Co to jest parytet siły nabywczej (PPP)?

Jednym z popularnych wskaźników analizy makroekonomicznej do porównywania wydajności ekonomicznej i poziomu życia między krajami jest parytet siły nabywczej (PPP). PPP to teoria ekonomiczna, która porównuje waluty różnych krajów poprzez podejście „koszyka dóbr”.

Zgodnie z tą koncepcją dwie waluty są w równowadze - zwane walutami równymi - gdy koszyk towarów jest wyceniony w obu krajach w taki sam sposób, biorąc pod uwagę kursy walut.

Kluczowe dania na wynos

• Parytet siły nabywczej (PPP) jest popularnym wskaźnikiem stosowanym przez analityków makroekonomicznych.
• PPP porównuje produktywność ekonomiczną i poziom życia między krajami.
• Niektóre kraje dostosowują swoje dane dotyczące produktu krajowego brutto (PKB), aby odzwierciedlić PPP.

Parytet siły nabywczej (PPP)

Obliczanie parytetu siły nabywczej

Względną wersję PPP oblicza się według następującego wzoru:

S = P1P2 gdzie: S = Kurs wymiany waluty 1 na walutę 2P1 = Koszt dobrego X w walucie 1 \ begin {wyrównany} i S = \ frac {P_1} {P_2} \\ & \ textbf {gdzie:} \\ & S = \ text {Kurs wymiany waluty} 1 \ text {na walutę} 2 \\ & P_1 = \ text {Koszt towaru} X \ text {w walucie} 1 \\ & P_2 = \ text {Koszt towaru} X \ text {w walucie} 2 \ end {wyrównany} S = P2 P1 gdzie: S = Kurs wymiany waluty 1 na walutę 2P1 = Koszt dobrego X w walucie 1

Porównywanie parytetu siły nabywczej Narodów

Aby dokonać sensownego porównania cen w różnych krajach, należy wziąć pod uwagę szeroki zakres towarów i usług. Jednak porównanie jeden do jednego jest trudne do osiągnięcia ze względu na ogromną ilość danych, które należy zebrać, oraz złożoność porównań, które należy wyciągnąć. Aby ułatwić to z większą łatwością, w 1968 r. Uniwersytet Pensylwanii i Organizacja Narodów Zjednoczonych połączyły siły, aby ustanowić Międzynarodowy Program Porównawczy (ICP).

W tym programie PPP generowane przez ICP mają podstawę z ogólnoświatowego badania cen, które porównuje ceny setek różnych towarów i usług. Program pomaga międzynarodowym makroekonomistom oszacować globalną produktywność i wzrost.

Co trzy lata Bank Światowy publikuje raport porównujący różne kraje pod względem PPP i dolarów amerykańskich. Zarówno Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW), jak i Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) używają wag opartych na wskaźnikach PPP do prognozowania i rekomendowania polityki gospodarczej. Zalecane polityki gospodarcze mogą mieć natychmiastowy krótkoterminowy wpływ na rynki finansowe.

Ponadto niektórzy inwestorzy forex używają PPP, aby znaleźć potencjalnie zawyżone lub niedowartościowane waluty. Inwestorzy posiadający akcje lub obligacje zagranicznych spółek mogą wykorzystać dane PPP z ankiety, aby przewidzieć wpływ wahań kursów walutowych na gospodarkę kraju, a tym samym wpływ na ich inwestycje.

Łączenie parytetu siły nabywczej z produktem krajowym brutto

We współczesnej makroekonomii produkt krajowy brutto (PKB) odnosi się do całkowitej wartości pieniężnej towarów i usług wytwarzanych w jednym kraju. Nominalny PKB oblicza wartość pieniężną w aktualnych wartościach bezwzględnych. Realny PKB koryguje nominalny produkt krajowy brutto o inflację.

Jednak niektóre rachunki idą jeszcze dalej, dostosowując PKB do wartości PPP. Dostosowanie to ma na celu konwersję nominalnego PKB na liczbę łatwiejszą do porównania między krajami o różnych walutach.

Aby lepiej zrozumieć, jak działa PKB w połączeniu z parytetem siły nabywczej, załóżmy, że zakup koszuli w USA kosztuje 10 USD, a zakup identycznej koszuli w Niemczech kosztuje 8, 00 EUR. Aby dokonać porównania jabłek z jabłkami, musimy najpierw przeliczyć 8, 00 EUR na dolary amerykańskie. Gdyby kurs wymiany był taki, że koszula w Niemczech kosztuje 15, 00 USD, PPP wyniesie zatem 15/10, czyli 1, 5.

Innymi słowy, za każdy 1, 00 USD wydany na koszulkę w USA potrzeba 1, 50 USD, aby uzyskać tę samą koszulkę w Niemczech kupując ją za euro.

Wady parytetu siły nabywczej

Od 1986 r. The Economist z radością śledził cenę hamburgera Big Mac firmy McDonald's Corp. (MCD) w wielu krajach. Wyniki ich badań są znane w „Big Mac Index”. W Burgernomics - znanym artykule z 2003 r., Który bada indeks Big Mac i PPP - autorzy Michael R. Pakko i Patricia S. Pollard przytoczyli następujące czynniki, aby wyjaśnić, dlaczego teoria parytetu siły nabywczej nie zgadza się z rzeczywistością.

Koszty transportu

Towary niedostępne lokalnie muszą zostać zaimportowane, co powoduje koszty transportu. Koszty te obejmują nie tylko paliwo, ale również cła importowe. W rezultacie towary importowane będą sprzedawane po stosunkowo wyższej cenie niż identyczne towary pochodzące z lokalnych źródeł.

Różnice podatkowe

Rządowe podatki od sprzedaży, takie jak podatek od wartości dodanej (VAT), mogą podnieść ceny w jednym kraju w stosunku do innego.

Interwencja rządu

Taryfy mogą znacznie podnieść cenę importowanych towarów, przy czym te same produkty w innych krajach będą stosunkowo tańsze.

Usługi niehandlowe

Cena Big Maca wpływa na koszty wejściowe, które nie są przedmiotem obrotu. Czynniki te obejmują takie elementy, jak ubezpieczenie, koszty mediów i koszty pracy. W związku z tym jest mało prawdopodobne, aby wydatki te były równe na poziomie międzynarodowym.

Konkurencja rynkowa

Ceny towarów mogą być celowo wyższe w danym kraju. W niektórych przypadkach wyższe ceny są spowodowane tym, że firma może mieć przewagę konkurencyjną nad innymi sprzedawcami. Firma może mieć monopol lub być częścią kartelu firm, które manipulują cenami, utrzymując je na sztucznie wysokim poziomie.

Dolna linia

Chociaż nie jest to doskonała miara pomiaru, parytet siły nabywczej pozwala porównać ceny między krajami o różnych walutach. Tylko nie próbuj kupować hamburgera w Luksemburgu, jeśli planujesz wymienić pieniądze na rosyjskie ruble!