Głębsze spojrzenie na alfę

Ocena zwrotu z inwestycji bez względu na podejmowane ryzyko daje bardzo niewielki wgląd w to, jak naprawdę poradził sobie papier wartościowy lub portfel. Każde zabezpieczenie ma wymaganą stopę zwrotu określoną w modelu wyceny aktywów kapitałowych (CAPM). Indeks Jensen lub alfa pomaga inwestorom określić, w jakim stopniu zrealizowany zwrot z portfela różni się od zwrotu, który powinien był osiągnąć. Ten artykuł zapewni głębsze zrozumienie alfa i jego praktycznego zastosowania.

Definicja alfa
Indeks Jensen lub alfa ma pewien związek z modelem wyceny aktywów kapitałowych lub CAPM. Równanie CAPM służy do określenia wymaganego zwrotu z inwestycji; jest często wykorzystywany do oceny zrealizowanych wyników dla zdywersyfikowanego portfela. Ponieważ zakłada się, że portfel podlegający ocenie jest portfelem zdywersyfikowanym (co oznacza, że ​​ryzyko niesystematyczne zostało wyeliminowane), a ponieważ głównym źródłem ryzyka dla portfela zdywersyfikowanego jest ryzyko rynkowe (lub ryzyko systemowe), beta jest odpowiednią miarą tego ryzyka. Alpha służy do określania, o ile zrealizowany zwrot z portfela różni się od wymaganego zwrotu, określonego przez CAPM. Wzór na alfa wyraża się następująco:

α = Rp - [Rf + (Rm - Rf) β]

Gdzie:
Rp = Zrealizowany zwrot z portfela
Rm = zwrot z rynku
Rf = stopa wolna od ryzyka

Co to mierzy?
Indeks Jensen mierzy premie za ryzyko pod względem beta (β); dlatego zakłada się, że oceniany portfel jest dobrze zdywersyfikowany. Indeks Jensena wymaga zastosowania innej stopy wolnej od ryzyka dla każdego przedziału czasu mierzonego w określonym okresie. Na przykład, jeśli mierzysz zarządzających funduszem w okresie pięciu lat z wykorzystaniem rocznych odstępów czasu, musisz zbadać roczne zwroty funduszu pomniejszone o zwroty z aktywów wolnych od ryzyka (tj. Bonów skarbowych USA lub rocznych aktywów wolnych od ryzyka) dla każdego roku i odnosić to do rocznego zwrotu z portfela rynkowego minus ta sama stopa wolna od ryzyka.

Ta metoda obliczania kontrastuje zarówno z miarami Treynor, jak i Sharpe, ponieważ oba bada średnie zwroty z całego okresu dla wszystkich zmiennych, w tym portfela, aktywów rynkowych i aktywów wolnych od ryzyka.

Alpha to dobra miara wydajności, która porównuje zrealizowany zwrot z zyskiem, który powinien był zostać osiągnięty z tytułu ryzyka ponoszonego przez inwestora. Technicznie rzecz biorąc, jest to czynnik reprezentujący wydajność, która odbiega od wersji beta portfela, reprezentujący miarę wydajności menedżera. Na przykład nie wystarczy, aby inwestor zastanowił się nad sukcesem lub porażką funduszu wspólnego, patrząc jedynie na jego zwroty. Bardziej stosowne pytanie brzmi: czy wydajność menedżera była wystarczająca, aby uzasadnić ryzyko podjęte w celu uzyskania wspomnianego zwrotu?

Stosowanie wyników
Dodatnia wartość alfa wskazuje, że zarządzający portfelem osiągnął lepsze wyniki, niż oczekiwano, w oparciu o ryzyko, jakie zarządzający podjął w związku z funduszem, mierzone jego beta Ujemna wartość alfa oznacza, że ​​menedżer faktycznie zrobił gorzej niż on lub ona powinna zapewnić wymagany zwrot portfela. Wyniki regresji zwykle obejmują okres od 36 do 60 miesięcy.

Indeks Jensen pozwala na porównanie wydajności zarządzających portfelem w stosunku do siebie lub do samego rynku. Przy stosowaniu alfa ważne jest porównanie funduszy w tej samej klasie aktywów. Porównywanie funduszy z jednej klasy aktywów (tj. Wzrost o dużej kapitalizacji) z funduszem z innej klasy aktywów (tj. Rynków wschodzących) jest bez znaczenia, ponieważ zasadniczo porównujesz jabłka i pomarańcze.

Poniższa tabela stanowi dobry przykład porównawczy wartości alfa lub „nadmiernych zwrotów”. Inwestorzy mogą używać zarówno wersji alfa, jak i beta, aby ocenić wydajność menedżera.

Rysunek 1: Dane do 31.05.08

Liczby przedstawione na rycinie 1 wskazują, że przy skorygowanym o ryzyko funduszu American Funds Growth Fund uzyskał najlepsze wyniki spośród wymienionych funduszy. Trzyletnia wartość alfa 4 znacznie przewyższyła wartość w porównaniu z innymi w podanej powyżej małej próbce.

Należy zauważyć, że nie tylko odpowiednie są porównania między tą samą klasą aktywów, ale również należy wziąć pod uwagę właściwy punkt odniesienia. Punktem odniesienia najczęściej stosowanym do pomiaru rynku jest indeks giełdowy S&P 500, który służy jako wskaźnik zastępczy dla „rynku”. Jednak niektóre portfele i fundusze inwestycyjne obejmują klasy aktywów o cechach, które nie są dokładnie porównywalne z S&P 500, takie jak fundusze obligacji, fundusze sektorowe, nieruchomości itp. Dlatego też S&P 500 może nie być odpowiednim punktem odniesienia do zastosowania w tym walizka. Zatem obliczenia alfa musiałyby obejmować względny poziom odniesienia dla tej klasy aktywów. (Aby dowiedzieć się więcej, przeczytaj Benchmark Your Return With Indexes ).

Wniosek
Wyniki portfela obejmują zarówno zwrot, jak i ryzyko. Indeks Jensen lub alfa zapewnia nam uczciwy standard wydajności menedżera. Wyniki mogą pomóc nam ustalić, czy menedżer dodał wartość dodaną, czy nawet dodatkową wartość na podstawie korekty o ryzyko. Jeśli tak, pomaga nam to ustalić, czy opłaty kierownika były uzasadnione podczas przeglądu wyników. Kupowanie (a nawet utrzymywanie) funduszy inwestycyjnych bez tego rozważania jest jak kupowanie samochodu, aby dostać się z punktu A do punktu B bez oceny jego zużycia paliwa.

Do dalszej lektury zapoznaj się z trzema wskaźnikami, które pomogą ci ocenić zwrot z inwestycji w pomiar wydajności portfela .