Średnia w dół
Uśrednianie w dół to strategia inwestycyjna, w której właściciel akcji kupuje dodatkowe akcje wcześniej zainicjowanej inwestycji po dalszym spadku ceny. Wynikiem tego drugiego zakupu jest spadek średniej ceny, po której inwestor nabył akcje. Na przykład inwestor, który kupił 100 akcji po cenie 50 USD za akcję, może kupić dodatkowe 100 akcji, jeśli cena akcji osiągnie 40 USD za akcję, co obniży jej średnią cenę (lub podstawę kosztów) do 45 USD za akcję. Niektórzy doradcy finansowi zachęcają inwestorów giełdowych do przyjęcia tej strategii z akcjami lub funduszami, które zamierzają kupić i zatrzymać.
Kluczowe dania na wynos
- Uśrednianie w dół oznacza dodanie do inwestycji, gdy jej cena spadnie.
- Ta technika może być przydatna, jeśli zostanie starannie zastosowana z innymi składnikami dobrej strategii inwestycyjnej.
- Dodanie większej liczby akcji zwiększa ekspozycję na ryzyko, a niedoświadczeni inwestorzy mogą nie być w stanie odróżnić wartości od znaku ostrzegawczego, gdy ceny akcji spadną.
Zrozumienie strategii uśredniania
Główną ideą strategii uśredniania w dół jest to, że gdy ceny rosną, nie muszą one rosnąć tak daleko, aby inwestor wykazywał zysk ze swojej pozycji. Weź pod uwagę, że jeśli inwestor kupił 100 akcji po cenie 60 USD za akcję, a cena akcji spadła do 40 USD za akcję, inwestor musi poczekać, aż akcje wrócą z 33% spadku ceny. Jednak, mierząc od nowej ceny 40 USD, nie jest to wzrost o 33%, akcje muszą teraz wzrosnąć o 50%, zanim pozycja pokaże zysk (z 40 do 60).
Uśrednianie w dół pomaga rozwiązać tę matematyczną rzeczywistość. Jeśli inwestor kupi dodatkowe 100 akcji po 40 USD za akcję, teraz cena musi wzrosnąć tylko do 50 USD (tylko o 25% więcej), zanim pozycja będzie opłacalna. Jeżeli akcje powrócą do pierwotnej ceny, a następnie wzrośnie później, inwestor zacznie od zauważenia 16% zysku, gdy zapasy osiągną 60 USD.
Chociaż uśrednianie w dół oferuje pewne aspekty strategii, jest niepełne. Uśrednianie w dół jest tak naprawdę działaniem, które pochodzi bardziej ze stanu umysłu niż z rozsądnej strategii inwestycyjnej. Uśrednianie w dół pozwala inwestorowi poradzić sobie z różnymi uprzedzeniami poznawczymi lub emocjonalnymi. Działa bardziej jako koc bezpieczeństwa niż racjonalna polityka.
Problem polega na tym, że przeciętny inwestor ma bardzo małą zdolność rozróżnienia między chwilowym spadkiem ceny a sygnałem ostrzegawczym, że ceny będą znacznie niższe. Chociaż może istnieć nierozpoznana wartość wewnętrzna, zakup dodatkowych akcji po prostu w celu obniżenia średniego kosztu posiadania może nie być dobrym powodem do zwiększenia odsetka portfela inwestora narażonego na działanie cenowe tego jednego pakietu. Zwolennicy techniki postrzegają uśrednianie jako opłacalne podejście do akumulacji bogactwa; przeciwnicy postrzegają to jako przepis na katastrofę.
Strategia jest często preferowana przez inwestorów, którzy mają długoterminowy horyzont inwestycyjny i nastawione na wartość podejście do inwestowania. Inwestorzy, którzy stosują starannie skonstruowane modele, którym ufają, mogą uznać, że dodanie ekspozycji do akcji jest niedoceniane, przy użyciu ostrożnych technik zarządzania ryzykiem z czasem może stanowić cenną okazję. Wielu profesjonalnych inwestorów, którzy stosują strategie zorientowane na wartość, w tym Warren Buffett, z powodzeniem wykorzystało uśrednianie w ramach większej strategii ostrożnie realizowanej w miarę upływu czasu.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.