Jak inwestować jak fundusz hedgingowy

Czy zastanawiałeś się kiedyś, jak myślą zarządzający funduszami hedgingowymi i jak czasami są w stanie generować gwałtowne zwroty dla swoich inwestorów? Nie jesteś sam Przez lata fundusze hedgingowe zachowywały pewien poziom tajemnicy na ich temat i sposobu działania; i od lat spółki publiczne i inwestorzy detaliczni próbują znaleźć metody kryjące się za (czasem) pozornym szaleństwem.

Niemożliwe jest odkrycie i zrozumienie strategii każdego funduszu hedgingowego - w końcu są ich tysiące. Istnieją jednak pewne stałe cechy stylu inwestycyjnego, zastosowanych metod analizy i oceny trendów rynkowych.

Przepływy pieniężne są królem

Fundusze hedgingowe mogą mieć różne kształty i rozmiary. Niektórzy mogą kłaść duży nacisk na sytuacje arbitrażowe (takie jak wykupy lub oferty akcji), podczas gdy inni koncentrują się na sytuacjach specjalnych. Inni nadal mogą dążyć do zachowania neutralności rynku i zysków w dowolnym środowisku lub stosować skomplikowane podwójne strategie inwestycyjne długie / krótkie.

Podczas gdy wielu inwestorów śledzi wskaźniki, takie jak zysk na akcję (EPS), wiele funduszy hedgingowych ma również tendencję do uważnego monitorowania innej kluczowej miary: przepływów pieniężnych.

Przepływy pieniężne są ważne, ponieważ dolnym pułapem EPS można manipulować lub zmieniać go za pomocą jednorazowych zdarzeń, takich jak opłaty lub ulgi podatkowe. Przepływy pieniężne i rachunek przepływów pieniężnych śledzą przepływ pieniędzy, dzięki czemu mogą stwierdzić, czy firma wygenerowała dużą sumę z inwestycji, czy też pozyskała pieniądze od stron trzecich, a także jak działa. Ze względu na szczegółowość i podział rachunku przepływów pieniężnych na trzy części (operacje, inwestycje i finansowanie) jest uważane za bardzo cenne narzędzie.

To oświadczenie może również dać radę inwestorowi, jeśli firma ma problemy z opłaceniem rachunków lub może dać wskazówkę, ile gotówki może mieć pod ręką na odkup akcji, spłatę długów lub przeprowadzenie innej potencjalnie zwiększającej wartość transakcji.

Prowadzenie transakcji za pośrednictwem wielu brokerów lub prowadzenie arbitrażu

Kiedy przeciętny człowiek kupuje lub sprzedaje akcje, zwykle robi to za pośrednictwem jednego preferowanego brokera. Transakcja jest na ogół prosta i bezpośrednia, ale fundusze hedgingowe, starając się wycisnąć każdy możliwy zysk, mają tendencję do prowadzenia transakcji przez wielu brokerów, w zależności od tego, która oferuje najlepszą prowizję, najlepszą realizację lub inne usługi wspierające fundusz hedgingowy.

Fundusze mogą również kupować papiery wartościowe na jednej giełdzie i sprzedawać je na innej, jeśli oznacza to nieco większy zysk (podstawowa forma arbitrażu). Ze względu na ich większy rozmiar wiele funduszy idzie o krok dalej i może być w stanie zebrać co roku kilka dodatkowych punktów procentowych, wykorzystując niewielkie różnice w cenie.

Fundusze hedgingowe mogą także szukać i próbować wykorzystać błędne wyceny na rynku. Na przykład, jeśli cena papierów wartościowych na nowojorskiej giełdzie papierów wartościowych handluje niezsynchronizowana z odpowiadającym im kontraktem futures na giełdzie w Chicago, inwestor może jednocześnie sprzedać (krótszy) droższy z nich i kupić drugi, zyskując na różnica.

Ta gotowość do przesunięcia koperty i oczekiwania na największe możliwe zyski może z łatwością zająć kilka dodatkowych punktów procentowych w ciągu roku, o ile potencjalne pozycje naprawdę się znoszą.

Korzystanie z dźwigni finansowej i instrumentów pochodnych

Fundusze hedgingowe zazwyczaj wykorzystują dźwignię finansową, aby zwiększyć swoje zyski. Mogą kupować papiery wartościowe z depozytem zabezpieczającym lub uzyskiwać pożyczki i linie kredytowe, aby sfinansować jeszcze więcej zakupów. Chodzi o to, aby wykorzystać lub wykorzystać okazję. Krótka wersja tej historii mówi, że jeśli inwestycja może wygenerować wystarczająco duży zwrot, aby pokryć koszty odsetek i prowizji (od pożyczonych środków), ten rodzaj handlu może być bardzo skuteczną strategią.

