Gwarancja upstream
Gwarancja wyższego szczebla, znana również jako gwarancja dodatkowa, to gwarancja finansowa, w której jednostka zależna gwarantuje dług swojej spółki dominującej.
Gwarancję wyższego szczebla można skontrastować z gwarancją niższego szczebla, która jest zastawem na pożyczce w imieniu strony zaciągającej pożyczkę przez spółkę dominującą pożyczkobiorcę lub akcjonariusza.
Kluczowe dania na wynos
- Gwarancja wyższego szczebla ma miejsce, gdy dług lub zobowiązanie spółki dominującej jest zabezpieczone przez jedną lub więcej jej spółek zależnych.
- Taka gwarancja może być wymagana przez pożyczkodawcę, gdy podstawową bazą aktywów jednostki dominującej jest jej własność w samej jednostce zależnej.
- Gwarancje wyższego szczebla są również wykorzystywane w przypadku wykupów lewarowanych, gdy spółka dominująca posiada niewystarczające aktywa, aby wesprzeć zakup finansowany długiem konsorcjum wykupu.
Jak działają gwarancje upstream
Gwarancje wyższego szczebla umożliwiają spółce dominującej uzyskanie finansowania dłużnego na lepszych warunkach finansowania poprzez rozszerzenie dostępnych zabezpieczeń. Często występują w wykupach lewarowanych, gdy spółka dominująca nie ma wystarczających aktywów, aby ustanowić zabezpieczenie.
Gwarancja płatności zobowiązuje poręczyciela do spłaty długu w przypadku niewywiązania się pożyczkobiorcy, niezależnie od tego, czy pożyczkodawca żąda pożyczkobiorcy. Ewentualnie gwarancja windykacji zobowiązuje poręczyciela tylko wtedy, gdy pożyczkodawca nie może pobrać kwoty należnej po wniesieniu pozwu i wyczerpaniu środków prawnych przeciwko pożyczkobiorcy. Gwarancje mogą być bezwzględne, ograniczone lub warunkowe.
Zazwyczaj pożyczkodawca będzie nalegał na udzielenie gwarancji upstream, gdy udziela pożyczki jednostce dominującej, której jedynym aktywem jest posiadanie akcji spółki zależnej. W takim przypadku spółka zależna posiada zasadniczo wszystkie aktywa, na których pożyczkodawca opiera swoją decyzję kredytową.
Problem z gwarancjami wyższego szczebla polega na tym, że kredytodawcy są narażeni na ryzyko pozwania o nieuczciwe przeniesienie, gdy poręczyciel jest niewypłacalny lub nie ma odpowiedniego kapitału w momencie wykonania gwarancji. Jeżeli kwestia oszukańczego przeniesienia zostanie skutecznie udowodniona w sądzie upadłościowym, pożyczkodawca stałby się niezabezpieczonym wierzycielem, co jest oczywiście złym wynikiem dla pożyczkodawcy.
Ponieważ spółka zależna gwarantująca spłatę zadłużenia nie posiada żadnych udziałów w spółce dominującej pożyczającej środki, ta pierwsza nie otrzymuje bezpośrednio żadnych korzyści z wpływów z pożyczki, a zatem nie otrzymuje rozsądnie równoważnej wartości z tytułu udzielonej gwarancji.
Gwarancje upstream vs. downstream
Gwarancja wyższego szczebla, podobnie jak gwarancja niższego szczebla, w której spółka dominująca gwarantuje dług spółki zależnej, nie musi być rejestrowana jako zobowiązanie w bilansie. Jest on jednak ujawniany jako zobowiązanie warunkowe, w tym wszelkie rezerwy, które mogłyby umożliwić gwarantowi odzyskanie środków wypłaconych w ramach gwarancji.
Można zastosować gwarancję niższego szczebla, aby pomóc spółce zależnej w uzyskaniu finansowania dłużnego, którego w innym przypadku nie byłby w stanie uzyskać, lub w uzyskaniu funduszy o stopach procentowych niższych niż byłoby to możliwe bez gwarancji od spółki dominującej.
W wielu przypadkach pożyczkodawca może być skłonny zapewnić finansowanie pożyczkobiorcy korporacyjnemu tylko wtedy, gdy partner zgadza się zagwarantować pożyczkę. Wynika to z faktu, że po zabezpieczeniu siłą finansową spółki holdingowej ryzyko niespłacenia zadłużenia przez spółkę zależną jest znacznie mniejsze. Gwarancja jest podobna do jednego indywidualnego cosign dla drugiego na pożyczkę.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.