Co porusza ceny złota?

Cena złota zależy od kombinacji podaży, popytu i zachowań inwestorów. Wydaje się to dość proste, ale sposób, w jaki te czynniki współdziałają, jest czasami sprzeczny z intuicją. Na przykład wielu inwestorów uważa złoto za zabezpieczenie przed inflacją. Jest to rozsądne, ponieważ pieniądz papierowy traci wartość, gdy drukuje się więcej, a podaż złota jest względnie stała. Tak się składa, że ​​wydobycie nie dodaje wiele z roku na rok.

Korelacja z inflacją

Dwóch ekonomistów, Claude B. Erb z Krajowego Biura Badań Ekonomicznych i Campbell Harvey, profesor Uniwersytetu Fuqua School of Business na Uniwersytecie Duke, badali cenę złota w odniesieniu do kilku czynników. Okazuje się, że złoto nie koreluje dobrze z inflacją. Oznacza to, że gdy inflacja wzrośnie, nie oznacza to, że złoto jest koniecznie dobrym wyborem.

Jeśli więc inflacja nie wpływa na cenę, to strach? Z pewnością w czasach kryzysu gospodarczego inwestorzy gromadzą się na złoto. Kiedy nastała Wielka Recesja, ceny złota wzrosły. Ale złoto rosło już do początku 2008 r., Zbliżając się do 1000 USD za uncję, zanim spadło poniżej 800 USD, a następnie odbiło się i wzrosło, gdy giełda spadła. To powiedziawszy, ceny złota rosły, nawet gdy gospodarka odzyskała siły. Cena złota osiągnęła najwyższy poziom w 2011 r., Wynosząc 1921 USD i od tego czasu jest coraz wyższa. Obecnie handluje około 1300 USD (na koniec kwietnia 2018 r.).

W swoim artykule zatytułowanym Złoty dylemat, Erb i Harvey zauważają, że złoto ma dodatnią elastyczność cenową. Zasadniczo oznacza to, że im więcej osób kupuje złoto, cena rośnie, zgodnie z popytem. Oznacza to również, że cena złota nie ma żadnego „fundamentalnego” elementu. Jeśli inwestorzy zaczną uciekać do złota, cena wzrośnie bez względu na politykę pieniężną. To nie znaczy, że jest to całkowicie losowe lub wynik zachowania stada. Niektóre siły wpływają na podaż złota na szerszym rynku - a złoto jest światowym rynkiem towarowym, takim jak ropa naftowa lub kawa. (Aby uzyskać więcej informacji, zobacz: Jak mogę inwestować w złoto? )

Dostawa

Jednak w przeciwieństwie do oleju lub kawy złoto nie jest konsumowane. Prawie całe wydobyte złoto wciąż istnieje. Złoto ma pewne zastosowanie przemysłowe, ale nie zwiększyło to popytu tak bardzo, jak biżuteria czy inwestycje. Dane Światowej Rady Złota w 2017 r. Pokazują, że całkowity popyt wyniósł 4071 ton, a tylko 332, 8 ton trafiło do sektora technologicznego. Resztę stanowiły inwestycje w wysokości 371, 4 ton, biżuteria, w wysokości 2113, 5 tony, popyt na sztabki i monety w wysokości 1029, 2 ton, a ETFs i in. W wysokości 202, 8 ton. W 2001 r., Kiedy ceny złota zbliżały się do rekordowo niskich poziomów (przynajmniej od momentu ponownego zalegalizowania własności złota w latach 70.), biżuteria stanowiła 3 009 ton, podczas gdy inwestycje wyniosły 357 ton, a technologia wymagała 363 ton złota.

W każdym razie można oczekiwać, że cena złota spadnie z czasem, ponieważ jest go coraz więcej. Dlaczego tak nie jest? Oprócz liczby osób, które mogą chcieć stale go kupować, biżuteria i popyt inwestycyjny oferują pewne wskazówki. Jak powiedział Peter Hug, dyrektor ds. Globalnego handlu w Kitco, „kończy się to gdzieś w szufladzie”. Biżuteria jest skutecznie usuwana z rynku na lata.

Chociaż w krajach takich jak Indie i Chiny złoto może działać jako magazyn wartości, ludzie, którzy je tam kupują, nie regularnie go wymieniają; niewielu płaci za pralkę, wręczając złotą bransoletkę. Popyt na biżuterię zwykle rośnie i spada wraz z ceną złota. Gdy ceny są wysokie, popyt na biżuterię spada w stosunku do popytu ze strony inwestorów.

Banki centralne

Hug mówi, że dużymi podmiotami wprowadzającymi rynek są często banki centralne. W czasach, gdy rezerwy walutowe są duże, a gospodarka brzęczy, bank centralny będzie chciał zmniejszyć ilość złota, którą posiada. To dlatego, że złoto jest martwym aktywem - w przeciwieństwie do obligacji, a nawet pieniędzy na koncie depozytowym, nie generuje zwrotu.

