Historia rodziny Rotszyldów

[ KOREKCJA: Wcześniejszej wersji tego artykułu podano szacunkową łączną wartość netto Rotszyldów na 350 miliardów dolarów. Szacunki te pochodzą ze źródła, które nie spełnia standardów Investopedia, i dlatego je wycofaliśmy. Podobnie oszacowanie, że Rotszyldowie kontrolowali aktywa o wartości ponad 2 trylionów dolarów, było również nieodpowiednio pozyskiwane i wycofywane .]

Rodzina Rothschildów

Rothschildowie, wybitna rodzina pochodząca z Niemiec, założyli domy bankowe i finansowe w Europie od XVIII wieku. Rothschildowie, pionierzy w zapewnianiu kapitału na działalność gospodarczą i finansowaniu projektów infrastrukturalnych, takich jak kolej i Kanał Sueski, ukształtowali dzisiejszy świat o wysokich finansach.

Imperium Rotszyldów powstało w latach 60. XVII wieku, kiedy Mayer Amschel Rothschild (1744–1812) założył firmę bankową w rodzinnym Frankfurcie, w niemieckim księstwie Hesji. Z czasem i dzięki pomocy pięciu synów firma rodzinna rozszerzyła się na kilka krajów europejskich.

Kluczowe dania na wynos

• Rodzina Rothschildów założyła domy bankowe i finansowe w Europie od XVIII wieku.
• Imperium rodziny rozpoczęło się w 1760 roku, kiedy Mayer Amschel Rothschild założył firmę bankową we Frankfurcie w Niemczech.
• Jego trzeci syn Nathan odniósł największy sukces, przejmując wiodącą rolę w pionierskim finansowaniu międzynarodowym.
• Rodzina Nathana kontynuowała swoje filantropijne wysiłki w społeczności żydowskiej i rozszerzyła je później na inne populacje w Paryżu i Londynie.
• Zmiany wewnętrzne i zewnętrzne - w tym wojny światowe, polityka i rodzinne rywalizacje - zmniejszyły majątek rodziny w ciągu następnych 100 lat.

Mayer Amschel Rothschild: Założyciel

Imperium Rotszyldów miało skromne początki. Jego założyciel, Mayer Amschel Rothschild, urodził się w 1744 r. I wychował w żydowskim getcie we Frankfurcie. W tym czasie Żydzi byli prawnie zobowiązani do życia w małych społecznościach, które były oddzielone od chrześcijan. Nie wolno im także opuszczać wsi w nocy, w niedziele lub w święta chrześcijańskie.

Jako dziecko Rothschild mieszkał w domu z około 30 innymi członkami rodziny i bardzo wcześnie dowiedział się o świecie biznesu. Jego ojciec, Amschel Moses Rothschild, zarabiał na życie monetami, jedwabiem i innymi towarami. Jednym z klientów Amschela Rotszylda był książę koronny Wilhelm z Hesji.

Mayer Rothschild został sierotą w wieku 12 lat, gdy jego matka i ojciec zginęli w epidemii ospy. Przed śmiercią rodzice Rotszylda chcieli, aby ich syn został rabinem. Jednak wkrótce po swoich 13 urodzinach postanowił odbyć staż w firmie bankowej w Hanowerze w Niemczech. Podczas swojego pobytu Rothschild nauczył się tajników bankowości i handlu zagranicznego od bankierów, którzy wykorzystali swoje rozległe kontakty i umiejętności finansowe, aby doradzać i służyć panującej szlachcie; niektórzy z tych bankierów osiągnęli status tak zwanych „sądowych Żydów” lub czynników sądowych.

Początki imperium bankowego

Rothschild powrócił do swojego rodzinnego miasta we Frankfurcie, kiedy skończył 19 lat. Wraz z braćmi kontynuował handel towarami i pieniędzmi, które rozpoczął ich ojciec, a także sprzedawał rzadkie monety. Poprzez swoją rzadką działalność związaną z monetami Rothschild poznał księcia Wilhelma, który w 1785 r. Został Wilhelmem IX, Landgrave Hesse-Kassel - i ostatecznie najbogatszym człowiekiem na kontynencie europejskim.

Rothschild wkrótce zaczął świadczyć inne usługi bankowe Wilhelmowi i wielu arystokratom, aw 1769 r. Otrzymał tytuł sędziego. W 1770 r. Ożenił się i miał 10 dzieci (pięciu synów i pięć córek).

W 1817 r. Cesarz austriacki Franciszek I pośmiertnie uszlachetnił Mayera Amschela Rotszylda.

Rozszerzanie i kontrolowanie śladu Rothschilda

Imperium bankowe Rotszyldów ogromnie skorzystało na rewolucji francuskiej. Podczas wojny armia austriacka zleciła Rothschildowi dostarczenie mu szeregu przedmiotów, w tym pszenicy, mundurów, koni i sprzętu; ułatwiał także transakcje pieniężne dla hesjańskich najemników.

