Ryzyko inwestowania w odwrotne ETF

Odwrotne fundusze w obrocie giełdowym (ETF) starają się zapewniać odwrotne zwroty bazowych indeksów. Aby osiągnąć wyniki inwestycyjne, odwrotne ETF-y zazwyczaj wykorzystują pochodne papiery wartościowe, takie jak umowy swap, forward, kontrakty futures i opcje. Odwrotne ETF są przeznaczone dla traderów spekulacyjnych i inwestorów poszukujących taktycznych transakcji dziennych w stosunku do odpowiednich indeksów bazowych.

Odwrotne fundusze ETF poszukują wyników inwestycyjnych odwrotnych do wyników ich testów porównawczych tylko przez jeden dzień. Załóżmy na przykład, że odwrotna ETF próbuje śledzić odwrotną wydajność indeksu 500 Standard & Poor's. Dlatego też, jeżeli indeks S&P 500 wzrośnie o 1%, ETF powinien teoretycznie spaść o 1%, i jest odwrotnie.

Ważny

Odwrotne ETF niosą ze sobą wiele rodzajów ryzyka i nie są odpowiednie dla inwestorów niechętnych do podejmowania ryzyka. Ten rodzaj ETF najlepiej nadaje się dla wyrafinowanych, wysoce tolerancyjnych inwestorów, którzy czują się swobodnie w podejmowaniu ryzyka związanego z odwrotnymi ETF.

Kluczowe dania na wynos

• Odwrotne ETF pozwalają inwestorom czerpać zyski ze spadającego rynku bez konieczności zwierania jakichkolwiek papierów wartościowych.
• Ze względu na sposób ich budowy odwrotne fundusze ETF niosą ze sobą unikalne ryzyko, o którym inwestorzy powinni wiedzieć, zanim wezmą w nich udział.
• Główne ryzyka związane z inwestowaniem w odwrotne fundusze inwestycyjne typu ETF obejmują ryzyko łączenia, ryzyko związane z pochodnymi papierami wartościowymi, ryzyko korelacji oraz ryzyko ekspozycji na krótką sprzedaż.

Narastające ryzyko

Ryzyko złożone jest jednym z głównych rodzajów ryzyka wpływającego na odwrotne ETF. Na odwrotne ETF utrzymywane przez okres dłuższy niż jeden dzień wpływają złożone stopnie zwrotu. Ponieważ odwrotny fundusz ETF ma jednodniowy cel inwestycyjny polegający na zapewnianiu wyników inwestycyjnych, które są jeden razy odwrotnością jego bazowego indeksu, wyniki funduszu prawdopodobnie różnią się od jego celu inwestycyjnego w okresach dłuższych niż jeden dzień. Inwestorzy, którzy chcą utrzymywać odwrotne fundusze ETF na okresy dłuższe niż jeden dzień, muszą aktywnie zarządzać swoimi pozycjami i przywracać im równowagę, aby ograniczyć ryzyko zwiększania ryzyka.

Na przykład ProShares Short S&P 500 (NYSEARCA: SH) to odwrotna ETF, która stara się zapewniać codzienne wyniki inwestycyjne, przed opłatami i wydatkami, odpowiadającymi odwrotności lub -1X dziennych wyników indeksu S&P 500. Skutki łączenia zwrotów powodują, że zwroty SH różnią się od -1X zwrotów indeksu S&P 500.

Na dzień 30 czerwca 2015 r., Na podstawie ostatnich 12 miesięcy, SH miał łączny zwrot z aktywów netto (NAV) w wysokości -8, 75%, podczas gdy indeks S&P 500 miał 7, 42%. Ponadto od momentu powstania funduszu w dniu 19 czerwca 2006 r. SH uzyskał całkowity zwrot NAV w wysokości -10, 24%, podczas gdy indeks S&P 500 uzyskał zwrot w wysokości 8, 07% w tym samym okresie.

Efekt łączenia zwrotów staje się bardziej widoczny w okresach dużych zawirowań na rynku. W okresach wysokiej zmienności skutki zwiększania zwrotów powodują, że wyniki inwestycyjne odwrotnego funduszu inwestycyjnego ETF dla okresów dłuższych niż jeden dzień znacznie różnią się od wartości jeden raz odwrotnej do stopy zwrotu indeksu bazowego.

