Zrozumienie czynów własności

Akty własności służą do przekazywania nieruchomości od koncesjodawcy (sprzedawcy) do beneficjenta (nabywcy). Aby akt prawny mógł być prawomocny, musi zawierać dane identyfikujące koncesjodawcę i beneficjenta oraz odpowiedni opis nieruchomości.

Mówiąc dokładniej, czyny należą do wielu kategorii, w tym gwarancji, roszczenia o rezygnację i specjalnego przeznaczenia. W tym artykule określi się, jakie są czyny, co należy zawrzeć w akcie, aby był on prawomocny, oraz różne rodzaje czynów, które są wykorzystywane przy przenoszeniu nieruchomości.

Jakie są czyny własności?

Akt własności jest pisemnym i podpisanym instrumentem prawnym, który służy do przeniesienia własności nieruchomości od starego właściciela (dawcy) na nowego właściciela (beneficjenta). Historycznie nieruchomość została przeniesiona w drodze ceremonialnego aktu zwanego „liberią seisin”. W tym akcie osoba przekazująca ziemię wręczyła gałązkę lub grudkę darni z ziemi osobie odbierającej ziemię. Ustne lub pisemne oświadczenie często towarzyszyło temu gestowi, chociaż to legenda seisin legalnie przeniosła tytuł na własność. Dziś tytuł własności nieruchomości stanowi akt papierowy.

Niezbędne elementy czynu

Chociaż każdy stan ma swoje własne wymagania, większość czynów musi zawierać kilka istotnych elementów, aby były prawomocne:

• To musi być na piśmie. Chociaż większość aktów jest wypełniana na formularzach drukowanych, nie ma prawnego wymogu, aby stosować jakikolwiek konkretny formularz, o ile uwzględniono istotne elementy.
• Koncesjodawca musi posiadać zdolność prawną do przeniesienia własności, a beneficjent musi mieć możliwość otrzymania dotacji nieruchomości. Osoba kompetentna do zawarcia ważnej umowy jest uważana za kompetentną jako dawca.
• Koncesjodawca i beneficjent muszą zostać zidentyfikowani w taki sposób, aby można je było ustalić.
• Właściwość musi być odpowiednio opisana.
• Obowiązujące słowa przekazu muszą być obecne. Wszystkie standardowe formularze zawierają niezbędny język prawny, który faktycznie przenosi nieruchomość.
• Umowa musi być podpisana przez koncesjodawcę lub koncesjodawców, jeżeli nieruchomość jest własnością więcej niż jednej osoby.
• Akt musi być zgodnie z prawem dostarczony beneficjentowi lub komuś działającemu w imieniu beneficjenta.
• Umowa musi zostać zaakceptowana przez beneficjenta. Zwykle akty są akceptowane przez beneficjenta, ale w pewnych okolicznościach beneficjent może odrzucić dostarczenie aktu.

Zrozumienie czynów własności

Rodzaje czynów

Czyny można klasyfikować na wiele sposobów. Ogólnie rzecz biorąc, czyny są klasyfikowane jako oficjalne lub prywatne. Oficjalne czyny są wykonywane zgodnie z postępowaniem sądowym lub sądowym. Większość transakcji dotyczących nieruchomości dotyczy jednak osób fizycznych i podmiotów gospodarczych, które wykorzystują prywatne czyny.

Czyny są również kategoryzowane na podstawie rodzaju gwarancji tytułowych udzielonych przez koncesjodawcę. Różne rodzaje czynów obejmują:

Ogólny akt gwarancyjny

Ogólny akt gwarancyjny zapewnia beneficjentowi największą ochronę. W przypadku tego rodzaju umowy, udzielający składa szereg prawnie wiążących obietnic (zwanych przymierzami) i gwarancji na rzecz beneficjenta (i jego spadkobierców), zobowiązujących się do ochrony beneficjenta przed wszelkimi wcześniejszymi roszczeniami i żądaniami wszystkich osób w odniesieniu do przekazanej ziemi . Zwykłe kowenanty dotyczące tytułu zawarte w ogólnym dokumencie gwarancyjnym to:

• umowa seisin, co oznacza, że ​​dawca gwarantuje, że jest właścicielem nieruchomości i ma prawo do jej przekazania
• przymierze przeciwko obciążeniom, oznaczające, że udzielający gwarantuje, że nieruchomość jest wolna od zastawów lub obciążeń, z wyjątkiem przypadków wyraźnie określonych w akcie
• przymierze spokojnej przyjemności, wskazujące, że beneficjent będzie miał cichą własność nieruchomości i nie będzie mu przeszkadzać, ponieważ dawca miał wadliwy tytuł
• przymierze dodatkowej gwarancji, w którym udzielający obiecuje dostarczyć wszelkie dokumenty niezbędne do nadania tytułu prawu

Specjalny akt gwarancyjny

W przypadku gdy w ogólnym dokumencie gwarancyjnym udzielający obiecuje zagwarantować i obronić tytuł przekazany przed roszczeniami wszystkich osób, udzielający specjalnego dokumentu gwarancyjnego gwarantuje, że otrzymał tytuł własności i nie zrobił nic, trzymając tytuł stworzyć wadę.

