Cardano
Cardano to pierwszy na świecie recenzowany blockchain. Organizacja non-profit odpowiedzialna za Cardano zgromadziła sieć naukowców i naukowców z różnych uniwersytetów, w tym University of Edinburgh i Tokyo Institute of Technology, aby przejrzeć protokoły przed ich wydaniem. Jest to platforma kryptowalut i inteligentnych kontraktów trzeciej generacji, która twierdzi, że poprawia problemy ze skalowaniem bitcoinów, monet pierwszej generacji i eteru, który należy do drugiej generacji.
Jak działa Cardano?
Platforma Cardano składa się z dwóch warstw. Warstwa rozliczeniowa Cardano (CSL) służy do rozliczania transakcji korzystających z ADA, kryptowaluty Cardano.
Warstwa kontrolna, która jest w fazie rozwoju, będzie wykorzystywana do inteligentnych umów. Hierarchiczna struktura Cardano zapewnia, że można go wykorzystać jako środek wymiany, a także do generowania inteligentnych kontraktów. Ponadto platforma ma aspiracje do współpracy z głównym ekosystemem finansowym.
Sercem platformy Cardano jest Ouroboros, algorytm, który wykorzystuje protokół Dowodu Stawki do wydobywania monet. Protokół jest dostosowany w celu zmniejszenia zużycia energii i czasu na tworzenie nowych monet.
Ouroboros
W typowym algorytmie Dowód stawki, węzły o maksymalnej stawce (lub największej liczbie monet) tworzą bloki transakcji w łańcuchu bloków. Ale algorytm Ouroboros implementuje algorytm inaczej.
Na szerokim poziomie działa to w następujący sposób. Ouroboros dzieli czas fizyczny na epoki, które składają się ze szczelin, które są ustalonymi przedziałami czasu. Automaty są podobne do zmian roboczych w fabryce. W Cardano przedział czasowy obejmujący przedziały czasowe jest różny i można go modyfikować w ramach algorytmu. Epoki działają w kółko: gdy jedna się kończy, kolejna wchodzi w tryb online.
Każda epoka ma lidera automatów, który jest wybierany przez interesariuszy lub węzły, które już wygenerowały monety. Liderzy automatów są odpowiedzialni za tworzenie i potwierdzanie bloków transakcji, które zostaną dodane do łańcucha bloków Cardano. Jeśli nie uda im się utworzyć bloku transakcyjnego w epoce, kolejny lider slotów otrzyma kolejny zastrzyk w następnej epoce. Co najmniej 50 procent lub więcej bloków musi zostać wyprodukowanych w danej epoce.
Transakcje w blokach wyprodukowanych przez liderów gniazd są zatwierdzane przez zatwierdzających dane wejściowe. Są drugim zestawem interesariuszy odpowiedzialnych za obsługę protokołu. W danej epoce może znajdować się od jednego do wielu osób, a ich wybór opiera się na stawkach.
Aby zapewnić obiektywne wyniki, system wyborczy jest skonfigurowany dla dwóch danych wejściowych. Pierwszy to wielostronny system obliczeniowy. Zbiór interesariuszy w sieci wykonuje obliczenia, które są cyfrowym odpowiednikiem „rzutu monetą”, i dzieli się swoimi wynikami. Drugim wkładem jest podział bogactwa lub udziałów. Węzły z większą stawką (lub większą liczbą monet) mają zwiększone prawdopodobieństwo, że zostaną wybranymi liderami gniazd.
Ouroboros różni się także od innych algorytmów rodzajem i formą zachęt oferowanych interesariuszom. Algorytm Proof of Work oferuje górnikom nagrody w postaci monet i opłat transakcyjnych. Ale konstrukcja algorytmu Ouroboros zapewnia zachęty do sprawdzania dostępności i weryfikacji transakcji w stosunku do inwestycji w ogromną moc komputerową do wydobywania monet. Nagrody ekonomiczne są również podzielone między trzy zainteresowane strony: podmioty zatwierdzające dane wejściowe, zainteresowane strony zajmujące się obliczeniami wielostronnymi i liderzy automatów do gry.
Krytyka Cardano
Ouroboros nazywa siebie „pierwszym algorytmem o potwierdzonym dowodzie stawki”. Twierdzenie to opiera się na dwóch właściwościach księgi transakcji: trwałości i żywotności.
Trwałość zakłada, że transakcja jest „stabilna”, jeśli uczciwy węzeł nadał ją jako taki do reszty sieci. Ta właściwość korzysta z nowego parametru zabezpieczeń, który jest miarą bezpieczeństwa księgi. Żywotność jest komplementarna do Trwałości. Zgodnie z tą właściwością uczciwe transakcje, które są nadawane jako takie, stają się „stabilne” w węzłach sieci po określonym czasie w algorytmie.
Artykuł opisujący Ouroboros przedstawia kilka „prawdopodobnych założeń”, które twórcy algorytmu poczynili przy jego projektowaniu. Zakładają na przykład, że węzły w jego sieci nie są nieobecne przez dłuższy czas. Ponadto przypuszcza się, że zsynchronizowane węzły w swoich obliczeniach nie zawierają więcej niż 50% wszystkich transakcji.
Krytycy twierdzą, że założenia przyjęte w celu wdrożenia tych właściwości są błędne. Mówią na przykład, że właściwości zakładają synchronizację między księgami w dowolnym momencie. Według nich takie oczekiwania są „niepraktyczne dla globalnego łańcucha bloków”. Może się tak nie zdarzyć, jeśli niektóre węzły są w trybie offline lub jeśli liderzy automatów do gier nie przeszli transakcji w swoich epokach. Inni wskazywali na 51% ataków typu „odmowa usługi”, które mogą spowodować, że większość sieci przejdzie w tryb offline, co jest kolejnym przykładem wygodnego założenia.
Algorytm Ouroborosa został również skrytykowany za to, że nie udało się całkowicie rozwiązać problemu podwójnych wydatków. Istnieje niebezpieczeństwo, że zatwierdzający dane wejściowe, którzy są odpowiedzialni za zatwierdzanie transakcji dla liderów slotów, mogą ostatecznie zatwierdzić ten sam zestaw transakcji od dwóch różnych liderów slotów. Niektórzy twierdzą, że sharding, technika testowana na blockchainie eteru w celu rozwiązania problemu, zajmie kilka lat, zanim zostanie wdrożony.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.