Ryzyko beta
Ryzyko beta to prawdopodobieństwo, że hipoteza fałszywej wartości zerowej zostanie zaakceptowana przez test statystyczny. Jest to również znane jako błąd typu II lub ryzyko dla konsumenta. Podstawowym wyznacznikiem wielkości ryzyka beta jest wielkość próby zastosowana w teście. Im większa badana próbka, tym niższe ryzyko beta. Ryzyko beta jest czasami nazywane „błędem beta” i często łączy się je z „ryzykiem alfa”, znanym również jako błąd typu I.
Rozkład ryzyka beta
Ryzyko beta można zdefiniować jako ryzyko stwierdzone w wyniku niepoprawnego przyjęcia hipotezy zerowej, gdy hipoteza alternatywna jest prawdziwa. Mówiąc prościej, zajmuje stanowisko, że nie ma różnicy, kiedy tak naprawdę jest. Aby wykryć różnice, należy zastosować test statystyczny; ryzyko beta jest prawdopodobieństwem, że test statystyczny nie będzie w stanie tego zrobić (na przykład, jeśli ryzyko beta wyniesie 0, 5. oznaczałoby to 5% prawdopodobieństwo niedokładności).
Ryzyko beta a ryzyko alfa
Ryzyko alfa to błąd występujący, gdy hipoteza zerowa jest odrzucana, gdy jest prawdziwa. Jest również znany jako „ryzyko producenta”. Najlepszym sposobem na zmniejszenie ryzyka alfa jest zwiększenie wielkości badanej próbki z nadzieją, że większa próbka będzie bardziej reprezentatywna dla populacji. Więcej informacji na temat obliczania ryzyka alfa i ryzyka beta można znaleźć tutaj.
Ryzyko wersji beta: ile jest dopuszczalne?
Ryzyko beta opiera się na charakterystyce i charakterze podejmowanej decyzji i może być określone przez firmę lub osobę. To zależy od wielkości wariancji między średnimi próbkami. Sposób zarządzania ryzykiem beta polega na zwiększeniu wielkości próbki testowej. Dopuszczalny poziom ryzyka beta w podejmowaniu decyzji wynosi około 10%. Każda wyższa liczba powinna powodować zwiększenie wielkości próby.
Ryzyko i finanse w wersji beta
Interesujące zastosowanie testowania hipotez w finansach można wykonać za pomocą wyniku Altmana Z-score. Z-score to model statystyczny przeznaczony do przewidywania przyszłej bankructwa firm w oparciu o określone wskaźniki finansowe. Testy statystyczne dokładności Z-Score wykazały stosunkowo wysoką dokładność, przewidując bankructwo w ciągu jednego roku. Testy te wykazały ryzyko beta (firmy, które prawdopodobnie zbankrutowały, ale nie) w zakresie od około 15% do 20%, w zależności od testowanej próbki.
Beta w kontekście inwestowania jest miarą zmienności lub systematycznego ryzyka papieru wartościowego lub portfela w porównaniu z rynkiem jako całością. Beta inwestycji wskazało, czy jest ona mniej zmienna w porównaniu do rynku. Beta, znana również jako współczynnik beta, jest stosowana w modelu wyceny aktywów kapitałowych (CAPM), który oblicza oczekiwany zwrot z aktywów na podstawie jego beta i oczekiwanych zwrotów rynkowych. Jako taki jest on tylko stycznie związany z ryzykiem beta w kontekście podejmowania decyzji.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.