Minusem jest to, że kiedy rynek porusza się w stosunku do funduszu hedgingowego i jego pozycji lewarowanych, wynik może być katastrofalny. W takich warunkach fundusz musi spożywać straty powiększone o koszty bilansowe pożyczki. Powszechnie znany upadek funduszu hedgingowego zarządzającego kapitałem długoterminowym w 1998 r. Miał miejsce właśnie z tego powodu.

Fundusze hedgingowe mogą kupować opcje, które często handlują tylko za ułamek ceny akcji. Mogą również wykorzystywać kontrakty futures lub kontrakty terminowe jako środek zwiększania zysków lub ograniczania ryzyka. Ta gotowość do wykorzystywania swoich pozycji za pomocą instrumentów pochodnych i podejmowania ryzyka pozwala im odróżnić się od funduszy inwestycyjnych i przeciętnego inwestora detalicznego. To zwiększone ryzyko jest również powodem, dla którego inwestowanie w fundusze hedgingowe jest, z kilkoma wyjątkami, zarezerwowane dla inwestorów o wysokiej wartości netto i akredytowanych inwestorów, którzy są uważani za w pełni świadomych (i być może bardziej zdolnych do absorpcji) ryzyka.

Unikalna wiedza z dobrych źródeł

Wiele funduszy wspólnego inwestowania zwykle opiera się na informacjach uzyskanych od firm maklerskich lub ich źródłach badawczych i relacjach, które utrzymują z najwyższym kierownictwem.

Minusem funduszy wspólnego inwestowania jest jednak to, że fundusz może utrzymać wiele pozycji (czasami setek), więc ich dogłębna znajomość jakiejkolwiek konkretnej firmy może być nieco ograniczona.

Fundusze hedgingowe - szczególnie te, które utrzymują skoncentrowane portfele - często mają zdolność i chęć bardzo dobrego poznania firmy. Ponadto mogą korzystać z wielu źródeł po stronie sprzedawcy w celu uzyskania informacji i pielęgnować relacje, które nawiązali z najwyższym kierownictwem, a nawet, w niektórych przypadkach, personelem średnim i wyższym, a także być może dystrybutorami, z których korzysta firma, byłymi pracownikami lub różnorodność innych kontaktów. Ponieważ zyski zarządzających funduszami są ściśle powiązane z wynikami, ich decyzje inwestycyjne są zazwyczaj motywowane przez jedną rzecz - zarabianie pieniędzy dla inwestorów.

Fundusze wspólnego inwestowania utrzymują nieco podobne relacje i dokładają należytej staranności również dla swoich portfeli. Fundusze hedgingowe nie są jednak ograniczane przez ograniczenia benchmarków ani zasady dywersyfikacji. Dlatego przynajmniej teoretycznie mogą spędzać więcej czasu na stanowisku; i znowu sposób, w jaki zarabiają zarządzający funduszami hedgingowymi, jest silną motywacją, która może dopasować ich interesy bezpośrednio do interesów inwestorów.

Wiedzą, kiedy złożyć

Wydaje się, że wielu inwestorów detalicznych kupuje akcje, mając na uwadze jedną nadzieję: obserwować wzrost cen papierów wartościowych. Nie ma nic złego w chęci zarabiania pieniędzy, ale bardzo niewielu inwestorów rozważa strategię wyjścia lub po jakiej cenie i na jakich warunkach rozważą sprzedaż.

Fundusze hedgingowe to zupełnie inne zwierzę. Często angażują się w akcje, aby skorzystać z określonego zdarzenia lub wydarzeń, takich jak korzyści czerpane ze sprzedaży składnika aktywów, seria pozytywnych informacji o zyskach, wiadomości o nabyciu akcji lub jakiś inny katalizator.

Jednak po tym wydarzeniu często mają dyscyplinę, aby księgować swoje zyski i przejść do następnej okazji. Należy o tym pamiętać, ponieważ posiadanie strategii wyjścia może zwiększyć zwrot z inwestycji i pomóc ograniczyć straty.

Dyrektorzy funduszy inwestycyjnych również często pilnują drzwi wyjściowych, ale pojedyncza pozycja może stanowić jedynie ułamek procentowego udziału funduszy wspólnego inwestowania, więc uzyskanie absolutnie najlepszej realizacji po wyjściu może nie być tak ważne. Dlatego, ponieważ często utrzymują mniej pozycji, fundusze hedgingowe zwykle muszą być zawsze na bieżąco i być gotowe do zaksięgowania zysków.

Dolna linia

Choć często tajemnicze, fundusze hedgingowe wykorzystują lub stosują pewne taktyki i strategie, które są dostępne dla wszystkich. Często mają jednak wyraźną przewagę, jeśli chodzi o kontakty branżowe, wykorzystanie aktywów do zainwestowania, kontaktów brokerskich oraz możliwość dostępu do informacji o cenach i handlu.