Inwestowanie w samochody kolekcjonerskie: najważniejsze wskazówki i ryzyko

Miliony Amerykanów są zaangażowane w zbieranie samochodów. Stary samochód z mięśniami lub brytyjski roadster, który kupiłeś na studiach, może nadal mieć honorowe miejsce w garażu i używać go jako weekendowego krążownika. Odrestaurowany zabytkowy Volkswagen Beetle lub samobójcze drzwi Lincoln Continental można kupić za mniej niż 20 000 USD, jeździć lekko przez lata, a następnie sprzedać (prawdopodobnie skromny) zysk.

A co z wysokiej klasy przedmiotami kolekcjonerskimi, które kosztują siedem lub osiem figurek? Nie są dla wszystkich, ale osoby o wysokiej wartości netto mogą z nich korzystać w celu dywersyfikacji swoich zasobów, zarabiania pieniędzy, a czasem nawet jazdy samochodem.

Rynek klasycznych samochodów radził sobie lepiej niż przedmioty kolekcjonerskie, takie jak monety i znaczki, w ciągu ostatniej dekady, a także pobił szeroki indeks giełdowy. Historic Automobile Group International (HAGI) śledzi rynek samochodów kolekcjonerskich za pomocą szeregu indeksów. Jego najszerszy jest HAGI Top Index, który śledzi zabytkowe samochody kolekcjonerskie od Porsche, Ferrari, Bugatti, Alfa Romeo i innych marek. Najwyższy indeks wzrósł o 13, 78% r / r do sierpnia i ponad 500% w ciągu ostatnich 10 lat dzięki rosnącemu światowemu bogactwu w pogoni za ograniczoną liczbą samochodów nadających się do kolekcjonowania. S&P 500 wzrósł tylko o 60% w tym samym okresie. Kolejny klasyczny indeks samochodów jest prowadzony przez firmę ubezpieczeniową Hagerty.

Na najwyższym poziomie rynku klasycznych samochodów - sprzedających za ponad 1 milion dolarów - znajdziesz stosunkowo niejasne starsze marki, takie jak Hispano-Suiza i Delahaye, a także znane dziś nazwy, takie jak Rolls- Royce i Jaguar. Nawet marki, które nie są znane z wysokiej klasy produktów egzotycznych, mogą stać się kolekcjonerskie: piękny 2000GT Toyoty (TM), zbudowany w latach 1967–1970, może sprzedać na aukcji ponad milion. Packard Twelve 1108 Dietrich z 1934 r. Sprzedano w tym roku za 3, 6 mln USD, a McLaren F1 z 1998 r. Sprzedano za 13, 75 mln USD. (Odpowiednie czytanie znajduje się w: Najlepsze samochody sportowe dla inwestorów .)

Co sprawia, że ​​samochód jest kolekcjonerski

Samochody o znaczeniu historycznym - takie, które były pionierem nowych technologii lub podniosły poprzeczkę w stosunku do oczekiwań konsumentów - mogą stać się kolekcjonerskie, szczególnie jeśli są rzadkie i piękne. (Atrakcyjny wygląd to dodatkowa zaleta). Historia wyścigów dodaje uroku samochodowi, podobnie jak skojarzenie z cenionym projektantem, kierowcą lub konstruktorem, takim jak Raymond Loewy czy Carroll Shelby. Wcześniejsze posiadanie celebryty może również pomóc, zwłaszcza jeśli dana osoba jest związana z samochodami, takimi jak Steve McQueen, Paul Newman lub James Garner. Najdroższe kolekcjonerskie samochody łączą te atrybuty.

Zgodnie z podstawową zasadą, jeśli nastoletni chłopcy mają przyklejone zdjęcie do ściany, patrzysz we właściwym kierunku. Kiedy ci chłopcy dorastają, chcą kupić rzeczy, które uszczęśliwiały ich w młodości.

Rynek samochodowy odzwierciedla rynek sztuki. Jest to inwestycja, którą lubisz estetycznie, a także może stanowić zabezpieczenie walutowe, ponieważ pojazdy można transportować do krajów o korzystnych kursach wymiany.

Ryzyko inwestowania w samochód

Tak jak większość inwestycji wiąże się z opłatami, podobnie jak posiadanie klasycznych samochodów. Jest to materialna własność prywatna, a jeśli sprzedajesz z zyskiem, będziesz winien podatek od zysków kapitałowych. Czy Twój przedmiot kolekcjonerski jest w złym stanie? Przywrócenie stanu siedmiocyfrowego samochodu do stanu zbiegającego się - ogólnie rozważanego jako doprowadzenie starszego samochodu do nowego stanu salonu przy użyciu oryginalnych lub dokładnych odtworzeń części, farby i nadwozia - może kosztować kolejne siedem postaci. Są też koszty utrzymania, koszty przechowywania i ubezpieczenie. Zyski z ostatecznej sprzedaży samochodu prawdopodobnie pociągną za sobą również prowizje / opłaty konsygnacyjne, opłaty transakcyjne i koszty transportu, ponieważ są szanse, że nie zaholujesz Bugatti za U-Haul. (Aby zapoznać się z czytaniem, zobacz: 5 porad dotyczących zbierania zabytkowych samochodów.)

