Księgowość w dół
Rachunkowość wypychana to metoda księgowa stosowana przez firmy przy wykupie innej firmy. Podstawa rachunkowości jednostki przejmującej służy do sporządzenia sprawozdania finansowego nabywanej jednostki. W procesie aktywa i zobowiązania spółki docelowej są aktualizowane w celu odzwierciedlenia kosztu zakupu, a nie kosztu historycznego.
Ta metoda rachunkowości jest wymagana zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości w USA (GAAP), ale nie jest akceptowana zgodnie ze standardami rachunkowości Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej (MSSF).
Kluczowe dania na wynos
- Rachunkowość wypychana to konwencja rozliczania zakupu jednostki zależnej według ceny nabycia, a nie kosztu historycznego.
- Aktywa i pasywa spółki docelowej są spisywane (lub obniżane) w celu odzwierciedlenia ceny zakupu.
- Wszelkie zyski i straty związane z nową wartością księgową są „wypychane” z rachunku jednostki przejmującej do rachunku zysków i strat spółki przejmowanej i bilansu.
Jak działa rachunkowość push down
Kiedy firma kupuje inną, pojawiają się pytania, jak wycenić aktywa i pasywa przejętej firmy. W rachunkowości wypychanej aktywa i pasywa spółki docelowej są zwiększane (lub zmniejszane) w celu odzwierciedlenia ceny zakupu.
Według amerykańskiej Rady Standardów Rachunkowości Finansowej (FASB), łączna kwota, która jest płacona na zakup celu, staje się nową wartością księgową celu na jego sprawozdaniach finansowych. Wszelkie zyski i straty związane z nową wartością księgową są „wypychane” z rachunku jednostki przejmującej do rachunku zysków i strat spółki przejmowanej i bilansu. Jeżeli cena nabycia przekracza wartość godziwą, nadwyżkę ujmuje się jako wartość firmy, składnik wartości niematerialnych.
W rachunkowości „w dół” koszty poniesione na przejęcie firmy pojawiają się w jednostkowym sprawozdaniu finansowym docelowego podmiotu, a nie jednostki przejmującej. Czasami pomocne jest myślenie o rachunkowości „push down” jako nowej firmie, która powstaje przy użyciu pożyczonych środków. Zarówno dług, jak i nabyte aktywa są rejestrowane jako część nowej spółki zależnej.
Przykład rachunkowości „w dół”
ABC decyduje się na zakup XYZ o wartości 9 milionów USD. ABC kupuje firmę za 12 milionów dolarów, co przekłada się na premię. Na sfinansowanie przejęcia ABC przekazuje akcjonariuszom XYZ akcje ABC o wartości 8 mln USD oraz płatność gotówkową w wysokości 4 mln USD, którą pozyskuje w drodze oferty długu.
Mimo że to pożycza pieniądze, to ABC jest ujmowane w bilansie XYZ pod rachunkiem pasywów. Ponadto odsetki zapłacone od długu są rejestrowane jako koszt dla przejmowanej spółki. W takim przypadku aktywa netto XYZ, czyli aktywa minus zobowiązania, muszą wynosić 12 milionów USD, a wartość firmy zostanie rozpoznana jako 12 milionów USD - 9 milionów USD = 3 miliony USD.
Zmniejsz wymagania dotyczące rachunkowości
Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) ustala zasady, kiedy spółki publiczne powinny stosować rachunkowość wypychającą. Rachunkowość wypychająca jest zasadniczo obowiązkowa, gdy jednostka dominująca nabywa co najmniej 95% udziałów w jednostce zależnej. Jeśli stawka mieści się w przedziale od 80% do 95%, można zastosować rozliczenie wypychające. Coś mniej i jest to niedozwolone.
Prywatne firmy nie są zobowiązane do praktykowania rachunkowości „push down”, ale mogą to zrobić, jeśli pomogłoby to w ocenie wyników przejętej firmy.
Zalety i wady rachunkowości Push Down
Z perspektywy zarządzania utrzymywanie zadłużenia w księgach spółki zależnej pomaga w ocenie opłacalności przejęcia. Z punktu widzenia podatkowego i sprawozdawczego zalety lub wady rachunkowości wypychającej będą zależeć od szczegółów przejęcia, a także jurysdykcji.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.