Jakie są przykłady pokusy nadużycia w świecie biznesu?

Moralne zagrożenie to sytuacja, w której jedna ze stron umowy zachowuje się ryzykownie lub nie działa w dobrej wierze, ponieważ wie, że druga strona ponosi konsekwencje takiego zachowania. Na przykład kierowca z polisą ubezpieczeniową, która zapewnia pełne ubezpieczenie, wybaczenie wypadku i brak możliwości odliczenia, może zachować mniejszą ostrożność podczas prowadzenia pojazdu niż osoba bez ubezpieczenia lub mniej hojna polisa, ponieważ pierwszy kierowca zna firmę ubezpieczeniową, a nie on, płaci 100% kosztów w razie wypadku. W świecie biznesu powszechne przykłady pokusy nadużycia obejmują ratowanie rządu i odszkodowania dla sprzedawców.

Wielka recesja

Pod koniec 2000 roku, w dobie głębokiej globalnej recesji, lata ryzykownych inwestycji, błędów księgowych i nieefektywnych operacji spowodowały, że wiele gigantycznych korporacji amerykańskich zatrudniało tysiące pracowników i wnosiło miliardy dolarów do gospodarki kraju skraj upadku. Bear Stearns, American International Group (AIG), General Motors i Chrysler na czele tej listy walczących korporacji. Podczas gdy wielu kierowników obwiniało złe samopoczucie gospodarcze za nieszczęścia swoich firm, prawda była taka, że ​​recesja ujawniła tylko ryzykowne zachowania, w które już się angażowali. Ostatecznie rząd Stanów Zjednoczonych uznał te firmy za zbyt duże, by upaść, i przyszedł im na ratunek w postaci pomocy, która kosztowała podatników setki miliardów dolarów; jego rozumowanie było takie, że umożliwienie upadłości przedsiębiorstwom tak ważnym dla gospodarki kraju popchnęłoby Stany Zjednoczone w depresję, z której może nie wyjść.

Ratowanie AIG, General Motors i innych na koszt podatników stanowiło ogromne pokusę nadużycia, ponieważ wysyłało wiadomość do kadry kierowniczej w dużych korporacjach, że jakikolwiek upadek spowodowany nadmiernym ryzykiem w celu zwiększenia zysków spoczywa na kimś innym niż oni. Ustawa Dodda-Franka z 2010 r. Próbowała złagodzić część pokusy nadużycia związanej z korporacjami zbyt dużymi, by upaść, zmuszając je do sporządzenia z góry konkretnych planów postępowania w przypadku kłopotów finansowych i zastrzegając, że dalej firmy nie byłyby ratowane kosztem podatników.

Odszkodowanie dla sprzedawców

Odszkodowania dla sprzedawców stanowią kolejny obszar często obarczony pokusą nadużycia. Kiedy właściciel firmy płaci sprzedawcy ustaloną pensję nieopartą na wynikach lub sprzedaży, sprzedawca ma motywację, aby wkładać mniej wysiłku, robić dłuższe przerwy i generalnie mieć mniej motywacji do bycia supergwiazdą sprzedaży niż w przypadku, gdy wynagrodzenie jest powiązane z występ. W tym scenariuszu sprzedawca działa w złej wierze, nie wykonując zlecenia, do którego został zatrudniony, najlepiej jak potrafił. Jednak sprzedawca zna konsekwencje tej decyzji, niższe dochody są podejmowane przez szefa, właściciela firmy, podczas gdy wynagrodzenie sprzedawcy pozostaje takie samo. Z tego powodu większość firm woli wypłacać sprzedawcom tylko niewielką pensję podstawową, przy czym większość ich rekompensat pochodzi z prowizji i premii związanych z wynikami sprzedaży. Ten styl wynagradzania zachęca sprzedawców do ciężkiej pracy, ponieważ ponoszą ciężar zwolnienia w postaci niższych wypłat. (W celu zapoznania się z tym tematem zobacz „Czym jest zagrożenie moralne?”)