stopy dyskontowej (lub stopy przeszkody), którą należy pokonać, aby uzasadnić inwestycję.
To powiedziawszy, zarząd spółki powinien zakwestionować generowany wewnętrznie koszt kapitału, ponieważ może być tak zachowawczy, aby zniechęcić do inwestycji. Koszt kapitału może się również różnić w zależności od rodzaju projektu lub inicjatywy; wysoce innowacyjna, ale ryzykowna inicjatywa powinna wiązać się z wyższym kosztem kapitału niż projekt aktualizacji niezbędnego sprzętu lub oprogramowania o sprawdzonej wydajności.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.