Rezerwy ustawowe
Rezerwa ustawowa jest obowiązkową rezerwą obowiązkową dla zakładów ubezpieczeń. Zgodnie z prawem ubezpieczyciele muszą przechowywać część swoich aktywów jako gotówkę lub papiery wartościowe zbywalne, aby móc terminowo naprawić swoje roszczenia.
Stany ustanawiają ustawowe wymogi dotyczące rezerwy dla zakładów ubezpieczeń, aby mieć pewność, że będą w stanie spłacić swoje roszczenia.
Zrozumienie ustawowych rezerw
Ustawa McCarran-Ferguson, uchwalona przez Kongres w 1945 r., Dała władzom stanowym, a nie rządowi federalnemu, prawo do regulowania towarzystw ubezpieczeniowych. Aby prowadzić działalność w danym państwie, każdy ubezpieczyciel musi posiadać licencję stanowego działu ubezpieczeń i przestrzegać jego zasad. Wśród tych zasad jest to, ile pieniędzy ubezpieczyciel musi przechowywać w rezerwie (to znaczy mieć je łatwo dostępne), aby mieć pewność, że będzie w stanie spłacić swoje przyszłe roszczenia. Rezerwy obowiązkowe dotyczą szeregu produktów ubezpieczeniowych, w tym ubezpieczenia na życie, ubezpieczenia zdrowotnego, ubezpieczenia majątkowego i wypadkowego, ubezpieczenia opieki długoterminowej oraz umów rentowych. Wymagania mogą się różnić w zależności od stanu i od rodzaju produktu ubezpieczeniowego.
Rezerwy obowiązkowe dla zakładów ubezpieczeń są obliczane na dwa różne sposoby: podejście oparte na regułach lub podejście oparte na zasadach. Tradycyjnie państwa stosowały podejście oparte na regułach, mówiąc w zasadzie ubezpieczycielom, ile pieniędzy muszą zatrzymać na rezerwie w oparciu o znormalizowane formuły i zestawy założeń. Ostatnio wiele państw dąży do podejścia opartego na zasadach, które daje ubezpieczycielom większą swobodę w ustalaniu rezerw.
Wyjaśniając powód przejścia, National Association of Insurance Commissioners (NAIC) zauważył w 2019 r., Że „czasami takie oparte na regułach podejście pozostawia ubezpieczycielowi nadmierne rezerwy na niektóre produkty ubezpieczeniowe i niewystarczające rezerwy na inne”. Branża ubezpieczeniowa utrzymywała również, że stare podejście nie nadążało za wprowadzeniem nowych i często bardziej złożonych produktów ubezpieczeniowych.
Kluczowe dania na wynos
- Firmy ubezpieczeniowe są regulowane przez poszczególne stany, które ustalają zasady dotyczące tego, ile pieniędzy ubezpieczyciele muszą utrzymywać w rezerwie na pokrycie swoich roszczeń.
- Wiele państw dąży do opartego na zasadach podejścia do obliczania rezerw ustawowych, które zapewnia ubezpieczycielom większą elastyczność.
- Rezerwa ustawowa może również dać inwestorom pewność, że towarzystwo ubezpieczeniowe jest stabilne finansowo i prawdopodobnie tak pozostanie.
Zgodnie z podejściem opartym na zasadach NAIC powiedział: „ubezpieczyciele będą zobowiązani do utrzymywania wyższych (a) rezerw przy użyciu określonych czynników lub (b) rezerw, które uwzględniają szeroki zakres przyszłych warunków ekonomicznych i [są] obliczane przy użyciu uzasadnionego ubezpieczyciela czynniki związane z ubezpieczycielem, takie jak śmiertelność, zachowanie ubezpieczającego i wydatki ”.
Ponieważ ubezpieczyciele mają ograniczone możliwości inwestowania lub wykorzystywania w inny sposób pieniędzy, które muszą przeznaczyć na swoje rezerwy, tracą potencjalne zyski. Jednak utrzymywanie rezerw może również zwiększyć pewność inwestorów, że ubezpieczyciel ma solidną pozycję, aby wytrzymać trudną sytuację na rynku lub inną klęskę finansową. Niektóre firmy ubezpieczeniowe wykraczają poza swoje obowiązkowe rezerwy obowiązkowe i odkładają dodatkowy kapitał, często określany jako rezerwy ustawowe lub rezerwy dobrowolne.
Inne instytucje finansowe, takie jak banki, podlegają również wymogom dotyczącym rezerw, które mogą być ustalane na poziomie federalnym.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.