Pochodne 101

Inwestowanie stało się bardziej skomplikowane w ostatnich dziesięcioleciach, wraz z tworzeniem licznych instrumentów pochodnych oferujących nowe sposoby zarządzania pieniędzmi. Wykorzystanie instrumentów pochodnych w celu zabezpieczenia ryzyka i zwiększenia zysków istnieje od pokoleń, szczególnie w branży rolniczej, gdzie jedna ze stron umowy zgadza się sprzedawać towary lub zwierzęta gospodarskie kontrahentowi, który zgadza się na zakup tych towarów lub zwierząt gospodarskich cena w określonym dniu. To podejście kontraktowe było rewolucyjne po raz pierwszy, zastępując prosty uścisk dłoni.

Najprostsza inwestycja w instrumenty pochodne pozwala osobom fizycznym kupić lub sprzedać opcję na papier wartościowy. Inwestor nie jest właścicielem aktywów bazowych, ale stawia zakład na kierunek zmian cen w drodze umowy z kontrahentem lub giełdą. Istnieje wiele rodzajów instrumentów pochodnych, w tym opcje, swapy, kontrakty futures i kontrakty forward. Instrumenty pochodne mają wiele zastosowań, ponosząc różne poziomy ryzyka, ale ogólnie uważa się je za dobry sposób na uczestnictwo w rynkach finansowych.

Szybki przegląd warunków

Instrumenty pochodne są trudne do zrozumienia dla ogółu społeczeństwa, ponieważ mają unikalny język. Na przykład wiele instrumentów ma kontrahentów, którzy biorą drugą stronę transakcji. Każdy instrument pochodny ma instrument bazowy, który określa jego cenę, ryzyko i podstawową strukturę terminową. Postrzegane ryzyko związane z aktywem bazowym wpływa na postrzegane ryzyko instrumentu pochodnego.

Wycena instrumentu pochodnego może obejmować cenę wykonania, która jest ceną, po której można go wykonać. Może również istnieć cena połączenia z instrumentami pochodnymi o stałym dochodzie, co oznacza cenę, po której emitent może dokonać konwersji papieru wartościowego. Wiele instrumentów pochodnych zmusza inwestora do przyjęcia upartej postawy z długim postilionem, niedźwiedzi postawy z krótką pozycją lub neutralnej postawy z pozycją zabezpieczaną, która może obejmować długie i krótkie cechy.

Jak instrumenty pochodne mogą się zmieścić w portfelu

Inwestorzy zazwyczaj wykorzystują instrumenty pochodne z trzech powodów: w celu zabezpieczenia pozycji, zwiększenia dźwigni finansowej lub spekulacji na temat zmian aktywów. Zabezpieczanie pozycji jest zwykle wykonywane w celu ochrony lub zabezpieczenia ryzyka związanego z aktywami. Na przykład właściciel akcji kupuje opcję sprzedaży, jeśli chce zabezpieczyć portfel przed spadkiem. Ten akcjonariusz zarabia pieniądze, jeśli akcje rosną, ale także zyskują lub tracą pieniądze, jeśli akcje spadną, ponieważ opcja sprzedaży się opłaca.

Instrumenty pochodne mogą znacznie zwiększyć dźwignię. Wykorzystywanie opcji działa szczególnie dobrze na niestabilnych rynkach. Gdy cena instrumentu bazowego zmienia się znacznie i we właściwym kierunku, ponieważ opcje zwiększą ten ruch. Wielu inwestorów obserwuje indeks zmienności giełdowej opcji zarządu Chicago (VIX), aby zmierzyć potencjalną dźwignię, ponieważ przewiduje również zmienność opcji indeksu S&P 500. Z oczywistych powodów. wysoka zmienność może zwiększyć wartość i koszt zarówno sprzedaży, jak i kupna.

Inwestorzy wykorzystują również instrumenty pochodne, aby obstawiać przyszłą cenę aktywów poprzez spekulacje. Duże spekulacje można wykonywać tanio, ponieważ opcje oferują inwestorom możliwość wykorzystania swoich pozycji za ułamek ceny aktywów bazowych.

Pochodne 101

Handel instrumentami pochodnymi

Instrumenty pochodne można kupować lub sprzedawać na dwa sposoby: bez recepty (OTC) lub na giełdzie. Instrumenty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym to kontrakty zawierane prywatnie między stronami, takie jak umowy zamiany, w nieuregulowanym systemie, natomiast instrumenty pochodne będące przedmiotem obrotu na giełdzie są umowami znormalizowanymi. Istnieje ryzyko kontrahenta przy obrocie pozagiełdowym, ponieważ kontrakty nie są regulowane, podczas gdy giełdowe instrumenty pochodne nie podlegają temu ryzyku z powodu izb rozliczeniowych działających jako pośrednicy.

