Enron
Enron był firmą handlującą energią i przedsiębiorstwami komunalnymi z siedzibą w Houston w Teksasie, która dokonała jednego z największych oszustw księgowych w historii. Kierownictwo Enronu stosowało praktyki księgowe, które fałszywie zawyżały przychody firmy i przez pewien czas uczyniły ją siódmą co do wielkości korporacją w Stanach Zjednoczonych. Gdy oszustwo wyszło na jaw, firma szybko się rozwikła i 2 grudnia 2001 r. Złożyła wniosek o ogłoszenie upadłości z rozdziału 11.
Bankructwo Enronu w wysokości 63 miliardów dolarów było wówczas największym rekordem.
Przed ujawnieniem oszustwa akcje Enronu osiągnęły wartość 90, 56 USD, ale po ujawnieniu spadły do około 0, 25 USD. Była kochanka z Wall Street szybko stała się symbolem współczesnej przestępczości korporacyjnej. Enron był jednym z pierwszych znanych skandali księgowych, ale wkrótce potem ujawniono oszustwa w innych firmach, takich jak WorldCom i Tyco International.
Kluczowe dania na wynos
- Kierownictwo Enronu zastosowało nieuczciwe praktyki księgowe, aby zawyżać przychody firmy i ukryć zadłużenie w swoich spółkach zależnych.
- Komisja Papierów Wartościowych i Giełd, agencje ratingowe i banki inwestycyjne zostały oskarżone o zaniedbanie - a w niektórych przypadkach wręcz oszustwo - które umożliwiło oszustwo.
- W wyniku Enronu Kongres uchwalił ustawę Sarbanes-Oxley, aby pociągnąć dyrektorów korporacyjnych do większej odpowiedzialności za sprawozdania finansowe firmy.
Enron's Energy Origins
Enron był spółką energetyczną utworzoną w 1985 r. Po połączeniu Houston Natural Gas Company z InterNorth Incorporated z siedzibą w Omaha. Po fuzji Kenneth Lay, który był dyrektorem naczelnym (CEO) Houston Natural Gas, został dyrektorem generalnym i prezesem Enron. Połóż szybko przemianowaną Enron na handlowca i dostawcę energii. Deregulacja rynków energii pozwoliła przedsiębiorstwom obstawiać przyszłe ceny, a Enron był gotowy skorzystać. W 1990 r. Lay utworzył Enron Finance Corporation i wyznaczył Jeffreya Skillinga, którego praca jako konsultanta McKinsey & Company wywarła na nim ogromne wrażenie na Lay, na szefa nowej korporacji. Umiejętności były wówczas jednym z najmłodszych partnerów McKinsey.
Umiejętności dołączyły do Enronu w pomyślnym czasie. Minimalne środowisko regulacyjne ery pozwoliło Enronowi na rozkwit. Pod koniec lat 90. bańka internetowa była w pełnym rozkwicie, a Nasdaq osiągnął 5000. Rewolucyjne akcje internetowe były wyceniane na niedorzecznym poziomie, w związku z czym większość inwestorów i organów nadzoru po prostu zaakceptowała gwałtowny wzrost akcji jako nową normę.
Co się stało z Enronem
Bankructwo w Enron, którego aktywa wyniosły 63 miliardy dolarów, było w tamtym czasie największym rekordem. Upadek firmy wstrząsnął rynkami finansowymi i prawie paraliżował przemysł energetyczny. Podczas gdy kadra kierownicza wysokiego szczebla w firmie wymyśliła nieuczciwe schematy księgowe, eksperci finansowi i prawni utrzymywali, że nigdy nie uniknęliby tego bez pomocy z zewnątrz. Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEC), agencje ratingowe i banki inwestycyjne zostały oskarżone o udział w oszustwach Enronu.
Początkowo znaczna część palca była skierowana na SEC, co senat USA uznał za współwinnego systemowej i katastrofalnej awarii nadzoru. Dochodzenie Senatu wykazało, że gdyby SEC dokonała przeglądu któregokolwiek ze sprawozdań rocznych Enronu po 1997 r., Zobaczyłaby czerwone flagi i prawdopodobnie zapobiegłaby ogromnym stratom poniesionym przez pracowników i inwestorów.
Stwierdzono, że agencje ratingowe są równie współudziałowe w tym, że nie przeprowadziły należytej staranności przed wystawieniem ratingu inwestycyjnego obligacji Enron tuż przed ogłoszeniem upadłości. Tymczasem banki inwestycyjne - poprzez manipulację lub jawne oszustwo - pomogły Enronowi otrzymać pozytywne raporty od analityków giełdowych, które promowały swoje akcje i wniosły do firmy miliardy dolarów inwestycji. Było to quid pro quo, w którym Enron zapłacił bankom inwestycyjnym miliony dolarów za swoje usługi w zamian za wsparcie.
Dziedzictwo Enrona
W następstwie skandalu związanego z Enronem termin „Enronomics” zaczął opisywać kreatywne i często oszukańcze techniki księgowe, które polegają na dokonywaniu przez spółkę dominującą sztucznych transakcji wyłącznie na papierze ze swoimi spółkami zależnymi w celu ukrycia strat, jakie spółka dominująca poniosła w wyniku innych działań biznesowych. Firma macierzysta Enron ukryła swój dług, przenosząc go (w formie papierowej) do spółek zależnych, w których wszystkie były nazwane na cześć postaci z Gwiezdnych Wojen, ale nadal rozpoznawała dochody od spółek zależnych, sprawiając wrażenie, że Enron radził sobie znacznie lepiej niż był .
Innym terminem zainspirowanym śmiercią Enrona było „Enroned”, slang na negatywny wpływ niewłaściwych działań lub decyzji kierownictwa wyższego szczebla. „Enroned” może spotkać każdego interesariusza, takiego jak pracownicy, akcjonariusze lub dostawcy. Na przykład, jeśli ktoś stracił pracę, ponieważ jego pracodawca został zamknięty z powodu nielegalnych działań, z którymi nie miał nic wspólnego, został „zamordowany”.
W wyniku Enronu prawodawcy wprowadzili kilka nowych środków ochronnych. Jednym z nich była Ustawa Sarbanes-Oxley z 2002 r., Która służy zwiększeniu przejrzystości korporacyjnej i kryminalizacji manipulacji finansowych. Zaostrzono także zasady Rady Standardów Rachunkowości Finansowej (FASB), aby ograniczyć stosowanie wątpliwych praktyk księgowych, a zarządy spółek musiały przyjąć na siebie większą odpowiedzialność jako organy nadzoru.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.