Opcja indeksu
Opcja indeksu jest pochodnym instrumentem finansowym, który daje posiadaczowi prawo, ale nie obowiązek, kupna lub sprzedaży wartości indeksu bazowego, takiego jak Standard and Poor's (S&P) 500, po podanej cenie wykonania w dniu lub przed data wygaśnięcia opcji. Żadne rzeczywiste zapasy nie są kupowane ani sprzedawane; opcje indeksu są zawsze rozliczane w gotówce i zazwyczaj są opcjami w stylu europejskim.
Podstawy opcji indeksu
Opcje kupna i sprzedaży indeksu są prostymi i popularnymi narzędziami stosowanymi przez inwestorów, inwestorów i spekulantów do generowania zysków z ogólnego kierunku indeksu bazowego, jednocześnie narażając bardzo mało kapitału na ryzyko. Potencjał zysku w przypadku opcji na długie indeksy jest nieograniczony, a ryzyko jest ograniczone do kwoty premii zapłaconej za opcję, niezależnie od poziomu indeksu w momencie wygaśnięcia. W przypadku opcji sprzedaży z długim indeksem ryzyko jest również ograniczone do opłaconej składki, a potencjalny zysk jest ograniczony do poziomu indeksu, pomniejszonego o zapłaconą składkę, ponieważ indeks nigdy nie może spaść poniżej zera.
Oprócz potencjalnego zysku z ogólnych ruchów na poziomie indeksu, opcje indeksu można wykorzystać do dywersyfikacji portfela, gdy inwestor nie chce inwestować bezpośrednio w akcje bazowe indeksu. Opcje indeksu można również wykorzystywać na wiele sposobów, aby zabezpieczyć określone ryzyka w portfelu. Opcje indeksu w stylu amerykańskim można wykonać w dowolnym momencie przed datą wygaśnięcia, natomiast opcje indeksu w stylu europejskim można wykonać tylko w dniu wygaśnięcia.
Kluczowe dania na wynos
- Opcje indeksu to opcje kupna lub sprzedaży wartości indeksu bazowego.
- Opcje indeksu mają wady, które są ograniczone do kwoty zapłaconej składki, i wady, które są nieograniczone.
Przykłady opcji indeksu
Wyobraźmy sobie hipotetyczny indeks o nazwie Indeks X, który ma poziom 500. Załóżmy, że inwestor decyduje się na zakup opcji kupna na Indeks X z ceną wykonania 505. W przypadku opcji indeksowych kontrakt ma mnożnik, który określa cenę całkowitą. Zwykle mnożnik wynosi 100. Jeśli na przykład ta opcja kupna 505 kosztuje 11 USD, cała umowa kosztuje 1100 USD lub 11 x 100 USD.
Ważne jest, aby pamiętać, że aktywem bazowym w tym kontrakcie nie są żadne pojedyncze akcje ani zestawy akcji, ale raczej poziom gotówki indeksu skorygowany przez mnożnik. W tym przykładzie jest to 50 000 USD lub 500 x 100 USD. Zamiast inwestować 50 000 USD w akcje indeksu, inwestor może kupić opcję za 1100 USD i wykorzystać pozostałe 48 900 USD w innym miejscu.
Ryzyko związane z tą transakcją jest ograniczone do 1100 USD. Punktem progowym dla handlu opcjami na indeks jest cena wykonania plus zapłacona premia. W tym przykładzie jest to 516 lub 505 plus 11. Na dowolnym poziomie powyżej 516 ta konkretna transakcja staje się opłacalna. Jeśli poziom wygaśnięcia wynosił 530, właściciel tej opcji kupowania skorzystałby z niej i otrzymałby 2500 USD w gotówce z drugiej strony transakcji lub (530 - 505) x 100 USD. Po odjęciu zapłaconej premii wstępnej handel ten daje zysk w wysokości 1400 USD.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.