Problem banków centralnych polega na tym, że właśnie wtedy inni inwestorzy nie są zainteresowani złotem. Tak więc bank centralny zawsze znajduje się po niewłaściwej stronie handlu, nawet jeśli sprzedaż tego złota jest dokładnie tym, co bank powinien zrobić. W rezultacie cena złota spada.

Od tego czasu banki centralne próbowały zarządzać sprzedażą złota w sposób podobny do kartelu, aby uniknąć nadmiernego zakłócenia rynku. Coś zwane Porozumieniem Waszyngtońskim zasadniczo stwierdza, że ​​banki nie sprzedają więcej niż 400 ton metrycznych rocznie. Nie jest wiążący, ponieważ nie jest traktatem; raczej jest to raczej dżentelmeńska umowa - ale taka, która leży w interesie banków centralnych, ponieważ rozładowanie zbyt dużej ilości złota na rynku negatywnie wpłynęłoby na ich portfele.

Jednym wyjątkiem są Chiny. Chiński bank centralny był nabywcą netto złota, co może wywierać presję na wzrost cen. Cena złota wciąż jednak spadała, więc nawet chińskie zakupy w najlepszym razie spowolniły spadek.

ETF

Oprócz banków centralnych fundusze będące przedmiotem obrotu giełdowego (ETF) - takie jak SPDR Gold Shares (GLD) i iShares Gold Trust (IAU), które pozwalają inwestorom kupować złoto bez kupowania akcji wydobywczych - są obecnie głównymi nabywcami i sprzedawcami złota. Oba oferują udziały w sztabach i mierzą swoje zasoby w uncjach złota. SPDR ETF ma obecnie około 9600 uncji, podczas gdy ETF iShares ma około 5300 uncji. Te ETF-y zostały zaprojektowane tak, aby odzwierciedlały cenę złota, a nie go przesuwały. (Aby uzyskać więcej informacji, zobacz: Który ETF Gold należy posiadać? )

Zagadnienia dotyczące portfela

Mówiąc o portfelach, Hug powiedział, że dobrym pytaniem dla inwestorów jest uzasadnienie zakupu złota. Jako zabezpieczenie przed inflacją nie działa dobrze, ale jest postrzegane jako element portfela, jest rozsądnym dywersyfikatorem. Po prostu ważne jest, aby rozpoznać, co może, a czego nie może zrobić.

W rzeczywistości ceny złota osiągnęły szczyt w 1980 r., Kiedy cena metalu osiągnęła prawie 2000 USD za uncję (w 2014 r.). Odtąd każdy, kto kupił złoto, traci pieniądze. Z drugiej strony inwestorzy, którzy kupili go w 1983 lub 2005 r., Chętnie sprzedawaliby teraz, nawet po ostatnich spadkach cen. Warto również zauważyć, że „zasady” zarządzania portfelem dotyczą również złota. Całkowita liczba uncji złota, które posiadasz, powinna się zmieniać wraz z ceną. Jeśli ktoś chce 2% portfela w złocie, trzeba sprzedać, gdy cena wzrośnie, i kupić, gdy spadnie.

Wartość zachowana

Jedna dobra rzecz w złocie: zachowuje wartość. Erb i Harvey porównali pensję rzymskich żołnierzy 2000 lat temu z tym, co otrzymałby współczesny żołnierz, w oparciu o wysokość tych pensji w złocie. Rzymscy żołnierze otrzymywali 2, 31 uncji złota rocznie, podczas gdy setnicy dostali 35, 58 uncji.

Zakładając 1600 USD za uncję, rzymski żołnierz otrzymał równowartość 3 704 USD rocznie, podczas gdy prywatny armia USA w 2011 roku otrzymał 17 611 USD. Tak więc szeregowiec armii amerykańskiej otrzymuje około 11 uncji złota (według obecnych cen). To tempo wzrostu inwestycji wynoszące około 0, 08% w ciągu około 2000 lat.

Centurion (mniej więcej równowartość kapitana) dostaje 61 730 USD rocznie, podczas gdy kapitan armii amerykańskiej dostaje 44 543 - 27, 84 uncji po cenie 1600 USD, czyli 37, 11 uncji przy 1200 USD. Stopa zwrotu wynosi –0, 02% rocznie - zasadniczo zero.

Doszedł do wniosku, że Erb i Harvey doszli do wniosku, że siła nabywcza złota pozostała dość stała i w dużej mierze niezwiązana z obecną ceną.

Dolna linia

Jeśli patrzysz na ceny złota, prawdopodobnie dobrym pomysłem jest sprawdzenie, jak dobrze radzą sobie gospodarki niektórych krajów. W miarę pogarszania się warunków ekonomicznych cena (zwykle) wzrośnie. Złoto jest towarem niepowiązanym z niczym innym; w małych dawkach stanowi dobry element dywersyfikujący portfel.