Wydajność ekonomiczna
Efektywność ekonomiczna polega na tym, że wszystkie towary i czynniki produkcji w gospodarce są dystrybuowane lub przydzielane do ich najbardziej wartościowych zastosowań, a odpady są eliminowane lub minimalizowane.
Kluczowe dania na wynos
- Efektywność ekonomiczna ma miejsce wtedy, gdy każdy rzadki zasób w gospodarce jest wykorzystywany i dystrybuowany wśród producentów i konsumentów w sposób, który zapewnia największą wydajność ekonomiczną i przynosi korzyści konsumentom.
- Efektywność ekonomiczna może obejmować wydajne decyzje produkcyjne w firmach i branżach, wydajne decyzje konsumpcyjne podejmowane przez indywidualnych konsumentów oraz wydajną dystrybucję towarów konsumpcyjnych i wytwórczych wśród indywidualnych konsumentów i firm.
- Wydajność Pareto polega na tym, że każde dobro ekonomiczne jest optymalnie rozdzielane na produkcję i konsumpcję, tak że nie można wprowadzić żadnych zmian w ustaleniach, aby uczynić kogoś lepszym, bez pogorszenia sytuacji kogoś innego.
Wydajność ekonomiczna
Zrozumienie efektywności ekonomicznej
Efektywność ekonomiczna oznacza stan ekonomiczny, w którym każdy zasób jest optymalnie przydzielany, aby jak najlepiej służyć każdej osobie lub podmiotowi, przy jednoczesnym zminimalizowaniu marnotrawstwa i nieefektywności. Gdy ekonomia jest ekonomicznie wydajna, wszelkie zmiany wprowadzone w celu wsparcia jednego podmiotu zaszkodziłyby drugiemu. Pod względem produkcji towary wytwarzane są po możliwie najniższych kosztach, podobnie jak zmienne nakłady produkcji.
Niektóre terminy, które obejmują fazy efektywności ekonomicznej, obejmują efektywność alokacji, wydajność produkcyjną, wydajność dystrybucji i wydajność Pareto. Stan efektywności ekonomicznej jest zasadniczo teoretyczny; limit, do którego można się zbliżyć, ale nigdy go nie osiągnie. Zamiast tego ekonomiści przyglądają się stracie, zwanej marnotrawstwem, pomiędzy czystą wydajnością a rzeczywistością, aby zobaczyć, jak skutecznie funkcjonuje gospodarka.
Wydajność ekonomiczna i niedobór
Zasady efektywności ekonomicznej opierają się na koncepcji, że zasoby są ograniczone. Dlatego nie ma wystarczających zasobów, aby zapewnić, że wszystkie aspekty gospodarki funkcjonują z najwyższą wydajnością przez cały czas. Zamiast tego należy rozdzielić rzadkie zasoby, aby idealnie zaspokoić potrzeby gospodarki, jednocześnie ograniczając ilość wytwarzanych odpadów. Stan idealny związany jest z dobrobytem ludności z maksymalną wydajnością, co skutkuje także najwyższym poziomem dobrobytu w oparciu o dostępne zasoby.
Wydajność produkcji, alokacji i dystrybucji
Firmy produkcyjne dążą do maksymalizacji zysków poprzez maksymalizację przychodów przy minimalizacji kosztów. Aby to zrobić, wybierają kombinację nakładów, która minimalizuje ich koszty przy jednoczesnym wytwarzaniu jak największej produkcji. W ten sposób działają skutecznie; kiedy robią to wszystkie firmy w gospodarce, nazywa się to wydajnością produkcyjną.
Konsumenci również starają się zmaksymalizować swoje samopoczucie, konsumując kombinacje końcowych dóbr konsumpcyjnych, które zapewniają najwyższą całkowitą satysfakcję z ich potrzeb i potrzeb przy najniższym koszcie dla nich. Wynikający z tego popyt konsumencki kieruje produktywnymi (poprzez przepisy dotyczące podaży i popytu) firmami, aby produkować odpowiednie ilości dóbr konsumpcyjnych w gospodarce, które zapewnią najwyższą satysfakcję konsumenta w stosunku do kosztów nakładów. Gdy zasoby gospodarcze są rozdzielane między różne firmy i branże (każda zgodnie z zasadą wydajności produkcyjnej) w sposób, który wytwarza odpowiednie ilości końcowych dóbr konsumpcyjnych, nazywa się to wydajnością alokacyjną.
Wreszcie, ponieważ każdy z osobna ceni towary inaczej i zgodnie z prawem malejącej użyteczności krańcowej, dystrybucja końcowych dóbr konsumpcyjnych w gospodarce jest wydajna lub nieefektywna. Wydajność dystrybucji ma miejsce, gdy dobra konsumpcyjne w gospodarce są dystrybuowane, tak że każda jednostka jest konsumowana przez osobę, która najbardziej ceni tę jednostkę w porównaniu do wszystkich innych osób. Należy zauważyć, że ten rodzaj wydajności zakłada, że wartość, jaką jednostki przykładają do dóbr ekonomicznych, można obliczyć i porównać między jednostkami.
Wydajność ekonomiczna i dobrobyt
Pomiar efektywności ekonomicznej jest często subiektywny i opiera się na założeniach dotyczących stworzonego dobra społecznego lub dobrobytu oraz tego, jak dobrze służy konsumentom. Pod tym względem dobrobyt odnosi się do poziomu życia i względnego komfortu odczuwanego przez ludzi w gospodarce. Przy szczytowej wydajności ekonomicznej (gdy gospodarka osiąga wydajność produkcyjną i alokacyjną), dobrobytu jednego nie można poprawić bez dalszego obniżenia dobrobytu drugiego. Ten punkt nazywa się wydajnością Pareto.
Nawet jeśli osiągnięta zostanie wydajność Pareto, standard życia wszystkich jednostek w gospodarce może nie być równy. Efektywność Pareto nie obejmuje kwestii uczciwości lub równości w obrębie danej gospodarki. Zamiast tego nacisk kładziony jest wyłącznie na osiągnięcie optymalnego działania w zakresie wykorzystania ograniczonych lub ograniczonych zasobów. Stwierdza, że wydajność jest osiągana, gdy istnieje dystrybucja, w której sytuacji jednej ze stron nie można poprawić bez pogorszenia sytuacji drugiej strony.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.