Neutralność sieci
Koncepcja, że wszystkie dane w Internecie powinny być traktowane jednakowo przez korporacje, takie jak dostawcy usług internetowych i rządy, niezależnie od treści, użytkownika, platformy, aplikacji lub urządzenia. Neutralność sieci wymaga od wszystkich dostawców usług internetowych (ISP) zapewnienia tego samego poziomu dostępu do danych i prędkości dla całego ruchu, a tego ruchu do jednej usługi lub strony internetowej nie można zablokować ani obniżyć. Dostawcy usług internetowych nie mogą także tworzyć specjalnych ustaleń z usługami lub stronami internetowymi, w których zapewniające je firmy mają lepszy dostęp do sieci lub większą szybkość.
1 października 2019 r. Sąd Apelacyjny DC uchylił większość przepisów dotyczących neutralności sieci, wygrywając z FCC.
Wyjaśnienie neutralności sieci
Termin „neutralność sieci” został wprowadzony w 2002 roku. Koncepcja została wprowadzona w odpowiedzi na starania Federalnej Komisji Łączności (FCC), organu regulacyjnego Stanów Zjednoczonych, aby wymagać od dostawców usług szerokopasmowych współdzielenia ich infrastruktury z konkurującymi firmami. Sąd Najwyższy uchylił rozporządzenie FCC w 2005 r. Kwestią sporną było to, czy dostawców usług szerokopasmowych uznano za usługi informacyjne, które pozwalają użytkownikom publikować i przechowywać informacje w Internecie lub usługi telekomunikacyjne. W 2015 r. W ramach administracji Obamy zatwierdzono zasady neutralności sieci. Przepisy te częściowo uniemożliwiły dostawcom usług internetowych, takim jak AT&T i Comcast, celowe przyspieszenie lub spowolnienie ruchu do lub z określonych stron internetowych w zależności od popytu lub preferencji biznesowych.
Neutralność sieci uchylona
21 listopada 2017 r. Ajit Pai, przewodniczący FCC powołany przez prezydenta Trumpa, przedstawił plan wycofania zasad ustanowionych przez poprzednią administrację. Plan ten wszedł w życie 11 czerwca 2018 r.
1 października 2019 r. Sąd Apelacyjny DC Circuit podtrzymał plan FCC dotyczący uchylenia większości przepisów dotyczących neutralności sieci, ale skreślił przepis, który blokowałby państwom wdrażanie ich własnych zasad otwartego internetu.
W oświadczeniu wydanym przez FCC komisarz Jain powiedział: „Dzisiejsza decyzja jest zwycięstwem dla konsumentów, wdrożeniem łączy szerokopasmowych oraz bezpłatnym i otwartym Internetem. Sąd potwierdził decyzję FCC o uchyleniu regulacji Internetu w stylu użyteczności publicznej z lat 30. XX wieku wcześniejsza administracja. Sąd utrzymał również naszą solidną zasadę przejrzystości, aby konsumenci mogli być w pełni informowani o ich opcjach online ... ”
Argumenty za i przeciw
Zwolennicy neutralności sieci sugerują, że nie pozwalając dostawcom usług internetowych na określenie szybkości, z jaką konsumenci mogą uzyskiwać dostęp do określonych stron internetowych lub usług, mniejsze firmy będą częściej wchodzić na rynek i tworzyć nowe usługi. Wynika to z faktu, że mniejsze firmy mogą nie być w stanie zapłacić za dostęp do „szybkiego pasa”, podczas gdy większe, bardziej ugruntowane firmy mogą. Na przykład utworzono kilka dobrze znanych serwisów społecznościowych bez dużego kapitału zalążkowego. Gdyby zostali zmuszeni do uiszczenia dodatkowej opłaty za dostęp do nich z taką samą prędkością jak konkurenci, mogliby nigdy nie odnieść sukcesu. Zwolennicy postrzegają neutralność sieci jako kamień węgielny otwartego internetu i proponują, aby był on upoważniony przez prawo w USA, aby uniemożliwić dostawcom usług szerokopasmowych stosowanie dyskryminacji danych jako taktyki konkurencyjnej. Zwolennicy neutralności sieci to organizacje praw człowieka, zwolennicy praw konsumentów i firmy produkujące oprogramowanie, które uważają, że otwarty internet ma kluczowe znaczenie dla demokratycznej wymiany pomysłów i wolności słowa, uczciwej konkurencji biznesowej i innowacji technologicznych. Twierdzą, że firmy kablowe powinny być klasyfikowane jako „zwykli przewoźnicy”, podobnie jak przedsiębiorstwa użyteczności publicznej lub dostawcy transportu publicznego, którym prawnie zabrania się dyskryminowania swoich użytkowników. Opowiadają się za zasadą „głupiej rury”, utrzymując, że inteligencja powinna znajdować się tylko na końcach sieci, a sama sieć („rura”) powinna pozostać neutralna („głupia”). Zwolennicy neutralności sieci postrzegają miejskie łącza szerokopasmowe jako możliwe rozwiązanie.
Krytycy neutralności sieci sugerują, że zmuszając dostawców usług internetowych do równego traktowania całego ruchu, rząd ostatecznie zniechęci do inwestowania w nową infrastrukturę, a także zniechęci dostawców usług internetowych do innowacji. Na przykład koszty początkowe związane z układaniem drutu światłowodowego mogą być bardzo drogie, a krytycy twierdzą, że brak opłat za ten poziom dostępu utrudni spłatę inwestycji. Przeciwnicy otwartego internetu to konserwatywne think-tanki, firmy produkujące sprzęt i główni dostawcy usług telekomunikacyjnych. Dostawcy twierdzą, że muszą mieć możliwość naliczania warstwowych cen za dostęp, aby zachować konkurencyjność i wygenerować fundusze potrzebne na dalsze innowacje i rozbudowę sieci szerokopasmowych, a także na zwrot kosztów już zainwestowanych w łączność szerokopasmową.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.