Co to jest wskaźnik zmienności CBOE? (VIX)

Chicago Board Options Exchange (CBOE) oblicza indeks w czasie rzeczywistym, aby pokazać oczekiwany poziom fluktuacji cen w opcji indeksu S&P 500 w ciągu najbliższych 12 miesięcy. Oficjalnie nazywany Indeksem Zmienności CBOE i wymieniony pod symbolem VIX giełdowym, inwestorzy i analitycy czasami nazywają go nieoficjalnym przezwiskiem: indeks strachu.

Technicznie rzecz biorąc, wskaźnik zmienności CBOE nie mierzy tego samego rodzaju zmienności, co większość innych wskaźników. Zmienność to poziom fluktuacji cen, który można zaobserwować, patrząc na przeszłe dane. Zamiast tego VIX analizuje oczekiwania dotyczące przyszłej zmienności, znanej również jako zmienność implikowana. Czasy większej niepewności (bardziej oczekiwanej przyszłej zmienności) skutkują wyższymi wartościami VIX, a mniej niespokojne czasy odpowiadają niższym wartościom.

Początkowy VIX został wydany przez CBOE w 1993 roku. W tamtym czasie indeks uwzględniał jedynie implikowaną zmienność ośmiu oddzielnych opcji sprzedaży i kupna S&P 100. Po 2002 roku CBOE podjęło decyzję o rozszerzeniu VIX do S&P 500 w celu lepszego uchwycenia nastrojów rynkowych. Kontrakty VIX zostały dodane w 2004 r., A opcje VIX pojawiły się w 2006 r.

Wartości VIX są podawane w punktach procentowych i mają przewidywać ruch cen akcji w S&P 500 w ciągu kolejnych 30 dni. Wartość ta jest następnie annualizowana, aby objąć nadchodzący okres 12 miesięcy. Formuła VIX jest obliczana jako pierwiastek kwadratowy stopy swapowej wariancji par w ciągu tych pierwszych 30 dni, znanej również jako oczekiwanie neutralne dla ryzyka. Ta formuła została opracowana przez profesora Uniwersytetu Vanderbilt Robert Whaley w 1992 roku.

Inwestorzy, analitycy i zarządzający portfelem postrzegają Indeks Zmienności CBOE jako sposób pomiaru stresu rynkowego przed podjęciem decyzji. Gdy zwroty z VIX są wyższe, uczestnicy rynku częściej realizują strategie inwestycyjne o niższym ryzyku.