Mniej więcej w tym samym czasie Rothschild wysłał swoich synów do stolic w różnych krajach europejskich w celu założenia działalności bankowej w Neapolu, Wiedniu, Paryżu i Londynie, a także we Frankfurcie. Ponieważ dzieci Mayera Rothschilda rozprzestrzeniły się po całej Europie, pięć powiązanych oddziałów stało się pierwszym bankiem, który przekroczył granice. Pożyczki dla rządów na finansowanie operacji wojennych przez kilka stuleci dały rodzinie Rothschildów szeroką okazję do zgromadzenia obligacji i zbudowania dodatkowego bogactwa w wielu różnych branżach.

Przed śmiercią w 1812 r. Mayer Rothschild pozostawił swoim potomkom surowe zasady dotyczące sposobu radzenia sobie z finansami rodziny. Chciał zachować fortunę w rodzinie i jako taki zachęcał do zawierania małżeństw między krewnymi. Według artykułu opublikowanego w sierpniowym numerze magazynu Discover zatytułowanego „Go Ahead, Kiss Your Cousin”, „Mayer Amschel Rothschild tak ułożył swoje sprawy, że małżeństwa kuzynów wśród jego potomków były nieuniknione.

Jego wola zakazała potomkom kobiet dziedziczenia bezpośredniego. Bez dziedziczenia kobiety Rotszyldów miały niewielu możliwych partnerów małżeńskich tej samej religii i odpowiedniej postawy ekonomicznej i społecznej, z wyjątkiem innych Rotszyldów. Panny młode Rothschilda związały rodzinę razem. Cztery wnuczki Mayera poślubiły wnuków, a jedna poślubiła wujka. Nie byli to ludzie, których wybór partnera był ograniczony odległością, którą mogli pokonać w dniu wolnym. ”

Nathan Mayer Rothschild: Międzynarodowy finansista

Spośród czterech Rotszyldów, którzy wyruszyli, trzeci syn Nathan (1777–1836) odniósł największy sukces. Nathan przejął wiodącą rolę w pionierskim finansowaniu międzynarodowym. Korzystając z sieci gołębi pocztowych i kurierów, aby komunikować się ze swoim rodzeństwem, Nathan działał jako bank centralny dla Europy - pośredniczył w zakupach królów, ratował banki krajowe oraz finansował infrastrukturę, taką jak koleje, która pomogłaby rozpocząć rewolucję przemysłową.

Nathan przeprowadził się do Anglii w 1798 roku. Tam założył firmę zajmującą się pracą na tekstyliach z kapitałem obrotowym w wysokości 20 000 funtów, co odpowiada dziś 2 milionom funtów. Zaczął także handlować na londyńskiej giełdzie papierów wartościowych (LSE) i ostatecznie założył bank, który stał się NM Rothschild & Sons Ltd. Firma jest siódmym najstarszym bankiem w kraju w ciągłej działalności. Mimo że prywatna własność rodziny Rothschild i nadal kontrolowana przez nią, NM Rothschild & Sons Ltd. osiągnęła w 2015 r. Dochód netto w wysokości 51.558 mln GBP.

Podobnie jak inne banki Rothschilda, które zostały następnie utworzone w całej Europie, NM Rothschild & Sons Ltd. udzielił rządowi kredytu w czasie wojny i kryzysu. Na przykład podczas wojen napoleońskich zarządzał i finansował różne subsydia, które rząd brytyjski wysyłał do swoich różnych sojuszników i pożyczał fundusze na opłacenie brytyjskich żołnierzy, niemal samodzielnie finansując wysiłki wojenne Wielkiej Brytanii.

W 1824 roku wraz z Mojżeszem Montefiore współzałożycielem Alliance Assurance Company, która do dziś funkcjonuje jako RSA Insurance Group. Nathan pomógł także sfinansować nowo powstały kraj Belgii w 1830 r. I uzyskał prawa do kopalni Almadén od rządu hiszpańskiego w 1835 r., Zapewniając europejski monopol na rtęć, który był wykorzystywany do rafinacji złota i srebra. Podaż chemikaliów przydała się w latach 50. XIX wieku, kiedy NM Rothschild & Sons zaczęli rafinować złoto i srebro dla Banku Anglii i Mennicy Królewskiej.

Rosnące działania filantropijne

Nathan przyczynił się do wielu dziedzin filantropii w społeczności żydowskiej. Jego rodzina później rozszerzyła te działania charytatywne na inne populacje w Paryżu i Londynie. Najwcześniejsze wysiłki skierował na synagogi w Londynie. Nadal popierał tę pracę, która ostatecznie doprowadziła do powstania Zjednoczonej Synagogi, większej organizacji, która pomogła usprawnić przyczyny mniejszych indywidualnych synagog. Później różni członkowie rodziny poparli stworzenie Izraela i pomogli w budowie budynków rządowych.

