4 wyzwania gospodarcze, które stoją przed Koreą Południową w 2016 r

Korea Południowa wykazała imponującą ekspansję gospodarczą w ciągu ostatnich 50 lat, stając się jednym z najbogatszych narodów na świecie. Perspektywy są nadal w większości pozytywne dla narodu azjatyckiego, a wzrost PKB powinien przyspieszyć do 3% przy poprawie konsumpcji krajowej. Niemniej jednak 2016 r. Przedstawia pewne wyzwania dla Korei Południowej, głównie w postaci zagrożeń dla konkurencji eksportowej.

1. Inflacja w krajach sąsiadujących

Gospodarka Korei Południowej jest silnie uzależniona od handlu międzynarodowego, a eksport w 2014 r. Wyniósł prawie 50% PKB. Kursy walut w walutach pobliskich krajów są zatem ważne dla perspektyw Korei. Ponieważ Chiny i Japonia są dwoma najbliższymi partnerami handlowymi Korei Południowej, deprecjacja juana i jena może mieć wpływ deflacyjny, ponieważ importowane towary i usługi będą tańsze, a eksport droższy na rynkach końcowych. Stawia to producentów krajowych w wyraźnie niekorzystnej sytuacji dla konkurentów w krajach sąsiednich.

Chiny i Japonia są również głównymi konkurentami Korei na rynkach światowych. Inflacja w tych walutach może osłabić konkurencyjność cenową Korei Południowej, ponieważ te same towary są tańsze, jeśli pochodzą z Chin lub Japonii, a wszystkie inne czynniki są równe. Korea Południowa stanęła przed tym precyzyjnym wyzwaniem od 2012 r., Kiedy Japonia podjęła działania mające na celu amortyzację niektórych cen elektroniki i metali. Eksport był absolutnie centralny dla gwałtownego rozwoju gospodarczego Korei Południowej od lat 60. do 2015 r., A wszelkie poważne zagrożenia dla pozycji konkurencyjnej tego kraju mogą mieć poważne konsekwencje dla potencjału wzrostu.

2. Ekspozycja na Chiny

Gospodarka Korei Południowej jest ogromnie narażona na Chiny, przy czym Chińczycy są największym importerem towarów z Korei Południowej. Zagregowany popyt w Chinach jest zatem ważnym motorem wzrostu gospodarczego w Korei Południowej, a dobrze nagłośnione spowolnienie wzrostu gospodarczego w Chinach wydaje się powodować pewną stagnację wzrostu eksportu w Korei. Wiele chińskich firm walczy o utrzymanie poziomu zysków operacyjnych, a rosnąca liczba chińskich obligacji również osiąga termin zapadalności, co może powodować problemy z płynnością. Zwężająca się nadwyżka handlowa może znacznie ograniczyć koreańską gospodarkę i zdestabilizować kursy walut. Poza wykorzystaniem polityki pieniężnej w celu zminimalizowania wszelkich wahań kursów walutowych, Korea Południowa niewiele może zrobić, aby ograniczyć popyt w Chinach na import.

3. Nawigowanie po podwyżkach stóp w USA

Rezerwa Federalna USA odwróciła długoterminową ekspansywną politykę pieniężną, podnosząc stopy procentowe o 0, 25% w grudniu 2015 r. Większość ekonomistów spodziewa się, że Stany Zjednoczone podniosą stopy procentowe w 2016 r., Co może stwarzać problemy dla innych gospodarek globalnych, które nadal są zaangażowane w ekspansywną politykę pieniężną polityka. Kapitał napłynie nieproporcjonalnie do Stanów Zjednoczonych, ponieważ inwestorzy dążą do wyższych zwrotów z zadłużenia. Podczas gdy czynniki krótkoterminowe zwiększają prawdopodobieństwo dalszego obniżania stóp procentowych w Korei Południowej, ministrowie finansów tego kraju muszą monitorować przepływy kapitału w stosunku do Stanów Zjednoczonych, aby zapewnić koreańskim firmom nadal wygodny dostęp do globalnych rynków kapitałowych. Wzrost eksportu do Stanów Zjednoczonych pomoże Korei Południowej skorzystać z podwyżki stóp Fed, zmniejszając konieczność ścigania rosnących stóp za granicą.

4. Problemy strukturalne

Do najważniejszych kategorii eksportowanych towarów w Korei Południowej należą półprzewodniki i inny sprzęt elektroniczny, samochody i produkty rafinacji ropy naftowej. Wszystkie te kategorie zmagały się ze znaczną presją cenową na całym świecie, powodując szereg problemów dla przemysłu w Korei Południowej. Presja cenowa zmniejsza całkowity przychód dostępny dla tych branż przy danym wolumenie produkcji. Zmniejsza to również zyski w produktywnych firmach, co prowadzi do konsolidacji i redukcji kosztów. Zazwyczaj kampanie konsolidacyjne w branży i kampanie oszczędnościowe prowadzą do utraty miejsc pracy i presji na obniżkę płac. W miarę dojrzewania tych branż małe i średnie przedsiębiorstwa działają w coraz większym stopniu w niekorzystnej sytuacji wobec dużych operatorów zasiedziałych, co może również utrudniać tworzenie miejsc pracy.

Dojrzewające gospodarki o rosnących płacach często walczą o utrzymanie konkurencyjności eksportowej w porównaniu z krajami o tańszej sile roboczej, zwłaszcza jeśli dojrzała gospodarka poprzednio opierała się na stosunkowo pracochłonnym procesie produkcyjnym. W wielu przypadkach zatrudnienie w sektorze usług staje się coraz bardziej widoczne w gospodarkach dojrzewających. Wzrost wydajności w sektorze usług jest często wolniejszy niż w sektorach przemysłowych, często dlatego, że usługodawcy są nieproporcjonalnie mniejszymi firmami i rzadziej korzystają z globalnych łańcuchów wartości, ograniczając w ten sposób wzrost płac.