Innymi słowy, uzasadnione są tylko wady powstałe podczas własności nieruchomości przez koncesjodawcę. Z powodu tego ograniczenia specjalna gwarancja zapewnia beneficjentowi mniejszą ochronę niż ogólny dokument gwarancyjny. Wielu nabywców nieruchomości będzie domagać się ogólnego dokumentu gwarancyjnego w celu ochrony przed problemami, które mogą powstać w wyniku specjalnego dokumentu gwarancyjnego.

Quitclaim Deed

Umowa quitclaim, zwana także aktem niegwarancyjnym, zapewnia beneficjentowi najmniejszą ochronę. Ten rodzaj aktu przekazuje wszelkie interesy posiadacza obecnie w nieruchomości, jeśli takie istnieją. Nie udziela się żadnych gwarancji ani obietnic dotyczących jakości tytułu. Jeśli koncesjodawca ma dobry tytuł, akt roszczenia o rezygnację jest zasadniczo tak samo skuteczny jak ogólny akt gwarancyjny. Jeżeli jednak tytuł zawiera wadę, beneficjentowi nie przysługuje roszczenie prawne przeciwko koncesjodawcy na podstawie aktu. Akt rezygnacji jest często stosowany, jeśli udzielający nie jest pewien statusu tytułu (jeśli zawiera jakiekolwiek wady) lub jeśli udzielający nie chce ponosić odpowiedzialności z tytułu tytułów własności.

Czyny specjalnego przeznaczenia

Akty specjalnego przeznaczenia są często stosowane w związku z postępowaniami sądowymi i przypadkami, gdy akt pochodzi od osoby działającej w charakterze urzędowym. Większość aktów specjalnego przeznaczenia zapewnia beneficjentowi niewiele lub wcale go nie chroni i zasadniczo jest to akt rezygnacji. Rodzaje aktów specjalnego przeznaczenia obejmują między innymi:

• Akt Administratora: może być użyty, gdy dana osoba umrze w testamencie (bez woli). Administrator wyznaczony przez sąd zbywa majątek zmarłego, a akt zarządcy może zostać wykorzystany do przeniesienia tytułu własności nieruchomości na beneficjenta.
• Akt Egzekutora: Może być użyty, gdy osoba umrze w testamencie (z testamentem). Wykonawca spadku zbywa majątek zmarłego, a akt egzekucyjny może zostać wykorzystany do przeniesienia tytułu własności lub nieruchomości na beneficjenta.
• Akt szeryfa: Jest to przyznawane zwycięskiemu oferentowi podczas sprzedaży egzekucyjnej w celu spełnienia wyroku wydanego przeciwko właścicielowi nieruchomości. Grantobiorca otrzymuje tytuł, jaki posiada dłużnik.
• Akt podatkowy: Jest wydawany, gdy nieruchomość jest sprzedawana za zaległe podatki.
• Akt w zamian za wykluczenie: udzielany jest przez pożyczkobiorcę, który jest w stanie spłacenia kredytu hipotecznego bezpośrednio pożyczkodawcy. Służy to zapobieganiu postępowaniom wykluczającym, a jeżeli pożyczkodawca zaakceptuje czynność zastępczą, pożyczka zostaje rozwiązana. Wielu kredytodawców woli zamknąć dostęp do rynku w celu oczyszczenia tytułu.
• Deed of Gift (Gift Deed). Służy to do przekazania tytułu nieruchomości, który jest wydawany bez wynagrodzenia lub tylko za symboliczne wynagrodzenie. W niektórych stanach akt podarunkowy musi zostać zarejestrowany w ciągu dwóch lat, w przeciwnym razie traci ważność.

Dolna linia

Przeniesienia własności nieruchomości dokonuje się aktem. Niektóre istotne elementy muszą być zawarte w akcie, aby był on prawomocny. Różne akty zapewniają beneficjentowi różne poziomy ochrony, a obowiązki koncesjodawcy zależą od formy aktu. Ponieważ czyny są ważnymi dokumentami prawnymi, które wpływają na interesy i prawa własności, należy skonsultować się z wykwalifikowanym prawnikiem nieruchomości w każdej transakcji z nimi związanej, takiej jak zamknięcie zakupu domu.