Na przykład hipotetycznie załóżmy, że indeks S&P 500 wynosi 1950, a inwestor spekulacyjny kupuje SH po 20 USD. Indeks zamyka się o 1% wyżej na poziomie 1 969, 50, a SH na 19, 80 USD. Jednak następnego dnia indeks zamyka się o 3%, do poziomu 1.910.42. W rezultacie SH zamyka się o 3% wyżej, za 20, 81 USD. Trzeciego dnia indeks S&P 500 spada o 5% do 1 814, 90, a SH wzrasta o 5% do 21, 85 USD. Ze względu na tę wysoką lotność efekty mieszania są widoczne. Z powodu zaokrąglenia wskaźnik spadł o około 7%. Jednak efekty mieszania spowodowały wzrost SH o około 10, 25%.

Ryzyko instrumentów pochodnych

Wiele odwrotnych funduszy ETF zapewnia ekspozycję poprzez stosowanie instrumentów pochodnych. Pochodne papiery wartościowe są uważane za agresywne inwestycje i narażają odwrotne ETF na większe ryzyko, takie jak ryzyko korelacji, ryzyko kredytowe i ryzyko płynności. Swapy to kontrakty, w których jedna strona wymienia przepływy pieniężne z góry określonego instrumentu finansowego na przepływy pieniężne z instrumentu finansowego kontrahenta przez określony okres.

Swapy na indeksy i ETF mają na celu śledzenie wyników ich bazowych indeksów lub papierów wartościowych. Wyniki ETF mogą nie być w stanie idealnie śledzić odwrotnych wyników indeksu ze względu na wskaźniki kosztów i inne czynniki, takie jak negatywne skutki kroczących kontraktów futures. Dlatego odwrotne ETF, które wykorzystują swapy na ETF, zwykle niosą ze sobą większe ryzyko korelacji i mogą nie osiągać wysokiego stopnia korelacji z bazowymi indeksami w porównaniu do funduszy, które stosują tylko swapy indeksowe.

Dodatkowo, odwrotne ETF-y korzystające z umów swap podlegają ryzyku kredytowemu. Kontrahent może nie chcieć lub nie być w stanie wywiązać się ze swoich zobowiązań, w związku z czym wartość umów swapowych z kontrahentem może znacznie spaść. Pochodne papiery wartościowe zwykle niosą ryzyko płynności, a fundusze odwrotne posiadające pochodne papiery wartościowe mogą nie być w stanie kupować lub sprzedawać swoich pakietów w odpowiednim czasie lub mogą nie być w stanie sprzedać swoich pakietów po rozsądnej cenie.

Ryzyko korelacji

Odwrotne ETF są również narażone na ryzyko korelacji, które może być spowodowane wieloma czynnikami, takimi jak wysokie opłaty, koszty transakcji, wydatki, brak płynności i metody inwestowania. Chociaż odwrotne ETF starają się zapewnić wysoki stopień ujemnej korelacji z ich bazowymi indeksami, te ETF zwykle codziennie równoważą swoje portfele, co prowadzi do wyższych wydatków i kosztów transakcyjnych ponoszonych podczas dostosowywania portfela. Ponadto zdarzenia związane z odtwarzaniem i ponownym równoważeniem indeksów mogą powodować niedoświetlenie lub przeeksponowanie funduszy w stosunku do ich poziomów odniesienia. Czynniki te mogą zmniejszać odwrotną korelację między odwrotną ETF a jej bazowym indeksem w dniu lub w ciągu dnia tych zdarzeń.

Kontrakty futures są instrumentami pochodnymi będącymi przedmiotem obrotu giełdowego, które mają z góry określoną datę dostawy określonej ilości określonego instrumentu bazowego lub mogą rozliczać się za gotówkę w określonym dniu. W odniesieniu do odwrotnych funduszy inwestycyjnych typu ETF korzystających z kontraktów futures, w czasach wstecznej fundusze przekształcają swoje pozycje w tańsze, późniejsze kontrakty futures. I odwrotnie, na rynkach contango fundusze przekształcają swoje pozycje w droższe, bardziej przestarzałe kontrakty futures. Ze względu na skutki ujemnych i dodatnich rentowności roll jest mało prawdopodobne, aby odwrotne fundusze ETF inwestowane w kontrakty futures utrzymywały idealnie ujemne korelacje z ich bazowymi indeksami na co dzień.

Ryzyko narażenia na krótką sprzedaż

Odwrotne fundusze ETF mogą poszukiwać krótkiej ekspozycji poprzez wykorzystanie pochodnych papierów wartościowych, takich jak swapy i kontrakty futures, co może powodować narażenie tych funduszy na ryzyko związane z krótką sprzedażą papierów wartościowych. Wzrost ogólnego poziomu zmienności i spadek poziomu płynności bazowych papierów wartościowych pozycji krótkich to dwa główne rodzaje ryzyka związanych z krótkimi instrumentami pochodnymi. Ryzyko to może obniżyć zwrot z funduszy krótkiej sprzedaży, powodując stratę.