Raport o podejrzanych działaniach (SAR)
Raport o podejrzanych działaniach (SAR) to narzędzie udostępnione zgodnie z ustawą o tajemnicy bankowej (BSA) z 1970 r. Do monitorowania podejrzanych działań, które zwykle nie byłyby oznaczane w innych raportach (takich jak raport transakcji walutowych). SAR stał się standardową formą zgłaszania podejrzanych działań w 1996 r.
Raporty o podejrzanych działaniach mogą obejmować prawie każdą aktywność, która jest nietypowa. Aktywność może zostać uwzględniona w Raporcie o podejrzanych działaniach, jeśli podejrzewa się, że właściciel konta próbuje coś ukryć lub dokonać nielegalnej transakcji.
Opis raportu o podejrzanych działaniach (SAR)
Raport o podejrzanej aktywności (SAR) jest składany przez instytucję finansową, która obserwuje podejrzaną aktywność na koncie. Raport jest składany w Sieci ds. Egzekwowania Przestępstw Finansowych, która następnie zbada incydent. Sieć Egzekwowania Przestępstw Finansowych jest oddziałem Skarbu USA. Instytucja finansowa ma możliwość złożenia w ciągu 30 dni raportu dotyczącego wszelkich działań na koncie, które uznają za podejrzane lub nietypowe. W razie konieczności w celu zebrania większej ilości dowodów można uzyskać przedłużenie o nie więcej niż 60 dni. Instytucja nie potrzebuje dowodu na popełnienie przestępstwa. Klient nie jest powiadamiany o złożeniu raportu o podejrzanych działaniach dotyczących jego konta.
Raporty o podejrzanych działaniach są częścią ustaw i rozporządzeń dotyczących przeciwdziałania praniu pieniędzy, które stały się znacznie surowsze od 2001 r. Ustawa Patriot USA znacznie poszerzyła wymagania SAR w celu zwalczania globalnego i wewnętrznego terroryzmu. Celem raportu o podejrzanych działaniach i wynikającego z niego dochodzenia jest identyfikacja klientów zaangażowanych w pranie pieniędzy, oszustwa lub finansowanie terroryzmu. Klient nie jest informowany, że raport jest składany. Ujawnienie informacji klientowi lub niezłożenie raportu o podejrzanych działaniach może skutkować bardzo surowymi karami zarówno dla osób fizycznych, jak i instytucji. SAR umożliwiają organom ścigania wykrywanie wzorców i trendów w zorganizowanych i osobistych przestępstwach finansowych, aby mogły one przewidywać zachowania przestępcze i oszukańcze oraz przeciwdziałać im, zanim dojdzie do eskalacji.
W Stanach Zjednoczonych instytucje finansowe muszą złożyć SAR, jeśli pracownik lub klient zaangażował się w działalność związaną z wykorzystywaniem informacji poufnych. Muszą również złożyć SAR, jeśli wykryją potencjalne pranie pieniędzy lub naruszenia BSA. SAR jest wymagany, jeśli instytucja finansowa wykryje dowody włamania do komputera lub konsumenta prowadzącego działalność nielicencjonowanych usług pieniężnych. Zgłoszenia SAR należy przechowywać przez pięć lat od daty zgłoszenia.
Przykład sytuacji z raportem o podejrzanych działaniach
Na przykład Albert jest posiadaczem konta w XYZ Financial Institution. Albert jest klientem od prawie pięciu lat i ma ustaloną historię rachunków oraz bardzo przewidywalne transakcje. Co miesiąc wpłaca na konto 15 000 USD i kupuje fundusz indeksowy. Pewnego dnia zaczyna otrzymywać tygodniowe przelewy w wysokości 9 000 USD na konto. Niemal tak szybko, jak pieniądze trafią na konto, znów je opuszcza. Jest to niezwykłe w przypadku konta Alberta i zwykłej aktywności. Instytucja finansowa może uznać to za podejrzane działanie i może złożyć raport o podejrzanych działaniach.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.