Rodzaje instrumentów pochodnych

Istnieją trzy podstawowe typy kontraktów: opcje, swapy i kontrakty futures / forward - z wieloma odmianami każdego rodzaju. Opcje to umowy, które dają prawo, ale nie obowiązek zakupu lub sprzedaży składnika aktywów. Inwestorzy zazwyczaj stosują kontrakty opcyjne, gdy nie chcą zajmować pozycji w aktywach bazowych, ale nadal chcą zwiększyć ekspozycję w przypadku dużych zmian cen.

Istnieją dziesiątki strategii opcji, ale najczęstsze to:

• Długie połączenie - Uważasz, że cena papieru wartościowego wzrośnie i kupisz prawo (długie) do posiadania (połączenia) papieru wartościowego. Jako posiadacz długiego połączenia wypłata jest dodatnia, jeśli cena zabezpieczenia przekracza cenę wykonania o więcej niż premia zapłacona za połączenie.
• Long Put - Wierzysz, że cena papierów wartościowych spadnie i kupisz prawo (długie) do sprzedaży (put) papieru wartościowego. Jako posiadacz długiej oferty wypłata jest dodatnia, jeśli cena papieru wartościowego jest niższa od ceny wykonania o więcej niż premia zapłacona za sprzedaż.
• Krótkie połączenie - Uważasz, że cena zabezpieczenia obniży się i sprzedasz (napisz) połączenie. Jeśli sprzedajesz połączenie, kontrahent (długie połączenie) ma kontrolę nad tym, czy opcja zostanie zrealizowana, ponieważ rezygnujesz z kontroli jako krótkiej. Jako autor wezwania, wypłata jest równa premii otrzymanej przez nabywcę połączenia, jeśli cena papieru wartościowego spadnie, ale jeśli papier wartościowy wzrośnie więcej niż cena wykonania powiększona o premię, wówczas tracisz pieniądze.
• Short Put - Wierzysz, że cena zabezpieczenia wzrośnie i sprzedasz (zapisz) put. Jako twórca put, wypłata jest równa premii otrzymanej przez kupującego put, jeśli cena papieru wartościowego wzrośnie, ale jeśli cena papieru wartościowego spadnie poniżej ceny wykonania pomniejszonej o premię, wówczas tracisz pieniądze.

Swapy to instrumenty pochodne, w których kontrahenci wymieniają przepływy pieniężne lub inne zmienne związane z różnymi inwestycjami. Wiele razy nastąpi zamiana, ponieważ jedna strona ma przewagę komparatywną, taką jak pożyczanie funduszy o zmiennym oprocentowaniu, podczas gdy druga strona może pożyczać bardziej swobodnie według stałych stóp procentowych. Najprostsza odmiana zamiany nazywa się „zwykłą wanilią”, ale istnieje wiele rodzajów, w tym:

• Swapy stóp procentowych - Strony wymieniają pożyczkę o stałym oprocentowaniu na pożyczkę o zmiennej stopie procentowej. Jeżeli jedna strona ma pożyczkę o stałym oprocentowaniu, ale ma zobowiązania o zmiennym oprocentowaniu, może dokonać zamiany z inną stroną i wymienić stałą stopę na zmienną stopę w celu dopasowania zobowiązań. Swapy stóp procentowych można również wprowadzać poprzez strategie opcyjne, podczas gdy swapcja daje właścicielowi prawo, ale nie obowiązek przystąpienia do swapu.
• Swapy walutowe - jedna strona wymienia płatności pożyczkowe i kapitał w jednej walucie na płatności i kapitał w innej walucie.
• Swapy towarowe - umowa, w której strona i kontrahent zgadzają się wymieniać przepływy pieniężne, które są zależne od ceny towaru bazowego.

Strony w kontraktach terminowych i przyszłych zgadzają się kupować lub sprzedawać aktywa w przyszłości za określoną cenę. Umowy te są zwykle sporządzane przy użyciu ceny spot lub najbardziej aktualnej ceny. Zysk lub strata nabywcy jest obliczana na podstawie różnicy między ceną spot w momencie dostawy a ceną terminową lub przyszłą. Kontrakty te są zwykle wykorzystywane do zabezpieczenia ryzyka lub spekulacji. Kontrakty futures są znormalizowanymi kontraktami, które handlują na giełdach, podczas gdy kontrakty forward są niestandardowe i są dostępne bez recepty.

Dolna linia

Inwestorzy, którzy chcą chronić lub przejmować ryzyko w portfelu, mogą stosować długie, krótkie lub neutralne strategie dotyczące instrumentów pochodnych, które mają na celu zabezpieczenie, spekulację lub zwiększenie dźwigni finansowej. Zastosowanie instrumentu pochodnego ma sens tylko wtedy, gdy inwestor jest w pełni świadomy ryzyka i rozumie wpływ inwestycji w ramach szerszej strategii portfela. (W celu zapoznania się z tym tematem zobacz „Jak można stosować instrumenty pochodne do zarządzania ryzykiem?”)