Rothschild miał siedmioro dzieci z żoną Hannah Barent Cohen. Te dzieci podążały i budowały tradycję filantropijną swojej rodziny. Archiwum Rotszylda informuje, że najmłodsze dziecko Nathana, Louise i jej siedem córek wzięły odpowiedzialność za wiele z 30 fundacji charytatywnych Rothschildów we Frankfurcie. Fundacje te obejmowały biblioteki publiczne, domy dziecka, szpitale, domy osób starszych oraz specjalne fundusze przeznaczone na edukację.

Zwłaszcza bezpłatna szkoła żydowska w Londynie otrzymała szerokie wsparcie finansowe. Wysiłki edukacyjne w Austrii, Francji i Izraelu były również możliwe dzięki hojności Rotszylda. Oprócz pieniędzy przeznaczonych na edukację rodzina przekazała około 60 000 dzieł sztuki licznym organizacjom. Rodzina Rothschildów rozszerzyła tworzenie mieszkań socjalnych w miastach Londynu i Paryża, a Fundacja Rothschildów została utworzona w celu wspierania tych wysiłków.

Dom Rotszylda w XX wieku

Zmiany wewnętrzne i zewnętrzne - w tym wojny światowe, polityka i rodzinne rywalizacje - zmniejszyły majątek rodziny w ciągu następnych 100 lat. Oddział banku w Neapolu został zamknięty w 1863 r., A brak męskich spadkobierców doprowadził do zamknięcia oddziału we Frankfurcie w 1901 r. Oddział w Wiedniu został zamknięty w 1938 r. Po inwazji nazistów na Austrię, a Żydzi byli narażeni na niebezpieczeństwo II wojna światowa.

Rząd Vichy we Francji wywłaszczył majątek Rotszylda Bordeaux podczas wojny, a naziści skonfiskowali miliony dolarów dzieł sztuki, klejnotów i cennych przedmiotów z austriackiego oddziału rodziny (część z nich została zwrócona przez rząd austriacki w 1998 r.) . Przez lata pałacowe majątki Rotszylda były stopniowo przekazywane rządom brytyjskim i francuskim oraz innym organizacjom i uniwersytetom.

Do lat siedemdziesiątych pozostały trzy banki Rotszylda - oddziały w Londynie i Paryżu oraz bank szwajcarski założony przez barona Edmonda Adolphe de Rothschilda (1926–1977). W 1982 r. Socjalistyczny rząd prezydenta Francoisa Mitterranda zadał śmiertelny cios bankowi paryskiemu, znacjonalizując go i zmieniając jego nazwę na Compagnie Européenne de Banque.

Pomimo jego niezależności - i niechęci do bycia nazywanym „le petit Edmond” (nawiązanie do jego niskiego wzrostu wśród ogólnie wysokich Rothschildów) - Edmond przybył z pomocą kuzynowi, baronowi Davidowi René de Rothschildowi (1942–) Paryż, aw 1986 r. Stworzył Rothschild & Cie Banque. David szybko wbudował go w drugi co do wielkości bank handlowy we Francji. Do 2003 r. Brytyjskie i francuskie banki zjednoczyły się z Davidem jako prezesem. W 2008 r. Wszystkie udziały zostały zreorganizowane w ramach jednej spółki, udziałowca Paris Orléans z siedzibą we Francji, jednocząc rodzinne firmy około dwa wieki po tym, jak pięciu synów Mayera Rothschilda rozprzestrzeniło się po całej Europie.

Przeprowadzka do 21 wieku

Bogactwo rodzinne zostało podzielone między wielu potomków i spadkobierców. Obecnie gospodarstwa Rothschilda obejmują wiele branż, w tym usługi finansowe, nieruchomości, górnictwo, energię i działalność charytatywną. Rodzina posiada również kilkanaście winnic w Ameryce Północnej, Europie, Ameryce Południowej, Afryce Południowej i Australii.

Tradycyjnie fortunę Rotszylda inwestuje się w ściśle kontrolowane korporacje. Dziś korporacje Rothschilda nadal odnoszą sukcesy. Większość członków rodziny jest zatrudniona przez te korporacje bezpośrednio lub jest inwestowana w operacje, które generują bogactwo rodzinne. Niezwykły sukces rodziny był w dużej mierze spowodowany dużym zainteresowaniem współpracą, byciem przedsiębiorcami oraz praktyką inteligentnych zasad biznesowych.

Posiadłość Nathana Rotszylda była ściśle związana z innymi losami rodziny i stała się częścią kolektywnego bogactwa, które każdy Rotszyld przekazał następnemu pokoleniu. Potomkowie Rotszylda nadal finansują globalne operacje biznesowe i wnoszą wkład w działania naukowe, humanitarne, kulturalne i biznesowe.

Motto rodziny to Concordia, Integritas, Industria, co oznacza „harmonia, uczciwość, przemysł”.