Theodore W. Schultz
Theodore W. Schultz, znany jako Ted Schultz, urodził się 30 kwietnia 1902 r. I zmarł 26 lutego 1998 r. Był amerykańskim laureatem Nagrody Nobla, ekonomistą i katedrą ekonomii na Uniwersytecie w Chicago. Najbardziej znany jest z rozwijania teorii kapitału ludzkiego w zakresie naprawy gospodarczej po katastrofie.
PRZEŁAMANIE Theodore W. Schultz
Theodore W. Schultz urodził się na farmie w Południowej Dakocie, gdzie uczęszczał do szkoły do ósmej klasy, kiedy jego ojciec wyciągnął go z obawy, że będzie kontynuował naukę i opuścił farmę. W końcu Schultz zapisał się na specjalny program badań rolniczych w stanie Dakota Południowa, który odbywał się tylko w miesiącach zimowych. W końcu uzyskał stopień naukowy w dziedzinie rolnictwa i ekonomii w 1928 r. W wieku 26 lat. Dwa lata później, w 1930 r., Poślubił Esther Werth, która będzie redaktorką wszystkich dzieł Schultza aż do jej śmierci w 1991 r.
W latach 1930–1943 Schultz był profesorem na Iowa State University, aż do sporu o oleomargarynę, nad którym interesy polityki gospodarczej powinny służyć. Po kontrowersji wyjechał na uniwersytet w Chicago, gdzie w 1946 r. Objął stanowisko katedry ekonomii. Schultz pełnił tę funkcję do 1961 r. Przyciągnął do Chicago swojego przyjaciela i byłego studenta Davida Gale Johnsona. wniósł znaczący wkład w ekonomię doktrynalną, ideologiczną i analityczną, która przyciągnęła wsparcie wielu zamożnych darczyńców i fundacji charytatywnych, w szczególności Fundacji Rockefellera. Został prezydentem Amerykańskiego Stowarzyszenia Gospodarczego w 1960 roku. W 1979 roku został odznaczony Nagrodą Nobla w dziedzinie ekonomii przez króla Szwecji Carla Gustawa XVI.
Teoria kapitału ludzkiego Schultza
Schultz pracował przede wszystkim nad niezwykłą szybkością, z jaką powojenne gospodarki Japonii i Niemiec Zachodnich odbiły się od całkowitej dewastacji wynikającej z II wojny światowej, szczególnie w porównaniu ze stosunkowo nietkniętą infrastrukturą gospodarczą Wielkiej Brytanii, która przeżyła poważny kryzys gospodarczy przez kilka lat po wojnie. Schultz doszedł do wniosku, że główną przyczyną były zdrowe i wykształcone populacje obu narodów, co ostatecznie stało się podstawą teorii kapitału ludzkiego. Doprowadziło to do znacznej zmiany finansowania Międzynarodowego Funduszu Walutowego i Banku Światowego na edukację. Aby dojść do tego wniosku, podróżował do różnych narodów zaangażowanych w jego badania, spotykając się z lokalnymi rolnikami, przywódcami wsi i robotnikami.
Schultz ustalił, że pomoc zagraniczna z planu Marshalla faktycznie szkodzi lokalnym gospodarkom w Europie, ponieważ chociaż pomoc była dystrybuowana za darmo, gospodarki lokalne były zniekształcone i stłumione, ponieważ nie mogły konkurować ceną.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.