Kupno nowego lub nowego samochodu, ponieważ uważasz, że któregoś dnia będzie można go odebrać, jest ryzykowne. Oczywiście, możesz mieć szczęście, ale są szanse, że nie będziesz w stanie kupić tańszego samochodu i oczekiwać, że będzie wart miliony w stosunkowo krótkim czasie.

Kiedy Dodge Viper został wypuszczony na początku lat 90., niektórzy kolekcjonerzy zgarnęli je jako inwestycje, wierząc, że agresywnie stylizowany samochód sportowy z absurdalnie potężną mocą 400 z pewnością doceniłby wartość. Ale obecnie możesz odebrać Vipera z 1993 roku (pierwszy pełny rok produkcji) za mniej niż 40 000 USD. Kosztują ponad 50 000 $ nowego. Inwestorom tym podobało się popisywanie się samochodami i od czasu do czasu wybuchanie otwartą drogą, ale przy inflacji, utrzymaniu, ubezpieczeniu, magazynowaniu i kosztach alternatywnych z pewnością nie zarobili żadnych pieniędzy.

To samo stało się kilka dekad wcześniej, kiedy Cadillac ogłosił w reklamach, że Eldorado z 1976 roku będzie ostatnim kabrioletem oferowanym przez markę. Nie było Możesz teraz znaleźć zadbane kabriolety Eldorado z tego rocznika za mniej niż 25 000 $. Kosztują one 11.000 $ nowych, czyli 47.000 $ skorygowanych o inflację.

Niedrogie opcje? Nie całkiem

Można argumentować, że amerykańska żmija i Eldorado znajdują się na niedrogim końcu kolekcjonerskiego spektrum; nie wysokiej klasy rzeczy, które zwykle pochodzą z Europy. Ale ta sama niepewność dotyczy rynku wysokiej klasy. W 1974 roku Ferrari sprzedało Dino 246 GT za 14 500 USD, a 308 GT4 Dino za znacznie wyższą kwotę 22 000 USD. Obecnie Hagerty podaje średnią cenę Ferrari 308 GT4 z 1974 r. Za 49 000 USD i Ferrari Dino 246 GTS z tego samego roku za 417 000 USD.

Jakie są zatem najlepsze kolekcjonerskie samochody? Trudno powiedzieć definitywnie. Smaki zmieniają się z czasem, sprzedaż prywatna jest trudna do śledzenia, a wysokiej klasy rynek kolektorów koncentruje się na wyjątkowo rzadkich samochodach o różnych historiach. Lista sprzedaży, dla których potwierdzono, że przekraczają 30 milionów USD w dolarach skorygowanych o inflację, jest jednak bardzo krótka.

Brytyjski dom aukcyjny Bonhams sprzedał Ferrari 250 GTO z 1962 r. Za 38, 1 mln USD w 2014 r., Co jest najwyższą potwierdzoną i opublikowaną ceną, jaką kiedykolwiek zapłacono za samochód. Samochód wyścigowy prowadził legendarny kierowca Stirling Moss u szczytu kariery. (Kolejne 250 GTO podobno przekroczyło 50 milionów dolarów w prywatnej sprzedaży.) W 2010 roku Mullin Automotive Museum zakupiło jedną z czterech bolesnie pięknych Bugatti 57SC Atlantic, jakie kiedykolwiek zbudowano dla tego, co ktoś z wewnątrz opisał jako od 30 milionów do 40 milionów dolarów. W 2013 r. Srebrna strzała Mercedes-Benz W196 z 1954 r. - jedyny tego typu samochód poza muzeum - sprzedana na aukcji w Wielkiej Brytanii za 29, 7 mln USD.

Dolna linia

Stanie się kolekcjonerem samochodów wysokiej klasy może wymagać dość znacznej inwestycji i wiąże się z nie mniej znaczącymi kosztami przenoszenia. Gdy zmieniają się upodobania i zmienia się ekonomia, to, co kiedyś było warte okupu króla, mogło stracić na wartości jedynie książęcej sumy, więc wybieraj ostrożnie. Czerwone i włoskie są zwykle dobre zakłady, ale należy pamiętać o nadmiernie pieniących się rynkach. Na przykład zamożni japońscy nabywcy nie mogli kupić wystarczającej ilości Ferrari w drugiej połowie lat osiemdziesiątych, a ceny przyniosły niewiarygodny wzrost, a następnie bańkę. Kiedy Japończycy przestali kupować, ceny te spadły o duży procent. Kupuj jakość (najlepszy przykład będzie zawsze dostępny na rynku i będzie miał pierwszeństwo), poznaj swoje czynniki demograficzne i rynkowe oraz upewnij się, że nie kupujesz na terytorium bańki.